Wikipedysta:Andrzej19/brudnopis

Proszę nie kasować tej strony
Do not delete this page

Moje małe centrum zabawy, a także miejsce składowania szablonów, by mieć je zawsze pod ręką

Usunięte a mi się może przydać

• Wikipedysta:Andrzej19/sklepy
• Wikipedysta:Andrzej19/woda

Mordo ty moja

Coby cenzura nie zjadła: Mordo ty moja - zwrot szczególnie rozpowszechniony po użyciu go w reklamach wyborczych Prawa i Sprawiedliwości. Zwrot ten występuje we trzech reklamach tej partii: "Układ", "Salon" oraz "Sztab". W każdym z tych spotów, słowami tymi zwracają się do siebie "biznesmeni". W drugiej z reklam pt. "Salon" - słowa te występują w parafrazie hasła wyborczego Platformy Obywatelskiej "by żyło się lepiej". W spocie pokazana jest scena, w której biznesmen wita się z kolegą słowami: "Mordo ty moja, by żyło się lepiej!" na co drugi odpowiada "A jak!".

Zwrot ten natychmiast został podchwycony przez publicystów i wdarł się na nowo zarówno do języka potocznego jak i języka mediów. . Niektórzy publicyści twierdzą, iż bez względu na to jaki będzie wynik wyborów w roku 2007 - zwrot ten "na długo wejdzie do „savoir-vivre” spotkań w gronie znajomych."

Znaniem językoznawcy profesora Jerzego Bralczyka hasło "ma spory potencjał, bo zawiera element humoru i codziennego slangu. Na to zaś Polacy reagują pozytywnie."

Po wyemitowaniu spotu "Układ", słów tych użył również Marek Borowski - zwracając się nimi do Aleksandra Kwaśniewskiego.

Słowa te zostały natychmiast wykorzystane również w reklamie internetowej. Portal gazeta.pl użył tego hasła w swoim sloganie: "Największa opiniotwórcza gazeta. Mordo Ty Moja - Sprawdź!"

Kategoria:Cytaty polityczne

Taniec

Informacje diagnostyczne

definicja szablonu

znaleziono wywołanie wielu szablonów

• cytuj stronę
• cytuj stronę
• Szablon nawigacyjny
• Snookerzysta infobox
• cytat
• przypisy
• cytuj stronę
• lang
• cytuj stronę
• cytuj stronę
• cytuj stronę
• przypisy
• lang
• Szablon nawigacyjny
• cytuj stronę
• cytat
• cytuj stronę
• lang
• Szablon nawigacyjny
• cytat
• Aktor erotyczny infobox
• lang
• cytuj stronę
• przypisy
• lang
• cytuj stronę
• cytuj stronę
• Przypisy
• cytuj stronę
• cytat
• Przypisy
• cytuj stronę
• cytuj stronę

zadeklarowane kategorie

1

• media

kategorie w kodzie

0

---

głębokość drzewa

1

liczba liści

1

prywatny CSS

wikipedysta-Andrzej19-brudnopis

---

Kanoniczne zestawienie parametrów

| nazwa = Wikipedysta:Andrzej19/brudnopis
| tytuł = Zwycięzcy polskich edycji [[Taniec z gwiazdami|Tańca z gwiazdami]]
| spis1 =
* '''[[Olivier Janiak]]''' <small>(wraz z [[Kamila Kajak|Kamilą Kajak]])</small>
* '''[[Katarzyna Cichopek]]''' <small>(wraz z [[Marcin Hakiel|Marcinem Hakielem]])</small>
* '''[[Rafał Mroczek]]''' <small>(wraz z [[Aneta Piotrowska|Anetą Piotrowską]])</small>
* '''[[Kinga Rusin]]''' <small>(wraz ze [[Stefano Terrazzino]])</small>
* '''[[Krzysztof Tyniec]]''' <small>(wraz z [[Kamila Kajak|Kamilą Kajak]])</small>

| kategoria = media

Kategorie

• Kategoria:Szablony nawigacyjne - media
• Kategoria:Szablony nawigacyjne – wikikod do sprawdzenia

Jana Cova - szablon

Jana Cova

Prawdziwe imię i nazwisko	Jana Irrova
Data urodzenia	13 kwietnia 1980
Narodowość	czeska
Miejsce zamieszkania	Los Angeles
Nagrody	Penthouse Pet
Wzrost	163cm cm

Snooker - po roku 1990

Informacje diagnostyczne

definicja szablonu

znaleziono wywołanie wielu szablonów

• cytuj stronę
• cytuj stronę
• Szablon nawigacyjny
• Snookerzysta infobox
• cytat
• przypisy
• cytuj stronę
• lang
• cytuj stronę
• cytuj stronę
• cytuj stronę
• przypisy
• lang
• Szablon nawigacyjny
• cytuj stronę
• cytat
• cytuj stronę
• lang
• Szablon nawigacyjny
• cytat
• Aktor erotyczny infobox
• lang
• cytuj stronę
• przypisy
• lang
• cytuj stronę
• cytuj stronę
• Przypisy
• cytuj stronę
• cytat
• Przypisy
• cytuj stronę
• cytuj stronę

zadeklarowane kategorie

1

• snooker

kategorie w kodzie

0

---

głębokość drzewa

1

liczba liści

1

prywatny CSS

wikipedysta-Andrzej19-brudnopis

---

Kanoniczne zestawienie parametrów

| nazwa = Wikipedysta:Andrzej19/brudnopis
| tytuł = [[Mistrzostwa świata w snookerze|Mistrzowie Świata w snookerze]] po roku [[2000]]
| spis1 =
* 2001 [[Ronnie O’Sullivan]] (Anglia)
* 2002 [[Peter Ebdon]] (Anglia)
* 2003 [[Mark J. Williams]] (Walia)
* 2004 [[Ronnie O’Sullivan]] (Anglia)
* 2005 [[Shaun Murphy]] (Anglia)
* 2006 [[Graeme Dott]] (Szkocja)
* 2007 [[John Higgins]] (Szkocja)

| kategoria = snooker

Kategorie

• Kategoria:Szablony nawigacyjne - snooker
• Kategoria:Szablony nawigacyjne – wikikod do sprawdzenia

