Saltu al enhavo

Rostovo ĉe Dono

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Pri la alia urbo kun simila nomo vidu artikolon Rostov.
Rostovo ĉe Dono
milionurbo (2002–)
milionurbo (1987–2000)
haveno
urba loĝloko en Rusio
urbo Redakti la valoron en Wikidata vd

Flago

Blazono

Flago Blazono
Administrado
Poŝtkodo 344000–344999
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 1 135 968  (2023) [+]
Loĝdenso 3 260 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 47° 13′ N, 39° 43′ O (mapo)47.222539.71Koordinatoj: 47° 13′ N, 39° 43′ O (mapo) [+]
Alto 70 m [+]
Areo 348,5 km² (34 850 ha) [+]
Horzono UTC+03:00 [+]
Rostovo ĉe Dono (Rostova provinco)
Rostovo ĉe Dono (Rostova provinco)
DEC
Situo de Rostovo ĉe Dono
Rostovo ĉe Dono (Rusio)
Rostovo ĉe Dono (Rusio)
DEC
Situo de Rostovo ĉe Dono

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Rostov-on-Don [+]
vdr

Rostovo ĉe Dono (ruse Ростов-на-Дону, Rostov-na-Donu) estas milionurbo, la deka plej granda urbo en Rusio, ĉefurbo de la Rostova provinco kaj Suda federacia regiono. Ĝi estas historia urbo, ankaŭ kultura, eduka, politika, financa, komerca kaj ekonomia centro.

Geografio

[redakti | redakti fonton]

La urbo situas en la sud-okcidenta parto de la lando sur la dekstra bordo de la rivero Don (Дон).

Jam en 1696 Petro la 1-a (Rusio) trovis la lokon tre favora, sed pro la militado li ne fondis urbon. En ĉi tiu loko de la urbo oni establis en 1749-1750 havenon kaj doganejon. Oni konstruis en 1761 fortikaĵon, ĉirkaŭ kiu formiĝis urbo.

Ĝi havas statuson de urbo ekde la jaro 1797. En 1816 en Varsovio fondiĝis universitato, kiu en 1915 translokiĝis al Rostov.

Ekde la 19-a jarcento ĝi estas grava centro de la rusia komercado kaj trafiko.

En 1902 en la urbo estis laborista striko.

En 1959 la urbo havis 600 mil loĝantojn, en 2002 la urbo havis 1068,3 mil loĝantojn.

En Rostov la plej grava industrio estas la peza industrio. Oni produktas ekzemple helikopterojn.

Rostov havas internacian flughavenon kaj gravan stacidomon. Ŝipoj trafikas al Volgo, Kaspia maro kaj Azova Maro.

Panoramo en Rostov

La 19-an de marto 2016 almenaŭ 62 personoj mortis pro akcidento de aviadilo Boeing 737 de la entrepreno FlyDubai surteriĝonta sur la flughaveno de la urbo.

Tramoj kaj trolebusoj estas du el la sistemoj de publika transporto de la urbo.

Vidindaĵoj

[redakti | redakti fonton]

En Rostovo haveblas multaj arkitekturaj kaj historiaj monumentoj, parkoj, preĝejoj, fontanoj. Funkcias kelkaj teatroj. La Rostova Akademia drama teatro de Gorkij estas konsiderata arkitektura ĉefverko de Rusia imperio. La Londona Muzeo pri la historio de arkitekturo de Rusio havas nur du modelojn: la Katedralo Sankta Bazilio kaj la Rostova dramo teatro.

La Rostov junulara teatro

La ŝtataj teatroj:

  • Rostova akademia drama teatro de Gorkij.
  • Rostova ŝtata marioneto-teatro.
  • Rostova regiona akademia junularo teatro.
  • Rostova ŝtata muzika teatro.

Privataj teatroj:

  • Studenta teatro "Ringborg".
  • Studenta teatro Universim.
  • Komedio-teatro de miniaturoj "Ludo".
  • Pupteatro "Maksimuma".
Domego Dombrowski. La Muzeo de belaj artoj.
  • Rostov regiona Muzeo de belartoj.
  • La Muzeo de moderna arto sur strato Dmitrovskaja.
  • Centro de nuntempa arto "Tobacco factory".
  • Rostova muzeo de fervoja ekipaĵaro.
  • La Muzeo de rusa-armena amikeco.
  • Donskoj armea-historia muzeo.
  • Rostova historia muzeo.
  • Muzeo de la historio de bierfarado en la Sudo de Rusio.
  • Rostova muzeo pri kosmonaŭtiko.

La Rostova zoo havas kolekton de grandaj simioj[1]. La Rostova cirko funkcias ekde 1957.

Ĝemelurboj

[redakti | redakti fonton]
Rostov cirko
La Preĝejo de Sankta Georgo.

Ĝemelurboj de Rostovo.

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Ростов-на-Дону. Исторические очерки. — Ростов-на-Дону: Ростовское кн. изд-во, 1984.
  • Бусленко Н. И. Ростовское купечество: историко-экономические очерки в документах, фактах, цифрах, с авторскими комментариями и художественно-публицистическими отступлениями. Ростов-на-Дону, 1994.
  • Швецов С. Д. В старом Ростове. — Ростов-на-Дону: Ростовское кн. изд-во, 1971.
  • Сидоров В. С. Энциклопедия старого Ростова и Нахичевани-на-Дону. В 6 томах. — Т. 1. Ростов-на-Дону, 1994—224 с.: ил.; Т. 2. Ростов-на-Дону, 1994; Т. 3. Ростов-на-Дону, 1995.
  • Кулишов В. И. В низовьях Дона. — М.: Искусство, 1987. — 1767 с.: ил.
  • Штаханов М. Путеводитель по Ростову. — 2006.
  • Ильин А. История города Ростова-на-Дону. — Ростов-на-Дону, 2006.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]