Kontent qismiga oʻtish

Tovus taxti

Vikipediya, erkin ensiklopediya
Qizil qal'a Xos Devondagi tovus taxtining yog'och nusxasi, taxminan 1850-yil

Tovus taxti (hindiy: Mayūrāsana, sanskrit: मयरसन, urdu: tkht ặạẤs, forscha: تخت طاووس ṷạwws. , Taxt-i Tāvūs) — Hindistondagi Boburiylar imperiyasi imperatorlarining mashhur taqinchoqli taxti. U 17-asrning boshlarida imperator Shoh Jahon tomonidan yasattirilgan va Dehli Qizil qal'a Xos Devonda (Vazirlar xonasi) joylashgan edi. Ikki tovus uning orqasida raqsga tushganidan soʻng, ularning sharafiga shunday nomlangan.[1]

Tarixi

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Shoh Jahon taxtda o'tirgan holatda (tovus taxtiga bogʻliq ba'zi stilistik elementlar koʻrsatilgan)

Shoh Jahon deyarli butun Hindiston yarimorolini qamrab olgan ulkan Boburiylar imperiyasining Oltin asrida hukmronlik qilgan. U yangi qurilgan poytaxt Shohjahonoboddan hukmronlik qiladi. Imperatorning diqqat markazida barcha narsa qamrab olingan boʻlib, murojaatchilar bilan gaplashar va arizachilarni qabul qilardi. Hukmdor saroyi imperiyaning qoq markazida joylashgan yer yuzidagi jannatning koʻzgusi boʻlishi lozim va bunday hukmdor oʻzining adolatli podshoh mavqeini bildirish uchun Sulaymon taxtiga (تخت سليمان, Takht-e-Sulaymon) loyiq edi. Xuddi Sulaymonning taxti kabi, tovus taxti ham oltin va taqinchoqlar bilan bezatilgan boʻlib, unga zinapoyalar qoʻyilgan, hukmdor xuddi yer ustida suzib yurib, osmonga yaqin koʻrinishda tavsiflanadi. Said Gʻiloniy va uning imperator zardoʻzlik boʻlimidagi ishchilarga bu yangi taxtni qurish topshiriladi. Buni yakunlash uchun yetti yil kerak boʻlgan. Koʻp miqdorda sof oltin, qimmatbaho toshlar va marvaridlar ishlatilgan boʻlib, tengsiz boʻlgan boburiy hunarmandchiligining mohir asarini yaratishgan. Bu juda kam sonli insonlar, yaʼni saroy aʼyonlari, zodagonlar va tashrif buyurgan arboblar tomonidan koʻrilishi mumkin boʻlgan boylik edi. Taxt, hatto Boburiylarning oltin asri standartlariga koʻra, juda gʻayrioddiy edi va Toj Mahal qurilishidan ikki baravar qimmatga tushgan asar hisoblanadi.[2][3][4]

Ushbu yangi taxtning koʻrinishi 1600-yillarning boshlarida ishlab chiqilgan, Shoh Jahonning otasi foydalangan oʻyib ishlangan qora bazaltdan yasalgan plitali katta toʻrtburchaklari boʻlgan Jahongirning eski taxtidan keskin farq qilar edi.

Yangi taxtga dastlab nom berilmagan. U shunchaki „Javohirli taxt“ yoki „Zeb-ziynatli taxt“ (Taxt-Murassa) sifatida tanilgan. U oʻz nomini tarixchilardan tovus haykallari tufayli olgan.[2]

Tovus taxti 1635-yil 22-martda, Shoh Jahon taxtga chiqqanining rasmiy yetti yilligida zafarli tantanali ravishda ochiladi.[5] Sana munajjimlar tomonidan tanlangan va ikki baravar xayrli ekanligi aytilgan, chunki u Ramazon oyining oxiri kuni boʻlgan Iyd al-Fitr va Fors Yangi yili Navroʻz bayramiga toʻgʻri kelgan. Imperator va saroy ahli Kashmirdan qaytayotganganda va Navroʻzning uchinchi kuni uning poytaxtda boʻlib, shohning taxtga oʻtirishi uchun eng qulay kun tasdiqlanadi.[6][7]

Imperator Shohjahonning sevimli shoiri Muhammad Qudsiy taxtga zumrad va yashil emal yordamida bitilgan yigirma misra qoʻlyozma yozish maqsadida tanlanadi. U hunarmandlarning tengsiz mahoratiga, uning tilla va javohirlarining “jannatni toʻndiruvchi ulugʻvorligi”ga yuksak baho berib, “adolatli podshoh taxti” iborasini harflariga ushbu sanani kiritgan.[2][8]

Shoir Abu-Tolib Kalim 63 baytdan iborat she’rining har bir misrasi uchun shoh tomonidan 6 tanga oltin berilgan.[9]

Usta zardoʻz Said Gʻiloniy imperator tomonidan chaqirilib, unga muvaffaqiyati uchunnsharaf keltiriladi, jumladan, oltin tangalardagi ogʻirligi va “Tengsiz usta” (Bibadalxon) unvoni beriladi. Gʻiloniy xronogrammalar bilan toʻldirilgan 134 baytdan iborat she’r yaratadi, birinchi 12 baytda imperatorning tugʻilgan kuni, keyingi 32 sida birinchi toj kiyish sanasi, soʻngra toʻqson baytda taxtga qaralgan sana koʻrsatilgan.[9] "Hindiston tomon u jilovini tezda burib, butun shon-shuhratda keltirdi, Esib turgan shamoldek chopib, chaqmoqdek chaqqon kulrang ot kabi edi.

