Przejdź do zawartości

Stanisław Szydłowiecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Szydłowiecki
Ilustracja
Herb
Odrowąż
Rodzina

Szydłowieccy herbu Odrowąż

Data i miejsce urodzenia

1405
Szydłowiec

Data i miejsce śmierci

1494
Szydłowiec

Ojciec

Jakub

Matka

NN Jastrzębiec

Żona

Barbara Starosielska Zofia z Goździkowa i Pleszowa

Dzieci

Katarzyna, Jan, Jakub, Krzysztof, Piotr, Paweł, Anna, Mikołaj, Barbara, Marcin, Elżbieta, NN córka

Stanisław Szydłowiecki herbu Odrowąż (ur. około 1405, zm. 1493 w Krakowie[1]) – syn Jakuba Szydłowieckiego i Jastrzębcówny, brat Piotra, Mikołaja i Barbary.

Od 1449 roku, był mężem Barbary ze Starosielskich herbu Abdank, z którą miał trójkę dzieci: Katarzynę, Jana (proboszcza Wysockiego) i Jakuba, po śmierci pierwszej żony ponownie ożenił się w 1464 z Zofią Łabędź, z którą miał dziewięcioro potomków: Krzysztofa, Piotra, Pawła, Annę, Mikołaja, Barbarę, Marcina, Elżbietę oraz nieznaną z imienia córkę.

Od 1462 kasztelan żarnowski, radomski od 1478, marszałek dworu Królestwa Polskiego oraz ochmistrz synów królewskich od 1467, burgrabia krakowski od 1471, a w latach 1490–1491 starosta tegoż miasta. Utrzymywał bliskie stosunki z Długoszem i Kallimachem.

Był gwarantem pokoju toruńskiego 1466 roku[2].

W 1470 w Szydłowcu, wzniósł na miejscu starego, drewnianego grodu gotycki zamek, godny senatora Rzeczypospolitej i marszałka dworu królewskiego, oraz wzmocnił znakomicie familię Szydłowieckich. Inicjator zmiany praw miejskich z polskiego na magdeburskie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lubaczyński i Pielas 2014 ↓, s. 578.
  2. Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV–XV wieku, „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, 14 (2–3), 1971, s. 262.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]