Przejdź do zawartości

Zofia z Goździkowa i Pleszowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Szydłowiecka
Ilustracja
Miniatura autorstwa Stanisława Samostrzelnika
Herb
Rodzina

Goździkowscy hebu Łabędź

Data urodzenia

ok. 1440

Data i miejsce śmierci

ok. 1505
Szydłowiec

Ojciec

Andrzej z Goździkowa

Matka

Elżbieta z Pleszowa

Mąż

Stanisław Szydłowiecki

Dzieci

Andrzej, Jan, Krzysztof, Piotr, Paweł, Anna, Mikołaj, Barbara, Marcin, Elżbieta, N.N Wolska

Rodzeństwo

Andrzej, Piotr, Jan

Zofia z Goździkowa i Pleszowa Szydłowiecka herbu Łabędź (ur. ok. 1440, zm. ok 1505, Szydłowiec) – córka Andrzeja z Goździkowa herbu Łabędź i Elżbiety z Pleszowa herbu Sulima.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Około 1464 roku Zofia wyszła za owdowiałego podówczas ochmistrza królewskiego Stanisława Szydłowieckiego. Zofia Szydłowiecka urodziła dziewięcioro potomków: Krzysztofa, Piotra, Pawła, Annę, Mikołaja, Barbarę, Marcina, Elżbietę oraz nieznaną z imienia córkę.

W kilka lat po swoim ślubie zawarła ze swymi braćmi umowę co do utrzymania wuja i ciotki, na mocy której każde z rodzeństwa Zofii jak i ona sama zobowiązało się co najmniej na jeden rok wziąć pod opiekę i łożyć na ciotkę i wuja.

Zofia Szydłowiecka została zapamiętana jako kobieta głęboko wierząca i niezwykle hojna i pomocna dla ubogich ludzi, zwłaszcza swych bliskich, którym pożyczała pieniądze i dawała schronienie w swoich majątkach.

Zmarła około 1505 roku w Szydłowcu i została pochowana w farze św. Zygmunta przy mężu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kieszkowski, Jerzy: Kanclerz Krzysztof Szydłowiecki. Z dziejów kultury i sztuki zygmuntowskich czasów, Poznań 1912 st. 10 i 11.