Μετάβαση στο περιεχόμενο

The Doors (άλμπουμ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
The Doors
Στούντιο άλμπουμ από The Doors
Κυκλοφορία4 Ιανουαρίου 1967[1]
Ηχογράφηση24 – 31 Αυγούστου 1966
Μουσικό είδος
Διάρκεια44:28
ΣτούντιοSunset Sound Recorders του Λος Άντζελες
ΠαραγωγήΠολ Ρόθτσιλντ
ΔισκογραφικήElektra Records
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(The Doors)
The Doors
(1967)		Strange Days
(1967)

The Doors είναι ο τίτλος του πρώτου στούντιο δίσκου του αμερικανικού ροκ συγκροτήματος The Doors. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε τον Αύγουστο του 1966 και κυκλοφόρησε στις 4 Ιανουαρίου του 1967.[1] Το άλμπουμ επανεκδόθηκε σε μορφή CD στις 18 Ιουλίου 2000 από την EastWest με τις αρχικές, μη λογοκριμένες εκτελέσεις των "Break on Through" και "The End".[2]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κλαμπ Whisky a Go-Go

Το 1966, οι Doors εμφανίζονταν ζωντανά στο κλαμπ "London Fog" του Λος Άντζελες το οποίο δεν προσέλκυε μεγάλο αριθμό πελατών, δίνοντας την ευκαιρία στο συγκρότημα να αυτοσχεδιάζει. Εκεί τέθηκαν οι βάσεις για κομμάτια όπως το "Light My Fire" και το "The End", πριν συνεχίσουν στο "Whisky a Go Go" με αρκετά γνωστά συγκροτήματα όπως οι Them του Βαν Μόρισον να ανοίγουν τις εμφανίσεις τους.[3] Τον Αύγουστο του 1967, ο Τζακ Χόλτζμαν της Elektra Records παραβρέθηκε σε δύο εμφανίσεις τους μαζί με τον παραγωγό Πολ Ρόθτσιλντ. Οι Doors υπέγραψαν στη συγκεκριμένη δισκογραφική εταιρεία και ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις του πρώτου τους άλμπουμ στις 24 Αυγούστου 1966, τρεις ημέρες αφού απολύθηκαν από το κλαμπ στο οποίο εμφανιζόταν λόγω των στίχων του τραγουδιού "The End".[4]

Οι ηχογραφήσεις διήρκεσαν μία εβδομάδα και πραγματοποιήθηκαν στα "Sunset Sound Recording Studios" με παραγωγό τον Ρόθτσιλντ. Η κυκλοφορία του έγινε την πρώτη εβδομάδα του 1967 μαζί με το σινγκλ "Break on Through". Λόγω της μικρής εμπορικής επιτυχίας του σινγκλ, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το "Light My Fire", το οποίο έγινε το πρώτο σινγκλ της Elektra που σκαρφάλωσε στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ, ενώ έγινε χρυσό πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.[5]

Για την προώθηση του άλμπουμ περιόδευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και πραγματοποίησαν αρκετές τηλεοπτικές εμφανίσεις, μεταξύ αυτών στις εκπομπές "Malibu U", "The Ed Sullivan Show' και "Jonathan Winters Show".[6]

Ανάλυση τραγουδιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο δίσκος ξεκινάει με το τραγούδι "Break On Through (To the Other Side)", το οποίο αποτέλεσε και το πρώτο σινγκλ του συγκροτήματος. Μέρος των στίχων προήλθε από το βιβλίο του Τζον Ρέτσι, "Η Πόλη της Νύχτας", ενώ η μελωδία της κιθάρας είναι εμπνευσμένη από το κομμάτι "Shake Your Money Maker" του Πολ Μπάτερφιλντ.[7] Το αρχικό ρεφρέν περιείχε τη φράση "She Gets High", με την Elektra Records να αντικαθιστά τη λέξη "High" με ένα επιφώνημα φοβούμενη τη λογοκρισία, με την αρχική έκδοση να εμφανίζεται στην επανακυκλοφορία του δίσκου το 1999.