Informacje diagnostyczne

definicja szablonu

znaleziono wywołanie wielu szablonów

• cytuj stronę
• cytuj stronę
• Szablon nawigacyjny
• Snookerzysta infobox
• cytat
• przypisy
• cytuj stronę
• lang
• cytuj stronę
• cytuj stronę
• cytuj stronę
• przypisy
• lang
• Szablon nawigacyjny
• cytuj stronę
• cytat
• cytuj stronę
• lang
• Szablon nawigacyjny
• cytat
• Aktor erotyczny infobox
• lang
• cytuj stronę
• przypisy
• lang
• cytuj stronę
• cytuj stronę
• Przypisy
• cytuj stronę
• cytat
• Przypisy
• cytuj stronę
• cytuj stronę

zadeklarowane kategorie

1

• film

kategorie w kodzie

0

---

głębokość drzewa

1

liczba liści

1

prywatny CSS

wikipedysta-Andrzej19-brudnopis

---

Kanoniczne zestawienie parametrów

| nazwa = Wikipedysta:Andrzej19/brudnopis
| tytuł = [[Zagubieni (sezon 1)|Zagubieni (sezon czwarty)]]
| spis1 =
* "''[[The Beginning of the End (Zagubieni)|The Beginning of the End]]''"
* "''[[Confirmed Dead (Zagubieni)|Confirmed Dead]]''"
* "''[[The Economist (Zagubieni)|The Economist]]''"
* "''[[Eggtown (Zagubieni)|Eggtown]]''"
* "''[[The Constant (Zagubieni)|The Constant]]''"
* "''[[The Other Woman (Zagubieni)|The Other Woman]]''"

| kategoria = film

Kategorie

• Kategoria:Szablony nawigacyjne - film
• Kategoria:Szablony nawigacyjne – wikikod do sprawdzenia

Tian Pengfei

Tian Pengfei

Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1987
Gra zawodowa	od 2006
Najwyższy ranking	67
Bieżący ranking	57 (stan na 2024-10-27)
Najwyższy break	120
Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe	0

{{Snookerzysta infobox}} Nieoczekiwana grafika: "miejsce urodzenia".

Tian Pengfei (ur. 16 sierpnia 1987) - chiński profesjonalny snookerzysta. W gronie zawodowców od 2006 roku. Zawodnik main-touru sklasyfikowany na 67 pozycji (stan na sezon 2008/09).

W 2006 roku dotarł do pierwszej rundy rankingowego turnieju Northern Ireland Trophy. W swojej karierze zarobił 5700 funtów brytyjskich

Zdobywca dwóch złotych medali w Asian Games 2006 (jeden krążek za grę w parze z Ding Junhui, drugi za grę drużynową).

Podobnie jak inni chińscy zawodnicy trenuje w World Snooker Academy w Sheffield.

Pengfei Tian

Sezon 5: 2007-2008

Episode #	Title	Original Airdate	Prod Code
97	"Large Birds, Spiders and Mom"	24 września 2007	501
Jack rozpoczyna naukę w szkole średniej, zaś Alan i Charlie starają się go przygotować radzić sobie w nowych sytuacjach.
98	"Media Room Slash Dungeon"	1 października 2007	502
Charlie idzie z mamą na przyjęcie. Alan ma problemy z niezrównoważoną kochanką.
99	"Dum Diddy Dum Diddy Doo"	1 października 2007	503
Alan namawia Charliego, by ten związał się w końcu z dojrzałą kobietą, sugeruje mu randkę z panią sędzią (Ming-Na). Kobieta bardzo przypada Charliemu do gustu.
100	"City of Great Racks"	15 października 2007	504
Charlie cały czas spotyka się z Lindą, mimo to wydaje mu się, iż wszędzie widzi Rose.
101	"Putting Swim Fins on a Cat"	22 października 2007	505
Charlie zajmuje się 4-letnim dzieckiem Lindy.
102	"Help Daddy Find His Toenail"	29 października 2007	506
Charlie przez przypadek bierze leki psychotropowe, przez co psuje Lindzie ważną uroczystość. Po tym wydarzeniu kobieta zrywa z nim. Jake wymyka się na koncert.
103	"The Leather Gear is in the Guest Room"	5 listopada 2007	507
Alan przynosi do domu wazę, która nie podoba się Charliemu. Dochodzi do ostrej kłótni między braćmi po której Alan i Jake wyprowadzają się do Evelyn.
104	"Is There a Mrs. Waffles?"	12 listopada 2007	508
Charlie rozpoczyna karierę jako autor piosenek dla dzieci. Odnosi w tej branży spore sukcesy i zdobywa popularność wśród dzieci i ich matek.
105	"Shoes, Hats, Pickle Jar Lids (aka Tight's Good)"	19 listopada 2007	509
Charliemu bardzo przypada do gustu córka Teddiego - Courtney (Jenny McCarthy).
106	"Kinda Like Necrophilia"	19 listopada 2007	510
Alan dowiaduje się, iż w przeszłości Charlie odbił mu dziewczynę. Chcę się zemścić na bratu w ten sam sposób.
107	"Meander to Your Dander"	17 marca 2008	511
Charlie uczy Alana jak zerwać z dziewczyną.
108	"A Little Clammy and None Too Fresh"	24 marca 2008	512
Rose wraca z Anglii, postanawia się "troskliwie" zająć chorym Charliem.
109	"The Soil is Moist"	31 marca 2008	513
Alan umawia się z przyjaciółką jego eksżony. Ta z kolei wyjawia mu tajemnice o seksualnym życiu Judith.
110	"Winky-Dink Time"	14 kwietnia 2008	514
Charlie spotyka w kawiarni kobietę, którą poznał wcześniej, nie może jednak przypomnieć sobie jej imienia, zaś Jake zakochuje się w córce tej kobiety.
111	"Rough Night in Hump Junction (aka His Ugly Bundle)"	21 kwietnia 2008	515
Charlie zaczyna się masowo umawiać z kobietami. Powoduje to szereg problemów.
112	"Look At Me, Mommy, I'm Pretty"	28 kwietnia 2008	516
Alan planuje wesele Evelyn i Teddiego. Charlie chce się zbliżyć do Courtney.
113	"Fish In A Drawer"	5 maja 2008	517
W trakcie wesela umiera Teddy. Ekipa z serialu CSI przeprowadza wnikliwe śledztwo.
114	"If My Hole Could Talk"	12 maja 2008	518
Charlie poznaje autorkę książek o samopomocy. Pomimo, iż kobieta jest od niego sporo starsza zaczyna się z nią umawiać.
115	"Waiting For The Right Snapper"	19 maja 2008	519
Przyszła synowa kobiety, z która spotyka się Charlie okazuje się być jego dawną sympatią.