Neʼmat va erkinlik bilan u poytaxtga qaytdi;

Uning uzangisi atrofida osmon va farishtalar uning jilovida edi.

Ming rahmat! Dunyoning goʻzalligi jonlandi

Koʻp rangli marvaridlar taxtining erta ulugʻvorligi bilan.”

Shoh Jahon vafotidan soʻng, uning oʻgʻli Avrangzeb, Olamgir Tovus taxtiga oʻtiradi. Avrangzeb kuchli Boburiy imperatorlarning oxirgisi edi. Oʻlimidan soʻng 1707-yilda uning oʻgʻli Bahodirshoh I 1707—1712-yillarda hukmronlik qiladi. Bahodirshoh I erkin diniy siyosat yuritib, imperiyani barqaror ushlab turadi; ammo, uning oʻlimidan soʻng, imperiya tanazzulga yuz tutdi. Siyosiy beqarorlik, harbiy magʻlubiyatlar va saroy ichki kelishmovchiliklari davri kuchsiz imperatorlarning ketma-ket kelishiga olib keldi: Jahondarshoh 1712—1713-yillarda bir yil, Farruxsiyar 1713—1719-yillarda, 1719-yil bir necha oylar Rafi ud-Darajot va Shoh Jahon II faqat bir necha marta hukmronlik qiladilar. Muhammadshoh hokimiyat tepasiga kelganda, Boburiylarning kuchi jiddiy tanazzulga yuz tutadi va imperiya zaiflashadi. Shunga qaramay, Muhammadshohning saxovatli homiyligi ostida Dehlidagi saroy yana sanʼat va madaniyat mayogʻiga aylanadi. Biroq, maʼmuriy islohotlar imperator kuchlarini sezilarli darajada yoʻq qilgandan keyingi Boburiylar-Maratha urushlarini toʻxtata olmaydi. Qoʻshni Fors qoʻshinlari bosqinchilik qilish imkoniyatini oshirishlari uchun qulay vaqt edi.

Fors shohi Nodirshoh Karnal jangida g'alaba qozonganidan keyin saroy a'zolari qarshisida bilan Tovus taxtiga o'tiradi.

Nodirshohning Boburiylar imperiyasiga bostirib kirishi 1739-yil 13-fevraldagi Karnal jangi va Muhammadshohning magʻlubiyati bilan yakunlanadi. Nodirshoh Dehliga kirib, shaharni talon-toroj qiladi, bundan tashqari oʻn minglab aholi qirgʻin qilinadi. Fors qoʻshinlari 1739-yil may oyining boshida Dehlini tark etib, oʻzlari bilan taxtni urushdan olingan oʻlja sifatida olib ketishadi, ularning xazina toʻplashi Boburiylarning boyligining sezilarli darajada kamayishiga va madaniy yodgorliklarning oʻrnini yoʻqotilishiga olib keladi. Nodirshoh talon-toroj qilgan qimmatbaho toshlar qatorida Akbarshoh olmosi, Buyuk Boburiy toshi, Katta dasturxon olmosi, Koh-i Nur va Shoh olmoslari, shuningdek, Samar shpineli va Temur yoqutlari bor edi. Bu toshlar tovus taxtining bir qismi boʻlgan yoki Boburiylar imperatorlarining mulkida hisoblangan. Aytishlaricha, Akbarshoh olmosi tovusning koʻzlaridan biridir[10], xuddi Koh-i Nur kabi.[11] Shoh olmosi Jan-Batist Tavernier tomonidan taxtda ekanligi tasvirlangan.[12] Taxt toshlarining koʻpchiligi Buyuk Britaniyaning mintaqaga mustamlakachilik yurishlari natijasida Fors toj marvaridlarining bir qismiga aylanadi va keyinchalik Britaniya tojining marvaridlari hisoblanadi. 1747-yil 19-iyunda taxt gʻoyib boʻladi, katta ehtimol bilan demontaj qilinadi yoki uning qimmatbaho buyumlari uchun buzib tashlanadi.[13] Asossiz mish-mishlardan biri taxtning Usmonli sultoniga berilganligi[14] boʻlsa-da, bu Forsda ishlab chiqarilgan va sovgʻa sifatida berilgan kichik taxt boʻlishi mumkinligi aytilgan. Fors shohi Fath-Ali Shoh 19-asr boshlarida Quyosh taxtini qurishni buyuradi. Quyosh taxti tovus taxti shaklidagi koʻrinishga ega. Baʼzi mish-mishlarga koʻra, asl tovus taxtining qismlari uning qurilishida ishlatilgandir, ammo buning uchun hech qanday dalillar yoʻq. Vaqt oʻtishi bilan Quyosh taxti notoʻgʻri ravishda tovus taxti deb ataldi, keyinchalik bu atama Gʻarb tomonidan Fors monarxiyasining metonimi sifatida qabul qilindi. Tovus taxtining asl ekanligi isbotlangan hech qanday tarkibiy qismlar saqlanib qolmagan. Taxtga mansub boʻlgan olmos va qimmatbaho toshlarning faqat bir qismi saqlanib qolgan, xolos, shu qismi ham qayta ishlashga topshirilgan.

