Przejdź do zawartości

Szprotawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szprotawa
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Plac ewangelicki
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

żagański

Gmina

Szprotawa

Prawa miejskie

przed 1260[1]

Burmistrz

Mirosław Gąsik

Powierzchnia

10,95 km²

Populacja (2021)
• liczba ludności
• gęstość


10 954[2]
1000 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 68

Kod pocztowy

67-300

Tablice rejestracyjne

FZG

Położenie na mapie gminy Szprotawa
Mapa konturowa gminy Szprotawa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szprotawa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szprotawa”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Szprotawa”
Położenie na mapie powiatu żagańskiego
Mapa konturowa powiatu żagańskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Szprotawa”
Ziemia51°34′00″N 15°32′12″E/51,566667 15,536667
TERC (TERYT)

0810074

SIMC

0988603

Urząd miejski
ul. Rynek 45
67-300 Szprotawa
Strona internetowa

Szprotawa (łac. Sprottavia, niem. Sprottau) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Szprotawa. Położone nad Bobrem i Szprotawą.

Według danych GUS z 31 grudnia 2021 r. Szprotawa liczyła 10 954 mieszkańców[2].

Miasto jest ośrodkiem przemysłowo-usługowym. Zlokalizowany jest tu m.in. przemysł betoniarski, metalowy i spożywczy.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Szprotawa leży w południowej części województwa lubuskiego. Miasto usytuowane jest w odległości 50 km od Zielonej Góry, 26 km od autostrady A4, 60 km od granicy polsko-niemieckiej, 140 km od Wrocławia i 160 km od Poznania.

Pod względem historycznym Szprotawa leży na Dolnym Śląsku[3].

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 10,95 km²[4].

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. zielonogórskiego.

Szprotawa wśród innych nazw śląskich miejscowości w urzędowym pruskim dokumencie z 1750 roku wydanym w języku polskim w Berlinie[5]

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Sprotavia[6][7]. Nazwa miejscowości w zlatynizowanej formie Sprotavia wymieniona jest w łacińskim dokumencie z 1312 roku wydanym w Głogowie[8].

W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińskie nazwy: Sprotta, Sprottavia[9]. Szwajcarski kartograf i geograf Mateusz Merian w swoim dziele „Topographia” wydanym w roku 1650 podaje zgermanizowaną formę nazwy miejscowości: „Sprottau” z informacją, że „jej nazwa jest polska, a oznacza miejsce, na którym wiele pniaków i krzaków wykarczowano, by mieszkania na nich pobudować”, (niem. „Ihr Nam ist Polnisch und bedeutet einen Ort da man viel Dörner und Gesträuch außgerottet und Wohnungen darauf gebauet hat.”)[10][11]

W pruskim urzędowym dokumencie z 1750 roku wydanym języku polskim w Berlinie przez Fryderyka Wielkiego miasto wymienione jest pośród innych śląskich miejscowości jako Szprotawa[5]. Nazwę Sprotawa w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa[12]. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany pod koniec wieku XIX podaje polską nazwę miejscowości Szprotawa, zlatynizowaną Sprottavia oraz dwie niemieckie – Sprotaw i Sprottau[13].

Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 7 maja 1946[14].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Pomnik spotkania Ottona III z Bolesławem Chrobrym w Iławie – Szprotawie