Dave Harold

• Cel: Doprowadzić do DA po turnieju Northern Ireland Trophy.

Początek kariery

W 1988 razem z Barrym Pinchesem wygrał British Pairs championship. W tymże roku zwyciężył również All England CIU, przegrał jednak w kwalifikacjach pro-ticket. Wygrał również kilka amatorskich turniejów oraz zakwalifikował się Mistrzostw Świata Amatorów w Sri Lance, gdzie przegrał w 1/16 z Joe Swailem. W turnieju Everards Open zarobił 3000 funtów, dostał również pierwszą nagrodę (również 3000 funtów) w turnieju w Singapurze.

Kariera profesjonalnego snookerzysty

W pierwszym swoich sezonie wśród profesjonalistów Haroldowi udało się dojść do 1/32 Grand Prix. Sezon 1991/92 zakończył na pozycji 93. Już w następnym sezonie udało mu się osiągnąć 1/16 w turnieju B & H Championship. Zakwalifikował się również do fazy finałowej Asian Open w Bangkoku. W 1/16 tego turnieju pokonał Stephena Hendry'iego, udało mu się również wygrać kolejne mecze i dotrzeć do finału, w którym pokonał 9:3 Darrena Morgana. W tymże sezonie doszedł również do półfinału turnieju Sky International, w którym przegrał z Hendrym. Po sezonie 1992/93 został sklasyfikowany na 50 miejscu na światowym rankingu.

Kolejny sezon - 1993/94 był potwierdzeniem ustabilizowanej formy Harolda. W turniejach tylko dwa razy nie zakwalifikował się do 1/32. Osiągnął ćwierćfinał w turnieju Regal Welsh. Doszedł również do drugiej rundy Mistrzostw Świata, w której przegrał z Hendrym. Ponadto zagrał w półfinale nierankingowego turnieju B 7 H Championship. Sezon 1993/94 zakończył na pozycji 19.

W kolejnym sezonie doszedł do drugiego w swojej karierze finału turnieju rankingowego, przegrał w nim z Johnem Higgnsem. Wystąpił też w ćwierćfinałach 4 innych turniejów rankingowych. Po sezonie 1994/95 awansował do czołowej 16 rankingu - zajmując w nim miejsce 13.

Dwa półfinały i trzy ćwierćfinały (w tym w MŚ) w kolejnym sezonie dały mu 11 miejsce w rankingu. W sezonie 1996/97 osiągnął już tylko dwa ćwierćfinały, co spowodowało utratę pozycji w rankingu i spadek na 18 lokatę . Po sezonie 1997/98 spadł na 19 miejsce.

Pozycję w rankingu poprawił dopiero po sezonie 1998/99 w którym to doszedł do półfinału: Grand Prix i UK Championship jak również do finału nierankingowego Benson & Hedges Championship (uległ w nim Davidowi Grayowi 6:9). Nie udało mu się jednak zagrać w finałach MŚ w 1999 roku, nie mniej sezon zakończył na pozycji 17.

W następnym sezonie (1999/00) ponownie doszedł do półfinału Grand Prix oraz awansował na 13 pozycję w rankingu.

W sezonie 2000/01 doszedł do półfinału turnieju Masters, eliminując po drodze Johna Higginsa oraz Johna Parotta a ulegając Fergalowi O’Brienowi. Sezon ten zakończył na 15 miejscu.

W kolejnym sezonie (2001/02) stracił miejsce w czołowej 16 i został sklasyfikowany na miejscu 21.

Po sezonie 2002/03 zajmował 23 pozycje na światowej liście rankingowej, zaś rok później stracił miejsce w 32.

Do czołowej 32 wrócił dopiero po sezonie 2006/07 (na pozycję 30). Po sezonie 2007/08 przesunął się na miejsce 28.