Singx afsonasiga koʻra, 6 fut oʻlchamdagi toʻrtburchaklar tosh plita shaklida boʻlgan. 4 fut 9 dyumli Ramgaria Misl boshliq Jassa Singx Ramgaria tomonidan 1783-yilda Jassa Singx Ahluvaliya va Baghel Singxning birlashgan Dal Xalsa kuchlari tomonidan Qizil Fortni egallab olgandan soʻng, Amritsardagi Ramgaria Bunga tomonidan urush oʻljasi sifatida olib tashlangan, zanjirlangan va olib kelingan.[15][16] Biroq, bu tosh poydevori haqiqatan ham Tovus taxtiniki ekanligini olimlar va tarixchilar tomonidan mustaqil ravishda tasdiqlanmagan.

Forslar bosqinidan keyin Boburiy imperator uchun asl nusxaga uda oʻxshash boshqa taxt qurilgan.[17] Taxt Devon-i Xosning sharqiy tomonida, yaʼni derazalar tomon joylashgan edi. Biroq, bu taxt, katta ehtimol bilan, 1857-yilgi Hindiston qoʻzgʻoloni paytida yoki undan keyin va inglizlar tomonidan Qizil Qal'aning talon-toroj qilinishi va qisman vayron qilinishi paytida ham ushbu taxt yoʻqolgan.[18] U qoʻyilgan marmar poydevor saqlanib qolgan va hozir ham buni koʻrish mumkin.[19][20]

1908-yilda Nyu-York Times gazetasining xabar berishicha, Metropoliten sanʼat muzeyi direktori Kaspar Purdon Klark taxt poydevoridan marmar iz deb taxmin qilingan narsani olgan.[21] 1908-yilgi yillik hisobotda bular aytib oʻtilgan boʻlsa-da, bu izning holati nomaʼlumligicha qolmoqda.[19][22][23] Londondagi Viktoriya va Albert muzeyida yana bir marmar izlar bor. Aynan bu ikki poydevorning izlari qayerdan kelib qolganligi va ular umuman Tovus taxti bilan bogʻlanganmi yoʻqmi nomaʼlumligicha qolmoqda.

Bavariya qiroli Lyudvig II taxt haqidagi mashhur afsonadan ilhomlanib, 1860-yillarda qurilgan Linderhof saroyidagi Moorish Kioskiga, oʻzining romantiklashtirilgan versiyasini oʻrnatadi. 

Tavsiflar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bugungi kunda Shoh Jahon taxti haqida maʼlum boʻlgan zamonaviy taʼriflar boburiy tarixchilar Abdul Hamid Lahoriy va Inoyat Xon va fransuz sayohatchilari Fransua Bernier va Jan-Baptiste Tavernierdan maʼlum. Ularning taʼriflariga toʻgʻri keladigan maʼlum bir surat hozirgacha yoʻq.

Abdul Hamid Lahori

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Abdul Hamid Lahoriy (vaf. 1654) “Podshohnoma” asarida taxt qurilishini shunday tasvirlaydi:[24] Yillar davomida imperator zargarlik uyiga koʻplab qimmatbaho toshlar olib kelingan, ularning har biri Venera uchun sirgʻa boʻlib xizmat qilishi yoki Quyosh kamarini bezatishi mumkin edi. Imperator taxtga kelgach, uzoqni koʻruvchi kishilarning fikricha, bunday noyob marvaridlarni qoʻlga kiritish va bunday ajoyib yorqinliklarni saqlash faqat bitta xizmatni, ya’ni imperiya taxtini bezashni koʻrsatishi mumkin, degan fikr keldi. Demak, ulardan shunday foydalanish kerakki, tomoshabinlar ularning ulugʻvorligidan bahramand boʻlishlari mumkin boʻladi. Shunga koʻra, imperatorning koʻzdan kechirishi uchun imperator zargarlik uyidagi qimmatbaho toshlardan tashqari yoqutlar, granatalar, olmoslar, qimmatbaho marvaridlar va zumradlar 200 lak rupiyga olib kelinishi buyurildi. Ogʻirligi 50 ming misqoldan oshadigan va sakson olti lakh rupiylik nafis javohirlar bilan sinchkovlik bilan tanlab olingan holda, zardoʻzlik boʻlimi boshligʻi Bebadalxonga topshirilsin. Unga ogʻirligi boʻyicha 250 000 misqol va oʻn toʻrt lakh rupiyga teng boʻlgan bir million sof oltin tolasi ham berilishi kerak edi.