Najwcześniejsze dzieje Szprotawy owiane są tajemnicą. Przekaz kronikarza Thietmara pod datą 1000 wymienia osadę plemienia Dziadoszyców zwaną Ilva bądź Ilua. Niektórzy widzą w nim dzisiejszą Iławę, dzielnicę Szprotawy[15][16][17][18][19][20][21], inni – Iłowę (niem. Halbau)[22][23][24]. To w tym miejscu doszło w roku 1000 do spotkania Bolesława Chrobrego z cesarzem Ottonem III, który podążał na zjazd w Gnieźnie. Spotkanie władców upamiętnia pomnik usytuowany na rogatkach miasta. W grudniu 2008 przeprowadzono sondażowe prace archeologiczne na wzgórzu w centrum tamtejszego parku pod kierunkiem Mariusza Łesiuka, jednakże jednoznacznie nie potwierdziły one, by znajdowało się tam średniowieczne grodzisko z X wieku[25]. Przywilej lokacyjny na prawie średzkim otrzymała Szprotawa ok. 1260 roku z rąk księcia Konrada Głogowskiego, który otoczył również miasto murami miejskimi[11]. Gród leżał na skrzyżowaniu szlaków komunikacyjnych m.in. przy tzw. Niskim Trakcie, szybko otrzymał liczne przywileje m.in. prawo mili i wolny targ solą[26], co sprzyjało szybkiemu rozwojowi osady. Najprężniej rozwijało się sukiennictwo, miejscowe sukno eksportowano do Frankfurtu, Szczecina i do Polski. Znacznych dochodów przysparzało cło pobierane od bydła pędzonego z Polski do Niemiec oraz handel żelazem wytapianym w miejskich kuźnicach[26]. W czasach największej świetności Szprotawa była siedzibą Piastów głogowskich, a od 1331 pod zwierzchnictwem Czech, w 1407 zyskała prawo bicia własnej monety. W 1473 spłonęła cała zabudowa miejska razem z zamkiem, od listopada 1488 do stycznia 1489 miasto było oblegane przez wojska węgierskie Macieja Korwina[26]. W II połowie XV wieku stanowiła lenno węgierskie, zaś na przełomie XV i XVI wieku zarządzali tymi terenami polscy królewicze Jan I Olbracht i Zygmunt. W 1506 miasto ponownie dostało się pod zwierzchnictwo czeskie, od 1526 do 1724 było we władaniu Habsburgów, a następnie Prus. W 1552 w wyniku epidemii zmarło 1400 z 2000 mieszkańców. Wojna trzydziestoletnia doprowadziła miejskie finanse do ruiny. Na początku XVIII w. kondycja kasy miejskiej znacznie się poprawiła, w 1732 rada miasta nabyła nowe majątki rycerskie. Szprotawa posiadała 10 290 ha ziemi, w tym 7500 ha terenów leśnych[26]. W 1746 miasto znalazło się w rękach królów czeskich pochodzących z dynastii Jagiellonów[27]. Od początku XVIII nastąpił znaczny rozwój manufaktur, a w kolejnym stuleciu przemysłu m.in. metalurgicznego. W 1846 uruchomiono linię kolejową łączącą Szprotawę z Głogowem i Żaganiem, co przyniosło poniesienie rangi miasta oraz otwarcie drogi zbytu towarów. W 1897 rozpoczęła pracę gazownia miejska, a do 1936 większą część miasta objęto siecią wodociągów i kanalizacji. W 1932 do powiatu szprotawskiego przyłączono znaczną część powiatu żagańskiego, nowy powiat zajmował obszar 1464 km i był największy w rejencji legnickiej, miało to niebagatelny wpływ na wzrost znaczenie miasta[26].

Podczas II wojny światowej istniały tu dwa obozy robocze dla jeńców radzieckich, podlegały one obozowi w Żaganiu. W 1945 w ramach ofensywa dolnośląskiej wojska Armii Czerwonej dotarły do Szprotawy. Po walkach z oddziałami niemieckimi miasto zdobył 13 lutego 1945 10 Gwardyjski Korpus Pancerny z 4 Gwardyjskiej Armii Pancernej oraz wojska 13 Armii należące do 1 Frontu Ukraińskiego[28]. Po wojnie w al. Niepodległości wzniesiono Pomnik Braterstwa Broni[29]. Substancja miejska została zniszczona w 50-55%. Do 1947 wysiedlono za Odrę przedwojennych mieszkańców pochodzenia niemieckiego. Powstały Dolnośląskie Zakłady Odlewnicze, fabryka mebli, zakłady dziewiarskie, garbarskie i wytwórnia świec[30]. W latach 1946–1975 Szprotawa była stolicą powiatu[26].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności

[edytuj | edytuj kod]

Źródła[31][32][33][34][2]

Piramida wieku

[edytuj | edytuj kod]


Źródła[34]

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[35]:

  • miasto
  • kościół parafialny pod wezwaniem pw. Wniebowzięcia NMP, XIII/XIV wieku, XV-XVII wieku
  • kościół ewangelicki pod wezwaniem Zbawiciela, z 1747 roku, 1825 roku, powstały na fundamentach średniowiecznego zamku książęcego
  • klasztor magdalenek, pl. Kościelny 2, z XVII wieku
  • cmentarz żydowski, ul. Kraszewskiego, z połowy XIX wieku
  • mury obronne, z XIV wieku
  • ratusz, z lat 1583-1586, w XVII-XIX wieku
  • dom, pl. Ewangelicki 1, z XVI/XVII wieku, w 1840 roku
  • szkoła ewangelicka, pl. Ewangelicki 2, z 1773 roku
  • dom, pl. Ewangelicki 3
  • dom, ul. Konopnickiej 13, z 1899 roku, w 1904 roku
  • szkoła katolicka, pl. Kościelny 4, z 1598 roku, XVIII wieku /XIX wieku
  • dom, ul. Kościuszki 9, z XVIII wieku
  • dom, obecnie Biblioteka Miejska, ul. Niepodległości 16, z końca XIX wieku
  • domy, ul. Odrodzenia 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13
  • dom, ul. Muzealna 2/3, z XVIII wieku -XIX wieku
  • budynki w zespole rzeźni, ul. Sobieskiego
  • ubojnia, z lat 1888-89
  • chłodnia i aparatownia, z 1909 roku
  • budynek administracyjno-mieszkalny, z lat 1888-89