30 sierpnia 2008 roku awansował po raz trzeci w karierze do finału rankingowego turnieju Northern Ireland Trophy. W turnieju rozegrał następujące spotkania:

• 1 runda, wygrana 5:2 z Rickym Waldenem
• 2 runda, wygrana 5:3 z Graeme Dottem
• 3 runda, wygrana 5:4 z Stephenem Lee
• Ćwierćfinał, wygrana 5:2 z Stephenem Maguirem
• Półfinał, wygrana 6:4 z Johnem Higginsem
• Finał, porażka z Ronnie O’Sullivanem 3:9

Styl gry

Gra Harolda cechuje się stylem defensywnym oraz nietypowymi sposobami prowadzenia kija. Zawodnik potrafi zagrać bardzo mocne uderzenia bez wyprowadzania kija. Harold preferuje defensywny styl gry, ale mimo to udało mu się osiągnąc 112 breaków stu punktowych, daje mu to 22 miejsce na liście wszechczasów. Wg Steve Davisa Harold nie jest obdarzony naturalnym talentem, ale nadrabia to zdecydowaną grą taktyczną. Ze względu na techniki gry jak i precyzję jest porównywany do kanadyjskiego gracza Cliffa Thorburna.

Cummins Unit

The Cummins Unit (znane wcześniej jako Cummins state farm) - stanowe więzienie w Arkansas, USA.

Więzienie zajmuje powierzchnie 65 km², zlokalizowane 28 mil na południe od Pine Bluff. Otwarte w 1902 roku, na początku karę odbywało w nim 1725 więźniów. Do 1986 roku więzienie to miało celę śmierci.

Kara śmierci na Łotwie

Kara śmierci na Łotwie - Łotwa pozostaje jedynym krajem w Europie gdzie teoretycznie jest możliwa kara śmierci za dokonanie morderstwa, jednakże tylko w czasie wojny.

Kraj ten uzyskał niepodległość w 1991 po rozpadzie ZSRR. Po roku 1991 kara śmierci w sprawach przeciwko cywilom była możliwa tylko w przypadku zabójstw. Jedyną metodą wykonania egzekucji, podobnie jak za czasów sowieckich był pojedynczy strzał w tył głowy. Ostatnia taka egzekucja w tym kraju miała miejsce w styczniu 1996 roku. Rok wcześniej (1995 )Łotwa została członkiem Rady Europy.

Jesienią 1996 roku, prezydent Guntis Ulmanis zadeklarował, że nie dopuści do wykonania żadnego wyroku śmierci na skazanych.

W Łotwie kontynuowano orzekanie kary śmierci do roku 1998. 15 kwietnia 1999 ogłoszono zniesienie kary śmierci w czasie pokoju poprzez ratyfikację 6 protokołu Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. W 2002 roku Łotwa podpisała protokół 13 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, który zawiera zniesienie kary śmierci we wszystkich okolicznościach. Do dzisiaj jednak nie został on ratyfikowany (podobnie jak we Francji, Włoszech, |Polsce i Hiszpanii). Łotwa nie podpisała Drugiego Protokołu Fakultatywnego do Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych.

Dyskusja nad przywróceniem wykonywania kary śmierci

We wrześniu 2008 roku była minister obrony Linda Murniec opowiedziała się za referendum w sprawie przywrócenia kary śmierci. Pomysł poparli Gaidis Berzins (łotewski szef Ministerstwa Sprawiedliwości]] oraz Mareks Seglins (szef łotewskiego MSW). Deklaracje polityków były reakcją na ujawnione wcześniej zabójstwo 11 letniej dziewczynki, której ojciec poderżnął gardło, kiedy został zatrzymany okazało się, iż w bestialski sposób zamordował również dwie inne kobiety. W wywiadzie dla publicznego radia Berzins stwierdził, iż dla takich ludzi nie powinno być miejsca w społeczeństwie.

Źródła

• amnesty.org: Death penalty: Countries abolitionist for ordinary crimes only. [dostęp 21 grudnia 2008]. (ang.).zły zapis daty dostępu

Polityka językowa na Łotwie

Podstawowym elementem polityki językowej na Łotwie są artykuły nr 4 i 114 w Konstytucji Łotwy, które określają język łotewski jako oficjalny. Jednocześnie konstytucja nadaje prawo mniejszością narodowym do ochrony i rozwijania ich języków. Wszystkie języki, poza łotewskim i dialektami Liwońskiego, są oznawane jako zagraniczne, pomimo że język rosyjski jest pierwszym językiem więcej niż 1/3 populacji Łotwy. Dodatkowo, każdy z pięciu języków (białoruski, ukraiński, litewski, polski i rumuński) jest używanych przez co najmniej 5 tysięcy mieszkańców jako język ojczysty. Pozostaje również kwestia czy Język łatgalski jest językiem odrębnym od łotewskiego czy tylko jego dialektem.

Otoczenie prawne

Oficjalnym językiem Łotwy (valsts valoda) jest łotewski. Status ten obowiązuje ściśle od roku 1988. W 1992 znowelizowano ustawę z roku 1989, wzmocniono tym samym pozycję języka łotewskiego.

Począwszy od roku 1998, oficjalny status języka łotewskiego jest wpisany to konstytucji (artykuł 4). W rozdziale konstytucji, który jest poświęcony prawom człowieka jest zapis dotyczące prawa do uzyskania odpowiedzi od władz w języku łotewskim (artykuł 104, zapis obowiązuje od 2002 roku).

W 1995 roku Łotwa podpisała a w 2005 ratyfikowała Konwencję ramową o ochronie mniejszości narodowych Rady Europy. Po ratyfikacji, Sejm łotewski uczynił dwie deklaracje, które ograniczyły zastosowanie artykułów 10 i 11. Łotwa nie planuje podpisać Europejskiej karty języków regionalnych i mniejszościowych.