Δεύτερο κομμάτι είναι το "Soul Kitchen" το οποίο τους στίχους τους έγραψε ο Μόρισον. Αναφέρεται στο εστιατόριο "Olivia's" στο οποίο συνήθιζε να τρώει, στην παραλία Βένις του Λος Άντζελες. Στο συγκεκριμένο κομμάτι παίζει μπάσο ο Λάρι Νέτσελ απο παράκληση του παραγωγού Πολ Ρόθτσαϊλντ το οποίο θεώρησε ότι ήταν αναγκαίο.[8]

Οι Doors ζωντανά το 1967

Τρίτο τραγούδι του δίσκου είναι το "The Crystal Ship", του οποίου τον τίτλο εμπνεύστηκε ο Μόρισον από το Ιρλανδικό βιβλίο του 9ου αιώνα με τίτλο The Book Of The Dun Cow. Οι στίχοι του γράφτηκαν το καλοκαίρι του 1965, όταν ο Μόρισον χώρισε με την φίλη του Μέρι Γουέρμπλοου.

Οι στίχοι του "Twentieth Century Fox" αναφέρονται σε μία μοντέρνα αλλά χωρίς αισθήματα γυναίκα, με τον τίτλο να αποτελεί λογοπαίγνιο αφού υπήρχαν τα ομώνυμα στούντιο του Χόλιγουντ.

Το "Alabama Song (Whiskey Bar)" είναι διασκευή στο κομμάτι της γερμανικής όπερας του 1929 με τίτλο Η ακμή και πτώση της πόλης Μαχόγκανι, την οποία είχαν συγγράψει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ μαζί με τον Κουρτ Βάιλ. Ο υλισμός, η απόγνωση και ο εθισμός στις απολαύσεις απέκτησαν μία πιο κυριολεκτική έννοια λόγω του τρόπου ζωής των μελών του συγκροτήματος.

Το τραγούδι "Light My Fire" είναι ένα από τα γνωστότερα των Doors και γνώρισε μεγάλη επιτυχία ανεβαίνοντας στην κορυφή των αμερικανικών τσαρτ. Το μεγαλύτερο μέρος των στίχων γράφτηκε από τον κιθαρίστα Ρόμπι Κρίγκερ,[9] ο οποίος ήθελε να γράψει για ένα από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης. Ο Τζιμ Μόρισον έγραψε ένα μέρος της δεύτερης στροφής και ο κιμπορντίστας Ρέι Μάνζαρεκ δημιούργησε την εισαγωγή. Τα εκτενή σόλο πλήκτρων και κιθάρας είναι βασισμένα στη διασκευή του Τζον Κολτρέιν στο τραγούδι "My Favorite Things" για την ταινία The Sound of Music.

Το "Back Door Man" ήταν τραγούδι του Γουίλι Ντίξον από το 1961 και το οποίο το συγκρότημα αποφάσισε να ηχογραφήσει μετά από την ακρόαση της διασκευής του John Hammond Jr.. Οι στίχοι αναφέρονται σε έναν άνδρα ο οποίος έχει σχέση με παντρεμένη γυναίκα και τρέχει προς την πίσω πόρτα όταν ο σύζυγος της επιστρέφει από τη δουλειά.

Ακολουθεί το "I Looked at You", ένα ροκ εντ ρολ τραγούδι με απλούς στίχους για έναν άνδρα που φλερτάρει με μία κοπέλα.

Το "End of the Night" παρουσιάζει τους στόχους που είχε ο Μόρισον για τη ζωή του, με τους στίχους να είναι εμπνευσμένοι από τη γαλλική νουβέλα Journey To The End Of The Night. Ο στίχος "Realms of bliss, realms of light, some are borne to sweet delight, some are borne to sweet delight, some are borne to the endless night" προέρχεται σχεδόν αυτολεξεί από το ποίημα "Auguries Of Innocence" του Ουίλλιαμ Μπλέηκ.