Szprotawa – Iława

  • kościół filialny pod wezwaniem św. Andrzeja, z połowy XIII wieku, XVI-XIX wieku
  • dzwonnica-brama

Szprotawa – Puszczyków

Dzielnice i osiedla Szprotawy

[edytuj | edytuj kod]
Osiedle mieszkaniowe powstałe na terenie szprotawskich koszar (2007 r.)

Terytorium miasta Szprotawa nie jest prawnie podzielone na dzielnice i osiedla (art. 5 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 roku). Jednak mimo to w mieście istnieje podział poszczególnych jego części ze względów historycznych i położenia geograficznego. Nazwy dzielnic i osiedli są nazwami zwyczajowymi, które używane są powszechnie przez mieszkańców.

Dzielnice:

  • Śródmieście (Centrum)
  • Zabobrze (Os. Piastowskie, Puszczyków, Komarów)
  • Iława (Sowiny)

Osiedla mieszkaniowe:

  • Osiedle Słoneczne (dzielnica Śródmieście)
  • Osiedle B. Chrobrego (dzielnica Śródmieście)
  • Osiedle T. Kościuszki (dzielnica Śródmieście)
  • Osiedle Piastowskie (osiedle domków jednorodzinnych na Zabobrzu)
  • Osiedle Koszary (dzielnica Śródmieście)

Rozwój i przyszłość

[edytuj | edytuj kod]

W przyszłości planuje się przyłączenie pobliskich wsi (m.in. Henryków, Nowa Kopernia, Wiechlice-Lotnisko, Dziećmiarowice) do miasta.

Szprotawa posiada strefę inwestycyjną o powierzchni 200 ha, w tym część należy do Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Invest-Park w ramach podstrefy Szprotawa. Znajduje się ona w większości na terenie dawnego radzieckiego lotniska wojskowego Szprotawa-Wiechlice. Dzięki utworzeniu strefy miasto ma szansę na nowe miejsca pracy i dalszy rozwój.

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]
Park Göpperta
Ogród jordanowski – zabytkowy park w centrum miasta nad rzeką Szprotawa
Skwer Matuszkiewicza
Skwer Czytelników
Cypel miejski u ujścia Szprotawy (po prawej) do Bobru, teren spacerowy i kajakarski.
Paleopark Szprotawa przy ul. Niepodległości
Skrzydłorzech kaukaski w Szprotawie (pomnik przyrody) w 2021

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Drogi krajowe i wojewódzkie przebiegające przez Szprotawę

[edytuj | edytuj kod]

Ważniejsze drogi krajowe przebiegające w pobliżu Szprotawy

[edytuj | edytuj kod]

Linia kolejowa

[edytuj | edytuj kod]

Przez miasto przebiega linia kolejowa nr 14 Łódź Kaliska – Forst (odcinek ŻagańGłogów). Obecnie ze względu na stan techniczny na wymienionym odcinku prowadzony jest wyłącznie sporadyczny ruch towarowy.

Transport publiczny

[edytuj | edytuj kod]

Od 1 stycznia 2022 roku organizacją transportu publicznego na terenie Powiatu Żagańskiego (w tym również na terytorium Gminy Szprotawa) zajmuje się Związek Powiatowo-Gminny Powiatu Żagańskiego.

Przez Szprotawę przebiegają następujące linie komunikacyjne:

Komunikacja na liniach 1 oraz 18 prowadzona jest 7 dni w tygodniu, również w dni świąteczne, z wyjątkiem I dnia świąt Bożego Narodzenia oraz Niedzieli Wielkanocnej. Większość kursów linii 1 skomunikowana jest na stacji w Lesznie Górnym z pociągami Kolei Dolnośląskich do/z Legnicy i Wrocławia. W ramach promocji wypracowanej pomiędzy Organizatorem a Gminą Szprotawa, na podróże w obrębie miasta Szprotawa oraz Osiedla Wiechlice koszt biletu jednorazowego wynosi 2 zł, lub 64 zł w przypadku biletu miesięcznego. Operatorem wszystkich połączeń Związku Powiatowo-Gminnego Powiatu Żagańskiego jest Miejski Zakład Komunikacyjny w Żaganiu.