Polityka językowa Łotwcy jest regulowana przez kilka instytucji. Komisja Języka Urzędowego (podległa prezydentowi) - przygotowuje propozycje zmian. Centrum Języka Urzędowego (podległe ministerstwu sprawiedliwości) kontroluje oraz nakłada kary pieniężne za nadużycia administracji. Agencja Języka Urzędowego dostarcza analiz dotyczących sytuacji języka. Narodowa Agencja Nauki Języka Łotewskiego ma za zadanie zagwarantować możliwości do nauki języka łotewskiego (dwie ostatnie instytucje podlegają pod ministerstwo edukacji i nauki).

Ustawa o języku urzędowym

1 artykuł łotewskiej ustawy o języku urzędowym reguluje następujące kwestie:

• Ochronę i rozwój języka łotewskiego,
• Ochronę dorobku kulturalnego i historycznego łotewskiego narodu,
• Swobodę posługiwania się językiem łotewskim w każdej sferze życia i na całym terytorium Łotwy,
• Integrację mniejszości narodowym ze społeczeństwem łotewskim, z respektowaniem ich prawa do używania ich języków ojczystych lub jakichkolwiek innych,
• Wzrost wpływu języka łotewskiego w środowisku kulturowym Łotwy po przez promowanie szybszej integracji społeczeństwa.

Artykuł 3 oprócz zapisów dotyczących prawa do używania języka łotewskiego w komunikacji z urzędami, organizacjami charytatywnymi, religijnymi, przedsiębiorstwami (firmami) zawiera zapis, który ustanawia obowiązek zapewnienia rozwoju migowego języka łotewskiego w komunikacji z niesłyszącymi. 4 ustęp artykułu 3 ustanawia ochronę i rozwój pisanego języka łatgalskiego jako historycznie uwarunkowaną odmianę języka łotewskiego.

Wolność zgromadzeń

Wolność zgromadzeń, pojęcie czasami używane zamienne z wolnością zrzeszania się - prawo każdego człowieka do spotkań, zrzeszenia się w celu

Freedom of assembly, sometimes used interchangeably with the freedom of association, is the individual right to come together with other individuals and collectively express, promote, pursue and defend common interests.[1] The right to freedom of association is recognised as human right, political freedom and a civil liberty.

Freedom of assembly and freedom of association may be used to distinguish between the freedom to assemble in public places and the freedom of joining an association. Freedom of assembly is often used in the context of the right to protest, while freedom of association is used in the context of labour rights and the right to collective bargaining, for example by joining a trade union. Freedom of assembly as guaranteed in the Canadian Constitution and the Constitution of the United States are interpreted to mean both the freedom to assemble and the freedom to join an association.[2]

Kara śmierci w Szwecji

Kara śmierci w Szwecji (szw. Dödsstraff) - była wykonywana do roku 1910. Obecnie jest zakazana przez szwedzką Konstytucję, która ściśle zabrania stosowania kary śmierci, kar cielesnych i tortur.

Historia abolicji

• Kara śmierci za wszystkie przestępstwa dokonane w czasie pokoju, została zniesiona 30 czerwca 1921 roku.
• Kara śmierci za wszystkie przestępstwa dokonane w czasie wojny, została zniesiona 1 stycznia 1971 roku.

Klauzula dotycząca niewykonywania kary śmierci jest częścią Konstytucji od roku 1975.

Szwecja w 1910 roku ratyfikowała Drugi Protokół Fakultatywny do Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. 6 protokół Europejskiej Konwencji Praw Człowieka został przez Szwecję przyjęty w 1984 roku a protokół 13 w roku 2003.

Nazewnictwo

Były dwa określenia osoby, która wykonywała wyroki śmierci. Pierwsze to Skarprättare, dotyczyło kata wykonującego wyrok śmierci poprzez odcięcie głowy. Bödel wykonywał wyroku poprzez powieszenie. Do XIX wieku powieszenie za szyje było stosowane wobec zwykłych obywateli, a odcięcie głowy wobec szlachty. Podczas XIX wieku każdy landskap (oraz Sztokholm) miał wyznaczone kata, który podróżował wewnątrz regionu i przeprowadzał egzekucje. W roku 1900 został mianowany riksskarprättare, został nim kat Albert Gustaf Dahlman, który wcześniej był odpowiedzialny za wykonywanie egzekucji w Sztokholmie.

Ostatnie egzekucje w Szwecji

Ostatnia egzekucja mężczyzny

Ostatnią osobą straconą w Szwecji był Johan Alfred Ander. Został skazany na śmierć za morderstwo dokonane podczas rabunku w styczniu 1910 roku. Jego wyrok nie został złagodzony i 23 listopada 1910 roku został stracony w Långholmen w Sztokholmie za pomocą gilotyny. Był to jedyny przypadek użycia gilotyny podczas wykonywania wyroków śmierci w Szwecji. Kat, Gustaf Dahlman zmarł w 1920, jako iż kara śmierci za przestępstwa dokonane w czasie pokoju została zniesiona rok później - był on ostatnim katem w historii Szwecji.

Ostatnia egzekucja kobiety

Ostatnią kobietą straconą w Szwecji była Anna Månsdotter. Egzekucja została przeprowadza 7 sierpnia 1890 roku poprzez odcięcie głowy toporem. Månsdotter wraz ze swoim synem (Perem Nillsonem) zabiła jego żonę. Per Nillson został skazany na dożywocie, ale wypuszczono go z więzienia w roku 1914.

