Wikipèdia:AcuèlhLutzSus/novembre
| Octobre | Decembre |
Aquesta pagina e sas sospaginas mesadièras son consacradas a l’organizacion e a la mantenença del quadre Lutz sus... de la pagina d’acuèlh.
Aquesta es emplena per l'apèl de {{Wikipèdia:AcuèlhLutzSus/{{CURRENTDAY}} de {{CURRENTMONTHNAME}}}} (çò que significa que son contengut es lo del Wikipèdia:AcuèlhLutzSus/jorn, ont jorn es lo jorn e lo mes del jorn corrent (ora UTC)). La frequéncia de renovelament dels quadres es quotidiana.
- Los articles presentats dins los diferents quadres son unicament los promouguts als labèls « Articles de qualitat » e « Bon article ».
- Evitatz de metre mai de 500 caractèrs/100 mots dins los quadres per fin de manténer l'equilibri de las colomnas sus la pagina d'acuèlh ont aquestes quadres son transcluses.
Calendièr per novembre
Articles « Lutz sus... » ja pareguts sus l’acuèlh del mes de novembre :
1èr de novembre veire/modificar Periguers [peri'gœ: / peri'gʏ:] (nom corrent, o Peireguers [pejre'gœ: / pejre'gʏ:], nom classicizant) es ’na vila occitana, capitala istorica de Perigòrd. Es prefectura dau departament francés de Dordonha, dins la region d’Aquitània. Lo gentilici es pergosin -a. La vila s’estend dins ’na bocla d’Eila environada de set costaus (Escornabuòu, la Boissiera o Curada, Beu Puei, l’Arsaut, las Cebradas...) L’etimologia de Periguers ven daus Petrocorii ("las quatre armadas"), pòble gallés que demorava aquí avant la conquista romana. A l’epòca galloromana, l’emplaçament de la vila actuala era ocupat per Vesona. |
2 de novembre veire/modificar Lo pan es l’aliment de basa de fòrça societats. Es fabricat a partir de farina, de sal e d’aiga. Quand s’apond de levat o levadura, la pasta del pan es somesa a un conflament degut a la fermentacion. Lo pan es atal una mossa solida. La farina ven principalament de cerealas: blat e segal. S’i pòdon apondre, en quantitat moderada, d’autras farinas: òrdi, milh, castanha, notz… Las cerealas panificablas se caracterizan amb la preséncia de glutèn, amassament de proteïnas de proprietats elasticas, qu’empresonan las bullas de dioxid de carbòni produchas par la fermentacion que permet la levada de la pasta (pasta levada) e crean la mica. |
3 de novembre veire/modificar |
4 de novembre veire/modificar La vida extraterrèstra es tota mèna de vida qu’es pas originária de la Tèrra. Es lo tèma d’estudi de l’astrobiologia, e la seuna existéncia encara es ipotetica. Existís cap de pròvas de vida extraterrèstra que sián largament acceptadas per la comunautat scientifica. Fòrça scientífics creson que s’existís la vida extraterrèstra, poiriá venir de biais independent de diferents punts de l’univèrs. Una teoria alternativa es la panspermia, que suggerís que la vida poirá aver aparegut en un sol punt e aprèp s’espandiguèt per las planetas abitablas. Aquelas doas ipotèsis s’exclusisson pas. L’estudi de la vida extratèrrestra se nomena astrobiologia, exobiologia o xenobiologia. Foguèt supausat que las formas de vida extraterrèstra que van de creaturas intelligentas fins a de formas de vida a l’escala bacteriana. Foguèt suggerit que qualques luòcs poirian aver tengut o contunhan aver de formas de vida, coma la Mart, satellits naturals de Jupitèr o Saturne (per exemple, Euròpa, Encelad o Titan, e mai recentament Gliese 581c, l’unica planeta extrasolara coneguda que se tròba dins la zòna abitable de la seuna estela, e que se prediguèt qu’a aiga liquida). |
5 de novembre veire/modificar |
6 de novembre veire/modificar Lo grasal (var. grasau) o lo Sant Grasal (var. Sant Grasau) es un objècte mitic de la legenda arturiana, objècte de la quista dels cavalièrs de la Taula redonda. A partir del sègle XIII, es assimilat al Sant Calici (la copa que recebèt lo sang del Crist) e pren lo nom de Sant Grasal. La natura del grasal e la tematica de la quista que li es associada faguèron naisser fòrça interpretacions simbolicas o esotericas, e a d’illustracions artisticas multiplas. |