Od 1 stycznia 2023 roku organizacji dwóch wojewódzkich linii przebiegających przez Szprotawę podjął się Marszałek Województwa Lubuskiego:

  • 102 - ze Szprotawy do Nowej Soli przez Siecieborzyce, Kożuchów (autobusy skomunikowane z odjazdami/przyjazdami pociągów do/z Zielonej Góry);
  • 103 - ze Szprotawy do Nowej Soli przez Długie, Nowe Miasteczko (autobusy skomunikowane z odjazdami/przyjazdami pociągów do/z Zielonej Góry).

Klimat (1979–2013)

[edytuj | edytuj kod]
Średnia temperatura i opady dla Szprotawy
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru Roczna
Rekordy maksymalnej temperatury [°C] 18,0 20,2 25,1 30,3 34,0 36,5 38,0 41,0 35,3 27,2 21,0 16,0 41,0
Średnie temperatury w dzień [°C] 1,9 3,3 8,1 14,1 19,6 22,1 24,2 24,0 19,0 13,6 6,9 3,2 13,3
Średnie dobowe temperatury [°C] -0,7 0,0 3,9 8,8 13,9 16,7 18,7 18,4 14,4 9,2 4,3 0,7 9,0
Średnie temperatury w nocy [°C] -3,6 -3,1 0,1 3,7 8,2 11,4 13,4 13,0 9,5 5,3 1,2 -1,9 4,8
Rekordy minimalnej temperatury [°C] -25,6 -22,9 -15,5 -6,2 -2,2 1,3 6,3 3,8 0,9 -4,4 -13,2 -20,9 −25,6
Opady [mm] 37 31 39 33 48 56 83 65 43 31 39 41 546
Średnia liczba dni z opadami 10 9 10 8 10 11 12 10 9 7 9 11 116
Źródło: Na podstawie 35-lecia 1979–2013[39]

Kluby sportowe

  • Klub Sportowy „Sprotavia” Szprotawa – klub piłkarski założony w 1946 roku.
  • KS Szprotavia Szprotawa – sekcja koszykówki dziewcząt
  • Akayama Szprotawa – klub ju-jitsu
  • ULKS Uczniak Szprotawa – lekka atletyka, tenis stołowy
  • UKS Jedynka Szprotawa – sekcja siatkówki

Obiekty sportowe

Wspólnoty wyznaniowe

[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew greckokatolicka Przemienienia Pańskiego

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:

Współpraca międzynarodowa

[edytuj | edytuj kod]

Miasta i gminy partnerskie:

Ludzie związani ze Szprotawą

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani ze Szprotawą.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie urodzeni w Szprotawie‎.