Ostatnia egzekucja publiczna

Ostatnie dwie publiczne egzekucje w Szwecji została przeprowadzane 18 maja 1876. Tego dnia zostały stracone dwie osoby: Konrad Lundqvist Petterson Tector oraz Gustav Erikson Hjert. Obaj mężczyźni zostali pozbawieni głów. Miejscami ścięcia skazanych były Stenkumla Backe (koło Visby) oraz Lidamon (koło Malmköping). Obaj mężczyźni zostali skazani za to samo przestępstwo. Dopuścili się rabunku karety, podczas którego zginął jeden z pasażerów oraz kierujący zaprzęgiem. Katami byli Per Petter Christiansson oraz Johan Fredrik Hjort.

Ostatnia egzekucja nieprzeprowadzana poprzez dekapitację

W 1836 roku przeprowadzono ostatnią egzekucję poprzez powieszenie za szyję. Ta forma była teoretycznie dostępna tylko do roku 1864, wówczas prawo karne zniosło wykonywanie wyroków poprzez powieszenie.

Ostatnia egzekucja za popełnienie innego przestępstwa niż morderstwo

10 sierpnia 1853 roku Mårten Pehrsson został stracony w Rögla (koło Ystad) za napaść ze szczególnym okrucieństwem. Wcześniej, 29 marca 1837 roku Anders Gustav Lindberg został stracony w Sztokholmie poprzez dekapitację za zwykłą napaść.

Liczba egzekucji w latach 1800-1866 oraz 1867-1921

Pomiędzy 1800 a 1866 w Szwecji przeprowadzono 644 egzekucje. W 1864 zreformowano kodeks karny, ograniczono możliwość stosowania kary śmierci. W latach 1867-1921 zostało wykonanych tylko 15 egzekucji (120 osób było skazanych na śmierć. Jedynym przestępstwem po roku 1864, za które groziła bezwzględna kara śmierci było zgładzenie strażnika więziennego przez skazanego odbywającego wyrok dożywocia. Za popełnienie tego przestępstwa zgładzono dwie osoby: Jonasa Magnusa Jonassona Borga (w roku 1866 oraz Carla Otto Anderssona w roku 1872.

Rozkład wykonanych wyroków:

• 1791 - 1800, egzekucji: 60
• 1801 - 1810, egzekucji: 70
• 1811 - 1820, egzekucji: 96
• 1821 - 1830, egzekucji: 110
• 1831 - 1840, egzekucji: 135
• 1841 - 1850, egzekucji: 57
• 1851 - 1860, egzekucji: 69
• 1861 - 1870, egzekucji: 12
• 1871 - 1880, egzekucji: 4
• 1881 - 1890, egzekucji: 3
• 1891 - 1900, egzekucji: 4
• 1901 - 1910, egzekucji: 1

Poparcie dla kary śmierci wśród społeczeństwa

Poparcie dla kary śmierci w Szwecji waha się od 30% do 40%. W roku 2006 Sifo (szwedzki instytut badania opinii społecznej) przeprowadził badanie, z którego wynikło, że 36% populacji Szwecji jest zdania, iż za niektóre przestępstwa powinna grozić kara śmierci. Poparcie kary śmierci jest większe wśród grupy młodych mężczyzn, niezależnie jednak od grupy wiekowej - większość Szwedów jest przeciwna stosowaniu kary śmierci.

Źródła

• Szwedzka baza danych zawierające spis egzekucji oraz statystyki (szw.)

Daniel Wells

Daniel Wells (ur. 31 lipca 1988 roku) - walijski profesjonalny snookerzysta. W gronie profesjonalistów od 2008 roku. Pierwszy stypendysta Paul Hunter Scholarship.

Dzięki stypendium mógł ćwiczyć w World Snooker Academy w Sheffield razem z profesjonalistami takimi jak Peter Ebdon i Ding Junhui. Wells zakwalifikował się do Main Touru na sezon 2008/2009 dzięki piątemu miejscu w Pontins International Open Series.

W swoim pierwszym sezonie (przed MŚ) wygrał 6 meczy a przegrał 7. Podczas kwalifikacji do Mistrzostw Świata zwyciężył w 3 meczach (wszystkie mecze zostały rozstrzygnięte wynikiem 10:9). W ostatniej rundzie kwalifikacji uległ jednak 9:10 Barry'emu Hawkinsowi.

Źródła

• Profil na stronie worldsnooker.com (ang.)
• Profil na stronie global-snooker.com (ang.)

Klątwa Crucible

Klątwa Crucible (ang. The Crucible Curs) - fraza szeroko używana w profesjonalnym snookerze.

Termin odnosi się do Crucible Theatre w Sheffield, areny Mistrzostw Świata w snookerze od roku 1977 i faktu, że nigdy osoba, która zdobyła po raz pierwszy tytuł nie obroniła go w następnym roku.

Siedemnastu graczy, którzy zwyciężyli w MŚ, pięciu podczas obrony tytułu przegrało pierwszy mecz (John Spencer w 1978, Terry Griffiths w 1980, Steve Davis w 1982, Dennis Taylor w 1986 i Graeme Dott w 2007). Tylko dwóch zawodników broniących tytuł doszło do finału: Joe Johnson w 1987 oraz Ken Doherty w 1998.

