Przejdź do zawartości

Tulostoma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Berłóweczka
Ilustracja
Pałeczka zimowa (Tulostoma brumale)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pieczarkowate

Rodzaj

berłóweczka

Nazwa systematyczna
Tulostoma Pers.
Syn. meth. fung.: 139 (Getynga, 1794)
Typ nomenklatoryczny

Tulostoma mammosum P. Micheli ex Fr.

Pałeczka frędzelkowata

Tulostoma Pers. (berłóweczka) – rodzaj grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonim naukowy: Tulasnodea Fr.[2]

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako pałeczka lub pyzatka[3].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Owocniki początkowo kuliste, tworzą się pod ziemią. W miarę wzrostu silnie wydłużający się trzon wynosi kulistawą część owocnika nad powierzchnię. Dojrzałe owocniki zbudowane są z kulistej główki i trzou. Trzon jest dobrze wykształcony, początkowo tkwi w podłożu, potem stopniowo się z niego wysuwa. Jest twardy, o powierzchni włóknistej lub łuskowatej. Perydium jest jedno lub dwuwarstwowe, nietrwałe i szybko odpada. Pozostaje po nim ślad w postaci mniej lub więcej widocznego kołnierzyka u podstawy główki. Gleba jednolita, w stanie dojrzałym pyląca. Znajduje się w niej włośnia. Wysyp zarodników ochrowy. Zarodniki okrągławe, brodawkowate, bez pory rostkowej. Wydostają się z owocnika przez mały otwór szczytowy po dojrzeniu grzyba[4][5][6].

Przedstawiciele tego rodzaju rosną głównie poza lasem, najczęściej na glebach piaszczystych, w miejscach nasłonecznionych. Saprotrofy rosnące na ziemi[3].

Niektóre gatunki

[edytuj | edytuj kod]

Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum. Obejmuje on wszystkie gatunki występujące w Polsce i niektóre inne. Uwzględniono tylko gatunki zweryfikowane o potwierdzonym statusie[7]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-09-15].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-09-20].
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. Wanda Rudnicka-Jezierska: Grzyby (Mycota). Tom XXIII. Podstawczaki (Basidiomycetes): purchawkowe (Lycoperdales), tęgoskórowe (Sclerodematales), pałeczkowe (Tulostomatales), gniazdnicowe (Nidulariales), sromotnikowe (Phallales), osiakowe (Podaxales). Kraków: Instytut Botaniki PAN, 1991. ISBN 83-85444-01-7.
  5. Narkiewicz Czesław: Grzyby chronione Dolnego Śląska, Jelenia Góra, Wydawnictwo Muzeum Przyrodniczego, 2005 ISBN 83-89863-20-0.
  6. Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. KDC, s. 606. ISBN 83-7404-513-2.
  7. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-09-20].