Lokalne produkty tradycyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • Ocet jabłkowo-miodowy, produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2016-01-19 w kategorii Inne w woj. lubuskim[48]
  • Miodowa musztarda z dyni, produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2016-11-04 w kategorii Warzywa i owoce w woj. lubuskim[49]
  • Ziołomiód pokrzywowy, produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2015-01-26 w kategorii Inne w woj. lubuskim[50][51].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szprotawa – Historia [online], szprotawa.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  2. a b c Rocznik Demograficzny [online], stat.gov.pl [dostęp 2023-07-07].
  3. Władysław Jan Grabski, 200 miast wraca do Polski. Informator historyczny, Wydawnictwo Zachodnie, Poznań 1947, s. 334.
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011-08-10. ISSN 1505-5507.
  5. a b Pruski dokument z roku 1750 ustalający urzędowe opłaty na Śląsku – „Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750”
  6. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  7. H. Markgraf, J. W. Schulte, „Codex Diplomaticus Silesiae T. 14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis”, Breslau 1889
  8. „Codex Diplomaticus Maioris Poloniae”, tomus II, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1878, str. 292..
  9. Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 181. ISBN 978-83-910595-2-4.
  10. „Topographia Bohemiae, Moraviae et Silesiae”. Merian, Frankfurt am Main 1650, S. 181.
  11. a b Władysław Jan Grabski, „300 miast wróciło do Polski. Informator historyczny”, PAX, Warszawa 1960, hasło Szprotawa, str. 453.
  12. Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, str.11.
  13. Szprotawa – Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, Tom_XII, str.33.
  14. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
  15. Hieronim Szczegóła, A jednak Iława szprotawska, Nadodrze 1960, nr 6, s.13
  16. Słownik starożytności słowiańskich, t. 2, Wrocław 1964
  17. Hieronim Szczegóła: Historyczna Ilua najstarszą częścią Szprotawy wSzprotawski epizod Zjazdu Gnieźnieńskiego, Szprotawa 2000 (ISBN 83-7268-002-7)
  18. Andrzej Wałkówski: Stosunki polsko-niemieckie do 1000 roku w Szprotawski epizod Zjazdu Gnieźnieńskiego, Szprotawa 2000 (ISBN 83-7268-002-7)
  19. Hieronim Szczegóła: Szprotawski epizod Zjazdu Gnieźnieńskiego w 1000 roku w Szprotawa 1000–2000. W kręgu europejskich idei zjednoczeniowych (ISBN 83-7268-003-5), Szprotawa 2000
  20. J.G.Worbs: Geschichte des Herzogthums Sagan, Züllichau 1795
  21. Felix Matuszkiewicz: Geschichte der Stadt Sprottau, Sprottau 1908
  22. Wacław Aleksander Maciejowski, Pierwotne dzieje Polski i Litwy (...), Tom 3 z Historya prawodawstw słowiańskich, s. 380; 1846
  23. Joachim Lelewel, Polska wieków średnich, czyli Joachima Lelewela w dziejach narodowych polskich postrzeżenia, t. II, s. 25; 1856
  24. Ilwa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 263.
  25. Nasz Dziennik Legendarny gród odnaleziony?, nr 49 (3370) z 27 lutego 2009
  26. a b c d e f Waldemar Bena opis do mapy „Bory Dolnośląskie, Przemkowski Park Krajobrazowy” Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2004 ISBN 83-88049-83-6
  27. Gustaw Antonowicz „Województwo zielonogórskie” Wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza 1981 s. 87
  28. Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.615.
  29. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 824
  30. Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska (red.), Iwona Swenson (red.), Zofia Aleksandrowicz, Warszawa: PWN, 1998, s. 818, ISBN 83-01-12677-9, OCLC 830195866.
  31. Johann Georg Knie: Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht der Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien, mit Einschluß des jetzt ganz zur Provinz gehörenden Markgrafthums Ober-Lausitz und der Grafschaft Glatz; nebst beigefügter Nachweisung von der Eintheilung des Landes nach den verschiedenen Zweigen der Civil-Verwaltung. Breslau 1830, S. 1023–1024.
  32. Landkreis Sprottau (poln. Szprotawa). verwaltungsgeschichte.de. [dostęp 2018-11-25]. (niem.).
  33. Struktura ludności. szprotawa.org.pl. [dostęp 2018-11-25]. (pol.).
  34. a b Szprotawa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  35. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego – stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 121. [dostęp 2013-03-06].
  36. Kościół zbudowany na fundamentach zamku książęcego
  37. Kufer z XVIII w. w Muzeum Ziemi Szprotawskiej
  38. Pomnik 1000 rocznicy powitania Ottona III przez Bolesława Chrobrego w Iławie, na placu przed ratuszem
  39. European Climate Assessment & Dataset. [dostęp 2014-08-27].
  40. Szprotawa, pw. św. Andrzeja Apostoła [online], diecezjazg.pl [dostęp 2023-06-12].
  41. Szprotawa, pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny [online], diecezjazg.pl [dostęp 2023-06-12].
  42. Dekanat zielonogórski [online], cerkiew.net.pl [dostęp 2023-06-12].
  43. Diecezja wrocławska [online], polskokatolicki.pl [dostęp 2023-06-12].
  44. Znajdź Kościół [online] [dostęp 2023-06-12].
  45. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-14].
  46. Szprotawa – Miasta partnerskie
  47. Szprotawa – Umań [online], www.szprotawa.pl [dostęp 2016-11-10].
  48. Lista produktów tradycyjnych, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi [dostęp 2021-06-11]
  49. Lista produktów tradycyjnych, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi [dostęp 2021-06-11]
  50. Lista produktów tradycyjnych, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi [dostęp 2021-06-11]
  51. Szprotawa smakowana na słodko, [w:] Zwiedzamy Szprotawę [dostęp 2021-06-11]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]