Szczegółowy zapis

Rok	Obrońca tytułu	Progress	Rezultat
1978	John Spencer	Pierwsza runda	8-13 vs Perrie Mans
1979	Ray Reardon	Ćwierćfinał	8-13 vs Dennis Taylor
1980	Terry Griffiths	Druga runda	10-13 vs Steve Davis
1981	Cliff Thorburn	Półfinał	10-16 vs Steve Davis
1982	Steve Davis	Pierwsza runda	1-10 vs Tony Knowles
1983	Alex Higgins	Półfinał	5-16 vs Steve Davis
1986	Dennis Taylor	Pierwsza runda	6-10 vs Mike Hallett
1987	Joe Johnson	Finał	14-18 vs Steve Davis
1991	Stephen Hendry	Ćwierćfinał	11-13 vs Steve James
1992	John Parrott	Ćwierćfinał	12-13 vs Alan McManus
1998	Ken Doherty	Finał	12-18 vs John Higgins
1999	John Higgins	Półfinał	10-17 vs Mark Williams
2001	Mark Williams	Druga runda	12-13 vs Joe Swail
2002	Ronnie O’Sullivan	Półfinał	13-17 vs Stephen Hendry
2003	Peter Ebdon	Ćwierćfinał	12-13 vs Paul Hunter
2006	Shaun Murphy	Ćwierćfinał	7-13 vs Peter Ebdon
2007	Graeme Dott	Pierwsza runda	7-10 vs Ian McCulloch

Wstęp

Przed głosowanie sondażowym odbyła się dyskusja. Głosowanie dotyczy tylko zmiany brzmienia punktu 2 regulaminu PUA, pozostałe kwestie poruszane w dyskusji nie są przedmiotem tego głosowania.

Cel głosowania

Celem głosowania jest wybranie (lub też pozostawienie bez zmian) nowego kształtu punktu 2. Regulaminu przyznawania uprawnień.

Obecnie punkt ten brzmi następująco:

Głosować mogą zalogowani użytkownicy (oprócz kandydata) mający w momencie rozpoczęcia głosowania minimum 500 nieusuniętych edycji w przestrzeni głównej i zarejestrowani od co najmniej miesiąca. Głosy pacynek są nieważne (nie dotyczy dyskusji).

{{Cytat}} Brakujące pola: treść. Przestarzałe pola: 1.

Modyfikacja regulaminu wprowadzałaby następujące brzmienie tego punktu:

2. Głosować mogą zalogowani użytkownicy spełniający łącznie dwa poniższe podpunkty:
a) Mający w momencie rozpoczęcia głosowania minimum 500 nieusuniętych edycji w przestrzeni głównej
b) Mający w chwili zgłoszenia kandydata (lub też rozpoczęcia głosowania w sytuacji gdy kandydat jest zgłaszającym) XXX edycji w przestrzeni głównej wykonanych w ostatnich Y miesiącach.

{{Cytat}} Brakujące pola: treść. Przestarzałe pola: 1.

Gdzie XXX oraz Y wyłonione w głosowaniu parametry: liczba edycji oraz czas ich wykonania.

Podstawowe informacje

1. Głosowanie jest sondażowe. Trwa 2 tygodnie.
2. Celem głosowania jest wyłonienie dwóch spośród poniższych propozycji do głosowania właściwego.
3. Do głosowania właściwego przechodzą automatycznie dwie propozycje, które dostaną najwięcej głosów.
4. W przypadku równej liczby głosów, która powodowałaby że do głosowania głównego przeszłoby więcej (niż 2) propozycje - głosowanie będzie przedłużone o 7 dni.

Zasady głosowania

1. Głosować mogą zalogowani użytkownicy (oprócz kandydata) mający w momencie rozpoczęcia głosowania minimum 500 nieusuniętych edycji w przestrzeni głównej i zarejestrowani od co najmniej miesiąca. Głosy pacynek są nieważne (nie dotyczy dyskusji).
2. Każda osoba uprawniona do głosowania może poprzeć w tym głosowaniu sondażowych dowolną ilość propozycji.

Propozycje

Głosując proszę mieć na uwadze, by dłuższe wypowiedzi zamieszczać w dyskusji a nie pod propozycjami.

Szablon projektu LGBT do biografii LGBT

Źródło: xx

Kwestie LGBT poruszane w tym artykule są redagowane przez Wikiprojektu LGBT. Jeśli chciał(a)byś dołączyć do projektu, zajrzyj na jego stronę, gdzie znajdziesz listę, do której możesz się dopisać. Na temat Wikiprojektu dyskutujemy na stronie jego dyskusji.

Wstęp

Przed głosowaniem odbyła się dyskusja (trwająca dwa tygodnie) oraz głosowanie wstępne trwające trwa tygodnie. W głosowaniu wstępnym największe poparcie uzyskała opcja "pozostawienie punktu 2 w obecnej formie", druga pod względem ilości oddanych głosów była propozycja: " 100 edycji/6 miesięcy".

Cel tego głosowania

W głosowaniu tym poddana jest pod głosowanie propozycja zmiany punkty 2 regulaminu PUA.

Obecnie punkt 2. regulaminu PUA brzmi następująco następująco:

Głosować mogą zalogowani użytkownicy (oprócz kandydata) mający w momencie rozpoczęcia głosowania minimum 500 nieusuniętych edycji w przestrzeni głównej i zarejestrowani od co najmniej miesiąca. Głosy pacynek są nieważne (nie dotyczy dyskusji).

{{Cytat}} Brakujące pola: treść. Przestarzałe pola: 1.

Modyfikacja regulaminu wprowadzałaby następujące brzmienie tego punktu:

2. Głosować mogą zalogowani użytkownicy (oprócz kandydata) spełniający łącznie dwa poniższe podpunkty:
a) mający w momencie rozpoczęcia głosowania minimum 500 nieusuniętych edycji w przestrzeni głównej i zarejestrowani od co najmniej miesiąca
b) mający w chwili zgłoszenia kandydata (lub też rozpoczęcia głosowania w sytuacji gdy kandydat jest zgłaszającym) 100 edycji w przestrzeni głównej wykonanych w ostatnich 6 miesiącach.