7 de novembre veire/modificar |
8 de novembre veire/modificar |
9 de novembre veire/modificar La fisica es la sciéncia naturala qu’estudia lei proprietats fondamentalas de la matèria e de l’espaci temps. Son nom vèn d’un mòt grèc liat a l’explicacion e a la significacion dei causas de la natura. Vengut fòrça rar après la fin de l’Empèri Roman, lo mòt « fisica » venguèt tornarmai popular a partir dau sègle XVII per designar la sciéncia novèla pertocant lo movement dei còrs e dei proprietats dei materiaus. Aquela sciéncia se desvolopa gràcias a l’utilizacion d’un metòde scientific per desvolopar de modèls validats o non per la realizacion d’experiéncias. La fisica es donc un dei domenis scientifics modèrns pus vièlh de l’istòria umana. Au començament dau sègle XXI, èra devesida entre divèrsei teorias centralas (relativitat, mecanica quantica...) e disciplinas especializadas (fisica dei particulas, fisica atomica, optica...) Pasmens, per mescla ambé d’autrei disciplinas scientificas, la fisica a tanben donat naissança a de camps interdisciplinaris grands coma la quimia fisica o la biofisica. Gràcias a sei relacions ambé d’autrei disciplinas scientificas, la fisica a tanben un nombre grand d’aplicacions tecnologicas dins la vida quotidiana. |
10 de novembre veire/modificar |
11 de novembre veire/modificar Algarve es una region administrative situada al sud del Portugal continental. La vila de Faro n’es la capitala administrativa. S’agís d’una de las regions touristicas estivalas mai importantas del Portugal e de l’Euròpa, mercé a las plajas e son patrimòni istoric. Situada al tèrme sud oèst de l’Euròpa, bordada al sud e a l’oèst per l'ocean Atlantic, Algarve parteja sa frontièra a l’èst amb Andalosia que n’es separada pel flum Guadiana; au nòrd, avesina la ragion d’Alentejo. La region regropa setze municipalitats e compren lo districte de Faro. Amb sa superficia de 4 988,56 km2, Algarve es la mai pichona de las regions creadas per la Comission de Coordinacion e del Desvolopament Ragional (CCDR) de Portugal. |
12 de novembre veire/modificar |
13 de novembre veire/modificar |
14 de novembre veire/modificar Ua trompeta barròca qu'ei un instrument de musica e mei precisament un aerofòn de la familha deus coires e enqüèra mei precisament ua trompeta naturau; aquò que vòu díser qu'ei ua trompeta desprovesida de cap piston. [...] Tecnicament lo musician qui joga sus ua trompeta naturau qu'ei limitat peu hèit qu'aqueth instrument be pòt pas sonque interpretar nòtas d'ua sola seria armonica. |
15 de novembre veire/modificar.png?lang=oc) La Guèrra de Cent Ans foguèt un conflicte entre lei coronas de França e d’Anglatèrra de 1337 a 1453. Lei rasons d’aquela guèrra son situadas dins la rivalitat entre lei rèis dei dos país, especialament per lo contraròtle de fèus de França (Guiana, Flandra...). L’element entraïnador foguèt la succession dau rèi Carles IV de França mòrt en 1328. En 1337, lo rèi anglés Edoard III contestèt la legitimat dau rèi Felip VI e se proclamèt rèi de França. Inicialament, leis anglés capitèron de conquistar una partida de França après la captura dau rèi Joan II en 1356 a Peitieus. La situacion francesa se melhorèt pendent lo rèi de Carles V que poguèt reprene la màger part de son reiaume en 1380. Après una trèva, lo conflicte acomencèt tornarmai en 1415 enterin que França èra a faciar una guèrra civila entre son aristocràcia. Venceires, leis anglés aprofichèron la foliá dau rèi Carles VI per faire dau rèi Enric V l'eiretier dau tròne francés. Pasmens, en 1429, acomencèt lo redreiçament francés impulsat per Joana d'Arc. Ansin, a partir de 1430, lei francés capitèron de replegar pauc a pauc Anglatèrra fins a conquistar totei lei territòris anglés sus lo continent levat Calais. Aquela guèrra aguèt de consequéncias importantas, magerament au nivèu politic car permetèt una extension fòrça importanta dau domeni reaiu francés e entraïnèt la formacion dau poderós ducat de Borgonha que será la fònt d’unei guèrras a la fin dau sègle XV. |