Προτελευταίο κομμάτι του άλμπουμ είναι το "Take It As It Comes", το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη της αποδοχής της ροής των πραγμάτων στη ζωή με τον ρυθμό που επιθυμεί ο καθένας και είναι αφιερωμένο στον Μαχαρίσι, έναν δάσκαλο υπερβατικού στοχασμού, σε μία από τις ομιλίες του οποίου είχε παρευρεθεί ο Μόρισον.

Ο δίσκος κλείνει με το δωδεκάλεπτο επικό τραγούδι "The End". Ο τίτλος του αναφέρεται στο θάνατο, αν και οι στίχοι του καταπιάνονται με τους γονείς του Μόρισον μέσω Οιδιπόδειων αναφορών για ερωτική σχέση με τη μητέρα και δολοφονία του πατέρα. Ο ίδιος ο τραγουδιστής ήταν αόριστος στις δηλώσεις του για την έννοια των στίχων, λέγοντας ότι "μπορεί να σημαίνουν ότι θέλει ο καθένας να σημαίνουν".[10] Η μουσική του κομματιού εξελίχθηκε κατά τις εμφανίσεις του συγκροτήματος στο κλαμπ "Whisky A Go-Go", από το οποίο απολύθηκαν λόγω των ακραίων στίχων του. Η ηχογράφηση των φωνητικών έγινε με τα φώτα σβησμένα και μόνο ένα κερί αναμμένο δίπλα στον Μόρισον. Η ενορχήστρωση του είχε σαν σκοπό να ακούγεται σαν τρόπος ινδικής μουσικής ράγκα. Η κιθάρα ακούγεται σαν σιτάρ, ενώ ο ήχος των τυμπάνων είναι σχεδιασμένος να ακούγεται σαν τάμπλα με τα πλήκτρα να συνοδεύουν σαν το ινδικό όργανο τανπούρα.

Λίστα τραγουδιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτη πλευρά

  1. Break On Through (Morrison, Krieger, Manzarek, Densmore) – 2:29
  2. Soul Kitchen (Morrison, Krieger, Manzarek, Densmore) – 3:35
  3. The Crystal Ship (Morrison, Krieger, Manzarek, Densmore) – 2:34
  4. Twentieth Century Fox (Morrison, Krieger, Manzarek, Densmore) – 2:33
  5. Alabama Song (Whiskey Bar) (Bertolt Brecht, Kurt Weill) – 3:20
  6. Light My Fire (Morrison, Krieger, Manzarek, Densmore) – 7:06

Δεύτερη πλευρά

  1. Back Door Man (Dixon) – 3:34
  2. I Looked at You (Morrison, Krieger, Manzarek, Densmore) – 2:22
  3. End of the Night (Morrison, Krieger, Manzarek, Densmore) – 2:52
  4. Take It As It Comes (Morrison, Krieger, Manzarek, Densmore) – 2:53
  5. The End (Morrison, Krieger, Manzarek, Densmore) – 11:41

Συντελεστές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το The Doors ηχογραφήθηκε από τους εξής μουσικούς:

Οι Doors

Συμμέτειχαν επίσης οι:

  • Λάρι Νέτσελ – μπάσο στο "Soul Kitchen"[8] και "Light My Fire"[11]
  • Πολ Ρόθτσιλντ – δεύτερα φωνητικά

Θέσεις τσαρτ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

The Doors (άλμπουμ)

Επίσημη κυκλοφορία: 4 Ιανουαρίου 1967

Χώρα Θέση
Ηνωμένες Πολιτείες 2[12]

Break on Through (σινγκλ)

Επίσημη κυκλοφορία: 1 Ιανουαρίου 1967

Χώρα Θέση
Ηνωμένες Πολιτείες 126[13]

Light My Fire (σινγκλ)

Επίσημη κυκλοφορία: Απρίλιος 1967

Χώρα Θέση
Ηνωμένες Πολιτείες 1[14]
Ιρλανδία 1[15]
Καναδάς 2[16]
Αυστραλία 16[17]
Ολλανδία 27[18]
Βρετανία 49[19]

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

The Doors (άλμπουμ)

Light My Fire (σινγκλ)

Κατατάξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Rolling Stone "Τα 500 σπουδαιότερα άλμπουμ όλων των εποχών": # 42 [26]
  • The Guardian "Τα 100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών": # 76 [27]
  • Melody Maker "Τα 100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών": # 82 [28]
  • Mojo "Τα 100 καλύτερα άλμπουμ που φτιάχτηκαν ποτέ": # 30 [29]
  • New Musical Express "Τα 100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών": # 24 [30]
  • Sounds "Τα 100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών": # 9 [31]
  • The Times "Τα 100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών": # 43 [32]
  • FNAC (Γαλλία) "Τα 1000 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών": # 8 [33]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «The Doors – Album Details». thedoors.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2018. 
  2. ↑ «Επανέκδοση του 2000». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2020. 
  3. ↑ «Whisky A Go Go 1971». 
  4. ↑ Cherry 2013, σελ. 13.
  5. ↑ «'Doors Sold 4,190,457 Albums': Court Report». Billboard. Billboard Publications, Inc. 18 Δεκεμβρίου 1971. σελ. 3. ISSN 0006-2510. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2015. 
  6. ↑ «The Doors Ed Sullivan». The Ed Sullivan Show (SOFA Entertainment). Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2020. 
  7. ↑ «The Story of "Break on Through" by the Doors». YouTube. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016. 
  8. ↑ 8,0 8,1 The Doors (2008). Classic Albums: The Doors (DVD). Eagle Rock Entertainment. 
  9. ↑ «Light My Fire». guitarworld.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Φεβρουαρίου 12, 2012. Ανακτήθηκε στις Μαρτίου 31, 2010. 
  10. ↑ Hopkins, Jerry (26 Ιουλίου 1969). «The Rolling Stone Interview: Jim Morrison». Rolling Stone. New York City: Wenner Media. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2018. 
  11. ↑ Davis 2005, σελ. 139.
  12. ↑ Αμερικάνικα τσαρτ
  13. ↑ Αμερικάνικα τσαρτ, Break on Through
  14. ↑ «The Doors Chart History (Hot 100)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017. 
  15. ↑ «The Irish Charts - All there is to know». Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2016. 
  16. ↑ «Top RPM Singles: Issue 10087». Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2017. 
  17. ↑ «27 September 1967 Singles». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2010. 
  18. ↑ «Dutchcharts.nl – The Doors – Light My Fire». Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2017. 
  19. ↑ «The Doors: Artist Chart History. Official Charts Company». Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017. 
  20. ↑ «American album certifications – The Doors – The Doors». Recording Industry Association of America. 
  21. ↑ «Canadian album certifications – The Doors – The Doors». Music Canada. 
  22. ↑ «British album certifications – Doors – The Doors». British Phonographic Industry. 
  23. ↑ «Gold-/Platin-Datenbank (The Doors; 'The Doors (1st Album)')». Bundesverband Musikindustrie. 
  24. ↑ «Austrian album certifications – The Doors – Doors». IFPI. 
  25. ↑ «American single certifications – The Doors – Light My Fire». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2015. 
  26. ↑ «500 Greatest Albums of All Time: The Doors, The Doors». Rolling Stone. 
  27. ↑ «100 Best Albums Ever». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2020. 
  28. ↑ Melody Maker All Time Top 100 Albums - 2000
  29. ↑ «MOJO: THE 100 GREATEST ALBUMS EVER MADE». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2013. 
  30. ↑ «NME Writers All Time 100 Albums». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2013. 
  31. ↑ SOUNDS ALL TIME TOP 100 ALBUMS
  32. ↑ «The Times (UK) - The 100 Best Albums of All Time (1993)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2013. 
  33. ↑ «Les 1000 CD des disquaires de la fnac». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2013. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Cherry, Jim (25 Μαρτίου 2013). The Doors Examined. Bennion/Kearny. ISBN 978-1909125124. 
  • Davis, Stephen (2005). Jim Morrison: Life, Death, Legend. New York: Gotham Books. ISBN 978-1-59240-099-7. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Doors_(άλμπουμ)&oldid=10751522"