{{Cytat}} Brakujące pola: treść. Przestarzałe pola: 1.

Regulamin głosowania oraz sposób liczenia głosów

1. Głosować mogą zalogowani użytkownicy mający w momencie rozpoczęcia głosowania minimum 500 nieusuniętych edycji w przestrzeni głównej i zarejestrowani od co najmniej miesiąca. Głosy pacynek są nieważne (nie dotyczy dyskusji).
2. Każda osoba uprawniona do głosowania może poprzeć w tym głosowaniu JEDNĄ z dwóch opcji. Głosowanie nie przewiduje głosów "wstrzymujących się".
3. Głosowanie trwa 2 tygodnie, czas zakończenia głosowania jest wyświetlony na zegarze na górze tego głosowania. Głosowanie może być przedłużenie zgodnie z punktami określonymi w sekcji "Zakończenie głosowania"
4. Jako sumę oddanych głosów uznaje się sumę wszystkich ważnych głosów oddanych za propozycją 1 lub 2.
5. Procentowe poparcie propozycji 1 definiuje się jako: (suma ważnych głosów oddanych za propozycją 1/suma wszystkich ważnych głosów)*100%.
6. Procentowe poparcie propozycji 2 definiuje się jako 100%-procentowe poparcie propozycji 1.

Zakończenie głosowania

1. Jeżeli w chwili zakończenia głosowania, którakolwiek z propozycji uzyska poparcie równe lub większe niż 66,(6)% oddanych głosów głosowanie nie jest przedłużane a jego wynik jest wiążący.
2. Jeżeli w chwili zakończenia głosowania żadna z propozycji nie uzyska 66,(6)% (lub więcej) oddanych głosów głosowanie jest automatycznie przedłużane o kolejne dwa tygodnie.
3. Jeżeli po zakończeniu przedłużonego głosowania, którakolwiek z propozycji uzyska poparcie równe lub większe niż 66,(6)% oddanych głosów wynik głosowania jest wiążący.
4. Jeżeli po zakończeniu przedłużonego głosowania żadna z propozycji nie uzyska 66,(6)% (lub więcej) oddanych głosów głosowanie kończy się bez rozstrzygnięcia, oznacza to powrót propozycji zmiany 2 punktu regulaminu PUA do fazy dyskusji wstępnej.
5. Jeżeli propozycja zmiany 2 punktu regulaminu PUA uzyska w tym głosowaniu 66,(6)% (lub więcej) oddanych głosów to propozycja ta wchodzi w życiu po 24 godzinach od momentu zakończenia głosowania (w czasie podstawowym lub po przedłużeniu głosowania). Nowe brzmienie punktu 2 regulaminu PUA będzie dotyczyło tylko tych głosowań, które rozpoczęły się po wprowadzeniu nowego brzmienia 2 punktu do regulaminu PUA.

Uwaga - 66,(6)% oddanych głosów jest matematycznie równoważne 2/3 sumy ważnych oddanych głosów.

Głosowanie

Proszę mieć na uwadze by dłuższe wypowiedzi zamieszczać w dyskusji a w tej sekcji ograniczyć się do maksymalnie jednozdaniowego komentarza.

Dyskusja

UWAGA: Przed dodaniem wpisu w dyskusji proszę sprawdzić czy dana kwestia nie została już omówiona w Dyskusji głosowania wstępnego. Dyskusja głosowania służy tylko do omawiania spraw związanych bezpośrednio z przedmiotem tego głosowania. Proszę mieć na uwadze by o inne kwestie (np. propozycje innych zmian w regulaminie PUA) poruszać od razu w Kawiarence. Aby poprawić przejrzystość dyskusji proszę nowe wątki umieszczać w nowych sekcjach (=== nazwa sekcji ===), w nazwie sekcji proszę wpisać czego dotyczy dany wątek dyskusji.

Zhu Ying

(Ivy) Zhu Ying (ur. w 1982 roku w Szanghaju) - chińska sędzia snookerowa. W swojej karierze sędziowała mecze podczas turnieju China Open, UK Championship w 2011 roku oraz Mistrzostwa Świata w Snookerze 2012. W jej pierwszym meczu podczas MŚ Stephen Hendry wbił breaka maksymalnego - 147 punktów (przeciwko Stuartowi Binghamowi). Ying jest najmłodszą kobietą, która sędziuje rozgrywki Main Touru oraz pierwszym sędzią snookerowym z Chin. Karierę jako sędzia rozpoczęła w 2001 roku, wcześniej pracowała jako sprzedawczyni. Wyjechała do Wielkiej Brytanii na studia by zdobywać wiedzę i doświadczenie w sędziowaniu, jednocześnie szlifując język angielski.

Podczas swojej krótkiej kariery Zhu Ying wyrobiła sobie bardzo dobrą opinię wśród znawców snookera. Michaela Tabb stwierdziła, iż Ivy jest kochana oraz posiada wszystkie najważniejsze cechy konieczne by być dobrym sędzią. Podczas Mistrzostw Świata w 2012 roku Tabb i Ying sędziowały oba mecze jednej sesji - co było precedensem. Z kolei serwis Eurosport ocenił ją jako wzorowo wywiązująca się ze swoich decyzji i bezbłędną.

Sędziowała finał PTC3 pomiędzy Benem Woollastonem a Graeme Dottem.

Źródła

• thesnookerblog.com: Exclusive Ivy Zhu (诸瑛 Zhu Ying) Interview.. [dostęp 2012-05-27]. (ang.).

kategoria:Sędziowie snookerowi