Taxtning uzunligi uch gaz, eni ikki yarim boʻlib, yuqorida tilga olingan javohirlar bilan oʻrnatilishi kerak edi. Chodirning tashqi tomoni vaqti-vaqti bilan qimmatbaho toshlar bilan sirlangan boʻlishi kerak, ichki qismi yoqut, granatalar va boshqa qimmatbaho toshlar bilan qalin qilib oʻrnatilishi va oʻn ikkita zumrad ustunlar bilan mustahkamlanishi kerak edi. Har bir ustunning tepasida qimmatbaho toshlar bilan qoplangan ikkita tovus, har ikki tovus orasida yoqut va olmos, zumrad va marvaridlar bilan bezatilgan daraxt boʻlishi kerak edi. Koʻtarilish uchta zinapoyadan iborat boʻlishi kerak edi.

Bu taxt yetti yil ichida 100 million rupiy xarajat evaziga qurib bitkazildi. Uning atrofida yostiqlar uchun qurilgan oʻn bitta zeb-ziynatli chuqurchadan (taxta) imperator oʻtiradigan joy uchun oʻn million soʻmga tushgan. Bu oʻrnatilgan javohirlar orasida bir lakh rupiylik yoqut bor edi, Eron shohi Shoh Abbos marhum imperator Jahongirga sovgʻa qilgan edi. u Dakhinni zabt etishni amalga oshirdi.

Unda Sohibqiron (Temur), Mir Shohruh, Mirzo Ulugʻbeklarning ismlari oʻyib yozilgan. Vaqt oʻtishi bilan u Shoh Abbosning qoʻliga oʻtib, uning nomi qoʻshildi; Jahongir uni qoʻlga kiritgach, oʻzining va otasining ismini qoʻshib oldi. Endi u eng marhamatli Shoh Jahon nomini qoʻshdi. Imperatorning buyrugʻi bilan Hoji Muhammad Jonning soʻnggi baytida sana yozilgan quyidagi masnaviyi yashil emalli harflar bilan soyabonning ichki tomoniga oʻrnatilgan edi.

Agraga qaytib kelgach, imperator sud oʻtkazdi va birinchi marta taxtiga oʻtirdi.”

Inoyat Xon

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Inoyatxonning Shohjahonnomasida taxt haqidagi maʼlumotlar quyida keltirilgan: 1044-yilning Navroʻzi hazratlari yangi zargarlik taxtiga oʻtirmoqchi boʻlgan “Iyd-al fitr”ga toʻgʻri keldi. Oʻn ikkita ustunga oʻrnatilgan soyabonli bu ajoyib inshoot zinapoyadan osilgan gumbazgacha boʻlgan uzunligi uch yarim metr, kengligi ikki yarim metr va balandligi besh metrni boʻlgan. Janobi Hazrati taxtga oʻtirar ekan, u sakson olti millionlik qimmatbaho toshlar va qimmatbaho boshqa toshlar va oʻn toʻrt millionlik olmosdan foydalanishni buyurgan edi, ular birgalikda Hindiston pulida hisoblanganda bir million rupiyni tashkil qiladi. U yetti yilda qurib bitkazildi va qimmatbaho toshlar orasida Shoh Abbos Safaviy marhum imperatorga yuborgan, unga buyuk Temur Sohibqur'onning ismlari bitilgan va hokazolari boʻlgan bir million soʻmlik Temur yoquti ham bor edi”.

Fransua Bernier

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Fransuz shifokori va sayyohi Fransua Bernier oʻzining “Boburiylar imperiyasida eramizning 1656—1668-yillardagi sayohatlari” asarida Shoh Jahonning Divon-i Xosdagi taxtini shunday tasvirlagan: "Qirol oʻz taxtida, katta zalning oxirida, eng ajoyib libosda oʻtirgan holda paydo kirib keldi. Uning kamzuli oq va nafis gulli atlasdan boʻlib, eng yaxshi naqshli ipak va oltin kashta bilan bezatilgan edi. Oltin matodan yasalgan sallaning asosi gʻayrioddiy oʻlchamdagi va qimmatbaho olmoslardan tashkil topgan edi, shu bilan birga sharqona oʻymalardan tashqari, quyosh nuriga oʻxshab yorqinligini koʻrsatadigan misli koʻrilmagan goʻzal koʻrinishga ega edi. Uning boʻyniga osilgan ulkan marvaridlardan yasalgan marjon, xuddi koʻpchilik gʻayriyahudiylar munchoq iplarini taqib yurganlariga oʻxshardi. Taxti oltindan yasalgan, yoqut, zumrad va olmoslar bilan bezatilgan. Men sizlarga bu ulkan qimmatbaho toshlar toʻplamining sonini yoki qiymatini aniq ayta olmayman, chunki hech kim ularga yaqindan yaqinlasha olmaydi yoki ularning tiniqligini baholay olmaydi. Lekin men sizni ishontirib aytamanki, olmoslar bilan bir qatorda boshqa qimmatbaho toshlar bilan ajralib turadi va taxt, mening fikrimga koʻra, toʻrt million rupiyga baholanadi. Men uni bir lak yuz ming soʻm, bir million esa yuz ming soʻm ekan; shuning uchun taxt qirq million rupiyga baholanadi, qiymati oltmish million funt yoki uning atrofidadir. U Avrangzebning otasi Shoh Jahon tomonidan qadimiy Rajas va Patanlar oʻljasidan xazinada ketma-ket toʻplangan juda koʻp miqdordagi qimmatbaho toshlarni koʻrsatish uchun qurilgan. muayyan bayramlarda qilish. Taxtning qurilishi va mahorati yuqori darajada, lekin gavhar va marvaridlar bilan qoplangan ikkita tovus yaxshi oʻylab topilgan va ijro etilgan.”

