Ulica Igielna we Wrocławiu
Stare Miasto | |||||||||||||||||||
Ulica Igielna, widok w kierunku wschodnim | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Plan | |||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Wrocławia | |||||||||||||||||||
51°06′41,4″N 17°01′55,7″E/51,111511 17,032147 |
Ulica Igielna – ulica na Starym Mieście we Wrocławiu.
Ulica Igielna biegnie równolegle do północnej pierzei wrocławskiego rynku, łącząc dwie wychodzące z niego w kierunku północnym ulice: Odrzańską i Kuźniczą. W środkowej części przecina ją trzecia z wychodzących z Rynku na północ ulic - Więzienna. Nazwa ulicy (niem. Nadlergasse) związana jest z zamieszkującymi tę ulicę w czasach średniowiecza przedstawicielami cechu igielników. W czasie badań archeologicznych odkryto tu pozostałości zabudowy drewnianej pochodzącej z XIII w. oraz odpady z produkcji grzebieni i paciorków. Pierwsza wzmianka o ulicy pochodzi z roku 1369, natomiast nazwa ulicy po raz pierwszy wymieniona została w roku 1390 jako naldenergasse. W późniejszych źródłach wymieniana była także nazwa kammergasse. Do lat dziewięćdziesiątych XIX w. domy przy ulicy Igielnej nie posiadały swojej numeracji, przypisane były do numerów adresowych północnej pierzei Rynku (strona południowa) i południowej części ulicy Kotlarskiej (strona północna).
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Zygmunt Antowiak: Ulice i place Wrocławia. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 71.
- Encyklopedia Wrocławia. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2003, s. 302.
- Hermann Markgraf: Die Straßen Breslaus nach ihrer Geschichte und ihren Namen. Breslau: Verlag von E. Morgenstern, 1896, s. 133-134.