16 de novembre veire/modificar George Washington (22 de febrièr de 1732 — 14 de decembre de 1799), foguèt lo primièr president dels Estats Units (1789 – 1797) e comandant en cap de l’armada continentala de las fòrças revolucionàrias pendant la Guèrra d’Independéncia dels Estats Units (1775–1783). Washington comencèt de ganhar de trofèus, en armant de tropas de Virgínia (Estats Units) per apiejar l’Empèri Britanic pendent la Guèrra francesa e indiana (1754–1763), un conflicte qu’el a l’amagat ajudèt a provocar. Après aver menat a la victòria nòrd-americana dins la Guèrra de Revolucion, renoncièt a las sieunas cargas militaras e tornèt a la vida de plantaire, çò que li portèt encara mai de renom. En 1787, presidiguèt la Convencion de Filadèlfia qu’esbossèt la Constitucion dels Estats Units d’America e en 1789, foguèt elegit de manièra unanima coma primièr president dels Estats Units. Sos dos periòdes d’administracion establiguèron fòrça politicas e tradicions qu’existisson fins a uèi. Abans la fin del periòde de govèrn, Washington se retirèt dins la vida civila, en establir aital un important precedent de cambiament de govèrn pacific que serviguèt d’exemple non solament als Estats Units mas tanben dins d’autras futuras republicas. |
17 de novembre veire/modificar |
18 de novembre veire/modificar Loís Alibèrt (1884-1959) (Louis Alibert en francés) foguèt un lingüista occitan, autor especialament d’una gramatica, e accessòriament d’un diccionari, que fondan la nòrma classica de l’occitan. Nasquèt a Bram, en Lauragués, lo 12 d'octobre de 1884, dins una familha de païsans ont se parlava occitan. Felibre manteneire (de l’Escòla mondina, puèi de l’Escòla occitana), foguèt cap redactor de La Tèrro d’Oc. Comencèt de s’interessar a la normalizacion linguistica de l’occitan après la Primièra Guèrra Mondiala. Dins Le lengodoucian literari, fa servir una grafia sucursalista e l’article local le. |
19 de novembre veire/modificar La Republica Italiana o simplament Itàlia (Italia en italian) es un Estat de l’Euròpa mediterranèa, qu’es format principalament d’una peninsula alongada e de doas grandas illas dins la mar Mediterranèa: Sicília e Sardenha. Lo nòrd es bordat pels Alps, frontièra montanhòla amb França, Soïssa, Àustria e Eslovènia. Los Estats independents de Sant Marin e la Ciutat del Vatican son enclavats dins lo territòri italian. La capitala es Roma. Lo gentilici es italian -a. |
20 de novembre veire/modificar Lo Felibritge es un movement dedicat a la lenga e la cultura occitanas, amb de connexions fins dins lei País Catalans. Son accion se situa especialament dins lo domeni literari. Sa vocacion es de favorizar e d'organizar la sauvagarda e la promocion de la lenga occitana e de tot çò que constituís la cultura especifica dei país de lenga d'òc. Lo Felibritge se fondèt lo 21 de mai de 1854, jorn de Santa Estela, au castèu de Fòntsegunha, proprietat de Giera a Castèunòu de Gadanha (Provença). Sei sèt fondadors (lei primadiers), segon la version oficiala, son Frederic Mistral, Teodòr Aubanèu, Josèp Romanilha, Joan Brunet, Ansèume Matieu, Pau Giera e Anfós Tavan. |
21 de novembre veire/modificar La doceta o pomacha es una planta pichona de la familha de Valerianaceae. Es una planta annala de 15 a 30 cm de naut que creis a l’estat salvatge dins tota la zona temperada. S’utiliza dins l'alimentacion coma ensalada e es pus nutritiva que la lachuga. Conten mai de provitamina A e de vitaminas B e C.