Jan-Batist Tavernier

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Jan-Batist Tavernierning Boburiyllar libosini kiygan sayohatchi portreti, 1679-yilda nashr etilgan "Les Six Voyages" kitobidan.

Fransuz zargari Jan-Batist Tavernier 1663—1668-yillarda Hindistonga oltinchi sayohatini amalga oshiradi. Dehli saroyiga imperator Avrangzebning oʻzi tomonidan taklif etilgani uning katta sharafi bagʻishlardi, u yerda 1665-yil 12-sentyabrdan 1665-yil 11-noyabrgacha ikki oy davomida Avrangzebning mehmoni boʻladi.

Tavernier imperator gʻarbdan olib kelgan marvaridlarni sotib olish niyatida tekshirishi uchun taklif qilinadi. Ushbu tashrif davomida Tavernier nafaqat imperatorga va imperatorning amakisi Jafarxonga bir nechta zargarlik buyumlarini sotadi, bundan tashqari imperator bilan yaqin munosabatlar oʻrnatadi. Tavernier imperatorning tugʻilgan kunini nishonlash tugaguniga qadar qolishga taklif qilinadi, shu vaqt ichida u Qizil qal'aga tashrif buyurish va Tovus taxtini koʻzdan kechirish imkoniyatiga ega boʻladi. Unga imperatorga tegishli qimmatbaho taqinchoqlar va toshlarni koʻzdan kechirish imkoniyati ham berildi, ammo Agra qal'asida qamoqqa olingan Avrangzebning otasi Shoh Jahonda saqlanayotgan narsalarni koʻra olmay qoladi. 1666-yil yanvarda, Tavernier turganidan bir necha oy oʻtgach, Shoh Jahon vafot etadi va Avrangzeb qolgan toshlarni ham talab qiladi.

Tavernier 1676-yilda ikki jildda nashr etilgan Les Six Voyages de JB Tavernier kitobida Tovus taxtining batafsil tavsifini bergandir. Taxt haqidagi maʼlumot II jildning VIII bobida keltirilgan boʻlib, asarda u imperatorning har yili oʻtkaziladigan tugʻilgan kuniga tayyorgarlik koʻrish jarayoni, shuningdek, saroyning ulugʻvorligi tasvirlangan. Tavernier anʼanaviy tarixiy nuqtai nazardan eng kam ishonchlilardan hisoblanadi.[25][26]

Tavernier, ehtimol, Divon-i-Am boʻlgan joyda taxtni koʻrishni tasvirlagan. Bir nazariyaga koʻra, taxt baʼzan vaziyatga qarab ikki zal oʻrtasiga koʻchirilgan. Tavernier, shuningdek, Divon-i-Xasdagi yana 5 taxtni tasvirlagan.

Lahori va Tavernier tavsiflari oʻrtasidagi nomuvofiqliklar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Shoh Olam II taxtda, uning yonida valiahd shahzoda o'tirgan holda, garchi asl tovus taxti ushbu rasm paytida yo'qolgan bo'lsa-da, u asl taxtga o'xshaydi yoki xotiralar va tavsiflardan bo'yalgan o'rnini bosuvchi taxtni tasvirlaydi (taxminan 1800-yil).
Akbar II taxtda (taxminan 1811-yil)
Akbar II Qizil qal'adagi Divon-i Xosdada (taxminan 1830-yil)

1648-yilgacha boʻlgan Lahori va 1676-yilda nashr etilgan Tavernierning tavsiflariga koʻra, odatda, taxtlarning eng muhim xususiyatlari, masalan, uning toʻrtburchak shakli, burchaklarda toʻrt oyoq ustida turishi, 12 ta ustuni boʻyicha keng kelishuvga ega. Kanopli suyangich va taxtga oʻrnatilgan qimmatbaho toshlar turi, masalan, yoqutlar, zumradlar, marvaridlar, olmoslar va boshqa rangli toshlar. Biroq, ikkita tavsif oʻrtasida sezilarli farqlar mavjud:

  • Lahoriyning taxt haqidagi maʼlumoti loyihalashtirilgan dizaynning tavsifi boʻlishi mumkin. Tavernierning taxt haqidagi hikoyasi 1665-yilda Qizil qal'aga tashrifi chogʻida koʻrgan guvohi boʻlib tuyuladi. 1635-yil 12-martda Shoh Jahon birinchi marta oʻtirgan taxtning taxminiy va yakuniy dizaynlari oʻrtasida turli tafovutlar boʻlgan boʻlishi mumkin.
  • Lahoriyning soʻzlariga koʻra, taxtning uzunligi 3 yard (9 fut) va kengligi 2½ yard (7½ fut) boʻlishi kerak edi. Biroq Tavernier uzunligi 6 fut va kengligi 4 futni beradi. Balandligi Lahori tomonidan 5 yard (15 fut) deb taʼriflangan, ammo Tavernierning hisobi uning umumiy balandligi haqida maʼlumot bermagan. Faqat burchaklardagi toʻrtta oyoqning balandligi esga olinadi, bu taxminan 2 fut edi.
  • Lahoriy soyabonni 12 ta zumrad ustunlar bilan taʼriflaydi, Tavernier dumaloq va nozik marvaridlar qatori bilan oʻralgan va oʻrnatilgan va har biri 6 dan 10 karatgacha boʻlgan 12 ta ustunni tasvirlaydi. Uning fikricha, bu marvaridlar aslida taxtning eng qimmat edi.
  • Asosiy farq - bu tovus haykallarining oʻrnidir. Lahoriyning taʼkidlashicha, har bir ustunning tepasida qimmatbaho toshlar bilan qoplangan ikkita tovus, har ikki tovus orasida esa yoqut va olmos, zumrad va marvaridlar bilan bezatilgan daraxt boʻlishi kerak edi. Agar bu yerda „ustun“ soʻzi boʻlsa, taxt atrofida 24 ta tovus boʻladi. Tavernier toʻrtburchak shaklidagi, gumbazsimon soyabon tepasida faqat bitta katta tovusni koʻrish mumkin edi, dumi koʻtarilgan, koʻk safir va boshqa rangli toshlar bilan bezatilgan, tovusning tanasi qimmatbaho toshlar bilan qoplangan oltindan qilingan. Koʻkragi oldida yoqut, undan ogʻirligi 60 karat atrofida nok shaklidagi marvarid osilgan. Tavernierning qayd etishicha, bitta katta tovusdan tashqari, tovusning har ikki tomonida joylashgan tovus bilan bir xil balandlikdagi qimmatbaho toshlar bilan bezatilgan oltindan yasalgan koʻp turdagi gullarni ifodalovchi katta guldasta haqida gapiradi.
  • Lahoriyning soʻzlariga koʻra, taxtga koʻtarilish uchta zinapoyadan iborat boʻlib, ular ham nozik suvdan yasalgan marvaridlar bilan oʻrnatilgan. Tavernier taxtning uzunroq tomonidagi toʻrtta qadamni tasvirlaydi va taxtda ishlatiladigan qimmatbaho toshlarning bir xil turlari va mos dizaynlar bilan oʻrnatilgan.

Yuqorida keltirilgan ikkita tafovvut oʻrtasidagi sezilarli farqlardan tashqari, Lahoriyning qaydnomasida Tavernierda eslatilmagan bir qancha tafsilotlari mavjud.

Lahorining tavsifi

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • Lahoriyning hisob-kitoblarida taxtni bezatgan bir qancha tarixiy olmoslar esga olinadi, masalan, 186 karatli Koh-i-Nur olmos, 95 karatli Akbar Shoh olmos, 88,77 karatli Shoh olmos va 83 karatli Jahongir olmos, 352,50 karatdan tashqari. -karat Timur Ruby, dunyodagi uchinchi eng katta balas yoquti. Tavernier bu eng qimmatbaho toshlar haqida gapirmaydi. Bir izoh shundaki, Tavernier 1665-yilda taxtni koʻrganida, bu tarixiy olmoslar va balas yoqutlarining barchasi Agra qal'asida uy qamogʻida boʻlgan Shoh Jahonning qoʻlida edi. Shoh Jahon 1666-yil 22-yanvarda vafot etdi - Tavernier Dehlini tark etib, Bengaliyaga yetib borganidan ikki oy oʻtgach, Hindistonga oltinchi va oxirgi sayohati paytida - va uning oʻgʻli va vorisi Aurangzeb bu marvaridlarning barchasiga daʼvo qila oldi. Lahoriyning taʼriflari Shoh Jahon hukmronligi davrida, ehtimol, barcha qimmatbaho toshlar taxtga kiritilgan.
  • Lahoriyning yozishicha, shoir Muhammad Qudsiyning Shoh Jahonni zumrad harflar bilan madh etgan yigirma kuplet sheʼri taxtda yozilgan. Tavernier bu haqda oʻz qaydnomasida taʼriflanmagan, chunki u yozilganlarni oʻqish va tushunishga qodir emasligi bildirgan.

Tavernierning tavsifi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tavernierga taxtni va uning zargarlik buyumlarini sinchkovlik bilan koʻzdan kechirishga ruxsat berilgan va hozirgigacha eng taniqli batafsil tavsifni u yozgan.

  • Tavernier oʻz hisoblarida toʻrtta vertikal oyoqni bogʻlaydigan toʻrtta gorizontal panjarada yoqutlar, zumradlar, olmoslar va marvaridlar joylashtirilgan dizayn haqida batafsil maʼlumot bergan, ulardan soyabonni qoʻllab-quvvatlovchi 12 vertikal ustun paydo boʻlgan. Har bir barning oʻrtasida toʻrtburchak xochni tashkil etuvchi toʻrtta zumrad bilan oʻralgan, kesilgan balas yoqut qoʻyilgan. Bunday kichikroq kvadrat xochlar markaziy katta xochning ikkala tomonida, barning uzunligi boʻylab joylashgan edi, lekin shunday joylashtirilganki, bir kvadrat xochda toʻrtta zumrad bilan oʻralgan balas yoquti markazni egallagan va keyingi kvadratda. xoch, zumrad toʻrtta balas yoqut bilan oʻralgan edi. Zumradlar stol shaklida kesilgan va zumrad va yoqut xochlari orasidagi intervallar olmos bilan qoplangan, shuningdek, stol shaklida kesilgan va ogʻirligi 10-12 karatdan oshmagan.
  • Taxtda uchta yostiq qoʻyilgan. Imperatorning orqasiga oʻrnatilgani katta va yumaloq holatda edi; uning yon tomonlariga joylashtirilgan qolgan ikkitasi esa tekis shaklda edi. Yostiqlar ham qimmatbaho toshlar bilan bezatilgan.
  • Tavernier baʼzi qirollik meʼyorlari va taxtga osilgan qurollarni, masalan, toʻr, qilich va dumaloq qalqon, oʻqli kamon va qalqon kabi qimmatbaho toshlar bilan bezatilganligini eslatib oʻtgan.
  • U taxtdagi katta balas yoqut va zumradlarning sonini hamsanagan. Shunga koʻra, taxtda 108 ta katta balas yoqutlari bor edi, eng kichigining ogʻirligi 100 karat atrofida va eng kattasining ogʻirligi 200 karatdan ortiq. U taxtda 116 ta katta zumradni borligini sanagan, ularning barchasi ajoyib rangli, eng kichigining ogʻirligi 30 karat va eng kattasi 60 karat atrofida boʻlgan.
  • Chodirning pastki tomoni olmos va marvaridlar bilan qoplangan, har tomondan marvaridlar bilan qoplangan.
  • Taxtning saroyga qaragan tomoniga ogʻirligi 80 dan 90 karatgacha boʻlgan olmos osilgan boʻlib, uning atrofida yoqut va zumradlar bor edi. Imperator taxtga oʻtirganda, uning koʻz oʻngida marvaridlarning tovlanishi koʻrinardi.
  • Keyin Tavernier taxtning bir qismi boʻlmaganligi, ammo taxtning har ikki tomonida, undan 4 fut masofada joylashgan ikkita katta qimmatbaho toshlar bilan bezatilgan qirollik soyabonlari ham borligi haqida yozgan. Uzunligi 7 dan 8 futgacha boʻlgan bu soyabonlarning markaziy poyalari olmos, yoqut va marvaridlar bilan qoplangan. Soyabonning matosi qizil baxmaldan tikilgan boʻlib, atrofi marvaridlar bilan tikilgan va hoshiyalangan edi. Bu soyabonlar balandligi taxtning balandligini koʻrsatishi mumkin, ehtimol u bir xil balandlikda boʻlgan boʻlishi mumkin. Shunday qilib, taxtning balandligi 7-10 futni tashkil qilgan.

Tovus taxti haqida qoʻshimcha faktlar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Nodirshoh asl Tovus taxtni egallagandan soʻng, Boburiylar imperatori uchun boshqa taxt oʻrnatiladi. Shoh taxt bilan bir qatorda ajoyib Koh-i Nur va Daryoi Nur olmoslarini ham Fors oʻlkasiga olib ketadi, u yerda baʼzi toshlar Fors tojining bir qismiga aylandi, boshqalari esa Usmonlilarga sotilgan. Nodirshoh qilgan talon-torojlar shunchalik koʻp boʻlganki, u 3 yil davomida soliq olishni ham toʻxtatgan. Tovus taxtining pastki qismi Quyosh taxtiga aylantirilgan boʻlishi mumkin, shuningdek, Fors tojining bir qismidir. Ushbutaxtning 19-asrdagi turli xil hindlar tomonidan ishlangan rasmlari mavjud. U Divon-i-Xosda joylashgan boʻlib, oʻlchami asl nusxasidan kichikroq boʻlishi mumkin edi. Biroq, tashqi koʻrinish juda oʻxshash edi. Oʻrnini bosuvchi bu taxt oltindan yasalgan yoki zarhallangan va yarim qimmatbaho toshlar bilan bezatilgan. Xuddi asl nusxadagi kabi, u 12 ta ustundan iborat edi. Ustunlar Bengal tilidagi peshtoqni koʻtarib turardi, uning ikki uchida ikkita tovus haykali bilan bezatilgan, tumshugʻida marvarid marjonlarni, tepasida esa ikkita tovus, shuningdek, tumshugʻida marvarid marjonlarni olib yurgan. Ikki pasdagi tovuslar oʻrtada zargarlik buyumlaridan yasalgan guldasta ostida yoki qirol soyaboni ostida edi. Bu taxt qimmatbaho va rang-barang matolardan, oltin va kumush iplardan yasalgan soyabon bilan himoyalangan. Chodirni toʻrtta nozik ustunlar yoki metalldan yasalgan. Taxt ostiga rang-barang va qimmatbaho gilamlar yotqizilgan.