|
22 de novembre veire/modificar Arsèni Vermenosa (Vielha d'Eitrac, Auvèrnhe, 1850-1910) z-es un daus poètas occitans mai famós dau país d’Auvèrnhe. Fuguèt un membre eminent e animaire dau Felibritge d’Auvèrnhe. Visquèt quauques annadas a ras de Toledo (Espanha) amb sa familha, d’ont, tre 1879, mandèt de collaboracions a l’Avenir du Cantal. S’installèt mai tard a Orlhac e s’avodèt intensament a chantar son país e sas gents, dins l’esperit dau Felibritge. |
23 de novembre veire/modificar Neptun es l’ochena planeta del Sistèma Solar en proximitat al Solelh. Es la quatrena en diamètre mas la tresena en massa pr’amor qu’es pus densa qu’Uranus. Es una giganta gasosa e fa partida de las planetas exterioras. Son orbita foguèt predicha, de manièra independenta, per John Couch Adams (1845) e per Urbain Le Verrier (1846) a partir de las anomalias de l’orbita d’Uranus respècte a las leis de Kepler e de la lei de la gravitacion universala de Newton. Foguèt descubèrt per Johann Gottfried Galle, lo 23 de setembre de 1846 a 1° d’interval de la posicion predicha per Adams e Le Verrier. Mai tard, s’avertiguèt que Galilèu l’aviá ja observat en 1612, mas l’aviá pres per una estela. |
24 de novembre veire/modificar Jansemin (Agen, lo 6 de març de 1798- Agen, lo 4 d'octobre de 1864), vasut Jacme Boèr (en francés, respectivament ortografiats Jasmin e Jacques Boé), ei un deus escrivans màgers de la literatura occitana. En bèth precedir Mistral e la renavida felibrenca, obtiengot, per las letras d’òc, ua reconeishença enlugarnanta dens lo mitan de la societat francofòna deu sègle XIX e tanben dens lo mòn anglosaxon. De las soas escadudas cau destacar qu’estot celebrat e emparat per Charles Nodier, laudat per Sainte-Beuve, arrecebut per l’emperaire a las Teulerias, escotat dens los salons parisians per ua hauta societa qui, per un temps, adoptèt dens los sons còdes de respectabilitat intellectuau la comprension de l’occitan, èra amic e hrair maçon de Franz Liszt, estot traduit e laudat en anglés per l’escrivan american Wadsworth Longfellow, inspirèt George Sand dab la soa Françoneta e, fin finala, ei brembat per ua carrèra parisenca e ua estacion deu Metropolitan (l’estacion Jasmin). La soas òbras eston amassadas devath lo títou Las Papilhòtas. |
25 de novembre veire/modificar |
26 de novembre veire/modificar |
27 de novembre veire/modificar L’apartheid foguèt una politica de segregacion raciala qu’es estada en vigor entre 1948 e 1990 en Sud-Africa e Namibia (alara jos tutèla sud-africana). Aqueste mot foguèt prononciat per lo primièr còp dins un discors de Jan Smuts, primièr Ministre d’Africa del Sud. Lo tèrme significa «separacion» en afrikaans e neerlandés mas es estat adoptat per gaireben totas las lengas per exprimir una situacion de discriminacion raciala. La segregacion raciala comencèt durant lo colonialisme, mas l’oficializacion de l’apartheid comencèt après las eleccions generalas de 1948. La nòva legislacion classificava los abitants en grops racials (blancs, negres, coloured e indians) e las zònas residencialas foguèron segregadas per de transferiments forçats de populacion. Los abitants negres foguèron despossedits de la ciutadanetat e transferits dins un dels 10 territòris tribals autonòms diches bantostans, que quatre venguèron d’estats "independents". Lo govèrn segreguèt l’educacion, la santat e d’autres servicis publics, e reservèt per los blancs los de melhora qualitat e pels negres los piègers. L’apartheid encontrèt una resisténcia intèrna considerabla. Lo govèrn respondiguèt a las protèstas e rebellions en illegalizant l’oposicion, e per una fòrta repression e en empresonant los líders anti-apartheid mai significatius, coma Nelson Mandela. Las reformas promogudas dins los ans 1980 capitèron pas d’estofar l’oposicion, e en 1990 lo president Frederik Willem de Klerk comencèt las negociacions per metre fin al sistèma. En 1994 i aguèt d'eleccions multiracialas per sufragi universal que ganhèt lo Congrès Nacional African de Nelson Mandela. |
28 de novembre veire/modificar |
29 de novembre veire/modificar |
30 de novembre veire/modificar |