Shuningdek

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • Oltin taxt (Maysor)
  • Maharaja Ranjit Singx taxti
  • Marmar taxt
  • Naderi taxti
  • Quyosh taxti
  • Jahongir taxti

Manbalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. ↑ „Mughal Throne Now Sits at Sri Darbar Sahib Complex“. Daily Sikh Updates (1-fevral 2015-yil). 25-sentabr 2020-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 21-avgust 2022-yil.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Nicoll, Fergus. Shah Jahan. London: Penguin Books, 2009. ISBN 978-0670083039. 
  3. ↑ „The Sunday Tribune - Books“. Tribuneindia.com. Qaraldi: 25-oktabr 2014-yil.
  4. ↑ K.R.N. Swamy. „As priceless as the Peacock Throne“. The Tribune (30-yanvar 2000-yil). Qaraldi: 15-mart 2014-yil.
  5. ↑ Nicoll, Fergus. Shah Jahan. London: Penguin Books, 2009. ISBN 978-0670083039. 
  6. ↑ Nicoll, Fergus. Shah Jahan. London: Penguin Books, 2009. ISBN 978-0670083039. 
  7. ↑ Muhammad Baqir. The Peacock Throne: Romance and Reality. Journal of the Research Society of Pakistan, 3 (1966), pp. 27-32. The inauguration of the throne took place on 3 Shawwal 1044. See Lahori's Padhshahnama in Elliot and Dowson, History of India, vol. 6, pp. 45-6. Also Inayat Khan in Begley and Desai, Shah Jahan Nama, pg. 147.
  8. ↑ Aurang shahinshah adil (1+6+200+50+20, 300+1+5+50+300+1+5, 70+1+4+30=AH 1044)
  9. ↑ 9,0 9,1 Nicoll, Fergus. Shah Jahan. London: Penguin Books, 2009. ISBN 978-0670083039. 
  10. ↑ Streeter, Edwin W. The Great Diamonds of the World: Their History and Romance. London: George Bell & Sons, 1882 — 200-bet. Qaraldi: 18-oktabr 2020-yil.  (Wayback Machine saytida 28-yanvar 2014-yil sanasida arxivlangan)
  11. ↑ Streeter, Edwin W. The Great Diamonds of the World: Their History and Romance. London: George Bell & Sons, 1882 — 113-bet. Qaraldi: 18-oktabr 2020-yil.  (Wayback Machine saytida 2012-11-09 sanasida arxivlangan)
  12. ↑ McCarthy, James Remington. Fire in the Earth: The Story of the Diamond. New York: Harper and Brothers, 1942 — 128-bet. Qaraldi: 18-oktabr 2020-yil.  (Wayback Machine saytida 2012-07-18 sanasida arxivlangan)
  13. ↑ James Fraser. Narrative of a Journey into Khorasan in the years 1821 and 1822 (n.p., 1825), p. 43, cited in Baqir „Peacock Throne“, 34-41
  14. ↑ Mehmet Onder - Antika - The Turkish Journal of Collectable Art, May 1985, Issue: 2
  15. ↑ „Monumental neglect“. Qaraldi: 21-mart 2015-yil.
  16. ↑ File:Historic stone slab of Mughal throne.jpg
  17. ↑ Swany, K.R.N. "As priceless as the Peacock Throne, " The Tribune (India). 30 January 2000.
  18. ↑ Clarke, Caspar Purdon (1-oktabr 1908-yil). „A Pedestal of the Platform of the Peacock Throne“. Bulletin of the Metropolitan Museum of Art. 3-jild, № 10. 182–83-bet. doi:10.2307/3252550. JSTOR 3252550. Qaraldi: 15-aprel 2018-yil.{{cite magazine}}: CS1 maint: date format ()
  19. ↑ 19,0 19,1 „The Times of India: Latest News India, World & Business News, Cricket & Sports, Bollywood“. The Times of India. 16-dekabr 2013-yilda asl nusxadan arxivlangan.
  20. ↑ „Shah Jahan's Peacock Throne“. YouTube. 2022-yil 19-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 25-oktabr 2014-yil.
  21. ↑ „INDIAN TREASURE FOR METROPOLITAN - Sir Purdon Clarke Has Purchased Pedestal of Peacock Throne of Great Mughal. MARVEL IN INLAID MARBLE Has Been Trying to Get the Relic for Years - Price Paid One-Tenth of Original Offer.“. New York Times (26-iyul 1908-yil). Qaraldi: 9-dekabr 2013-yil.
  22. ↑ „Annual report of the Trustees“. Qaraldi: 25-oktabr 2014-yil.
  23. ↑ „PG Times“. Pgtimes.in. Qaraldi: 25-oktabr 2014-yil.
  24. ↑ Koch, Ebba. King of the world: the Padshahnama : an imperial Mughal manuscript from the Royal Library, Windsor Castle. London: Thames & Hudson, 1997. ISBN 978-1898592105. 
  25. ↑ Kapur, Harish. Jean-Baptiste Tavernier: A Life. AuthorHouse, 18-iyun 2013-yil. ISBN 9781481795944. Qaraldi: 12-aprel 2017-yil. 
  26. ↑ Longino, Michele. French Travel Writing in the Ottoman Empire: Marseilles to Constantinople, 1650-1700. Routledge, 5-mart 2015-yil. ISBN 9781317585961. Qaraldi: 12-aprel 2017-yil. 

Qoʻshimcha oʻqish uchun maʼlumotlar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Havolalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Tovus_taxti&oldid=4980619" dan olindi