Witold Waszczykowski

Witold Waszczykowski
	; Witold Waszczykowski (2017)
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1957 ; Piotrków Trybunalski
	Minister spraw zagranicznych
Okres	od 16 listopada 2015; do 9 stycznia 2018
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Grzegorz Schetyna
Następca	Jacek Czaputowicz
	Ambasador RP w Iranie
Okres	od 1999; do 2002
Poprzednik	Stefan Szymczykiewicz
Następca	Witold Śmidowski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

^ⓘWitold Jan Waszczykowski (ur. 5 maja 1957 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski historyk, dyplomata i polityk. W latach 2005–2008 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w latach 2008–2010 zastępca szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego, w latach 2011–2019 poseł na Sejm VII i VIII kadencji, w latach 2015–2018 minister spraw zagranicznych w rządzie Beaty Szydło oraz rządzie Mateusza Morawieckiego, poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Życiorys

Wykształcenie

W 1980 ukończył studia magisterskie na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego. W 1989 podjął studia na Wydziale Stosunków Międzynarodowych University of Oregon, które ukończył w 1991. W latach 1992–1993 odbył studia podyplomowe na temat bezpieczeństwa międzynarodowego i kontroli zbrojeń w Graduate Institute of International and Development Studies w Genewie^[1]. W 1993 uzyskał na Uniwersytecie Łódzkim stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie napisanej pod kierunkiem Andrzeja Harasimowicza(inne języki) pracy pt. Stany Zjednoczone a strategiczne rokowania rozbrojeniowe 1919–1936^[2]. Zna język angielski i rosyjski^[3].

Praca zawodowa

W latach 1981–1987 pracował jako asystent na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego^[4]. Od 1987 do 1988 zatrudniony jako nauczyciel^[1]. Wykładał na Akademii Sztuki Wojennej, Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi oraz Kolegium Jagiellońskim – Toruńskiej Szkole Wyższej^[2]^[3].

W 1992 został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych^[4], był starszym ekspertem w Departamencie Systemu Narodów Zjednoczonych, a później w Departamencie Instytucji Europejskich. W 1996 został wicedyrektorem w Departamencie Instytucji Europejskich, a następnie w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa^[5].

W 1997 był pełniącym obowiązki szefa Biura Łącznikowego RP przy NATO w Brukseli^[5]. Od 1997 do 1999 zajmował stanowisko zastępcy stałego przedstawiciela RP przy NATO. W latach 1999–2002 pełnił funkcję ambasadora RP w Iranie^[4]. Następnie pracował w Departamencie Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej, a od 2005 jako zastępca dyrektora Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu^[5].

Działalność polityczna

W listopadzie 2005 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pełnił jednocześnie funkcję głównego negocjatora w rozmowach ze Stanami Zjednoczonymi dotyczących tarczy antyrakietowej^[5]. W sierpniu 2008 odwołano go ze stanowisk zajmowanych w MSZ^[6].

W sierpniu 2008 został powołany na stanowisko zastępcy szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W lipcu 2010 złożył rezygnację z tej funkcji^[7], został odwołany 7 lipca 2010^[8]. W wyborach samorządowych w 2010 został zgłoszony jako kandydat na prezydenta Łodzi z ramienia komitetu wyborczego Prawa i Sprawiedliwości (przegrał w pierwszej turze).

W 2011 kandydował w wyborach do Sejmu z pierwszego miejsca na liście PiS w okręgu wyborczym nr 9 w Łodzi i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 36 854 głosy (10,17% głosów oddanych w okręgu)^[9]. W listopadzie 2011 został członkiem PiS. Objął funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych i delegata do Zgromadzenia Parlamentarnego NATO. Bez powodzenia kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014^[10].

W 2015 wystartował w wyborach parlamentarnych jako lider listy wyborczej PiS w okręgu sieradzkim. Otrzymał 32 909 głosów, uzyskując poselską reelekcję^[11]. 16 listopada 2015 został powołany na stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie Beaty Szydło^[12]. 11 grudnia 2017 objął to stanowisko w nowo utworzonym rządzie Mateusza Morawieckiego^[13]. 9 stycznia 2018 został odwołany z funkcji ministra spraw zagranicznych^[14].

W wyborach europejskich w 2019 był liderem listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu łódzkim. Uzyskał mandat posła do Europarlamentu IX kadencji, otrzymując 168 021 głosów^[15]. Został członkiem frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów, członkiem Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony oraz wiceprzewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych^[16]. W 2024 nie uzyskał reelekcji w kolejnych wyborach do Parlamentu Europejskiego^[17].

Życie prywatne

Jego żona została nauczycielką^[18]; ojciec dwóch synów i córki^[3].

W sierpniu 2021 ujawnił publicznie, że choruje na polineuropatię. Stało się to po tym, jak część komentujących jego wywiad w radiu Tok FM zarzuciła mu, że był pod wpływem alkoholu podczas tej audycji^[19]. W 2023 podał, że nowe badania doprowadziły do zmiany diagnozy na stwardnienie zanikowe boczne^[20]. Na skutek choroby zaczął poruszać się przy pomocy wózka inwalidzkiego^[21].

Odznaczenia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2024)^[22]
Wielki Oficer Orderu Zasługi (2009, Rumunia)^[23]^[24]

Zobacz też

San Escobar

Przypisy

↑ ^a ^b Zapis posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 34/. sejm.gov.pl, 20 października 1998. [dostęp 2023-05-17].
↑ ^a ^b Dr Witold Waszczykowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-05-17] .
↑ ^a ^b ^c Kierownictwo MSZ. msz.gov.pl. [dostęp 2023-05-17].
↑ ^a ^b ^c Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2012, s. 454.
↑ ^a ^b ^c ^d Witold Waszczykowski. gov.pl. [dostęp 2023-05-17].
↑ Waszczykowski odwołany. wprost.pl, 11 sierpnia 2008. [dostęp 2019-05-15].
↑ Dymisja zastępców szefa BBN. bbn.gov.pl, 6 lipca 2010. [dostęp 2015-06-04].
↑ Pożegnanie zastępców Szefa BBN. bbn.gov.pl, 7 lipca 2010. [dostęp 2015-06-04].
↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-12].
↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-04].
↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
↑ Prezydent powołał rząd. prezydent.pl, 16 listopada 2015. [dostęp 2015-11-16].
↑ Powołanie rządu Morawieckiego. tvn24.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-11].
↑ Prezydent powołał nowych ministrów. prezydent.pl, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-09].
↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-28].
↑ Witold Jan Waszczykowski. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-08-11].
↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-06-10].
↑ Waszczykowski o żonie nauczycielce: Nie powiem, ile zarabia, bo się wstydzę. dziennik.pl, 8 marca 2019. [dostęp 2023-05-17].
↑ Agnieszka Mazur-Puchała: Zarzucili mu, że był pijany. Waszczykowski odpowiada: to poważna choroba. medonet.pl, 9 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-11].
↑ Anna Piotrowska: Witold Waszczykowski usłyszał straszną diagnozę. i.pl, 17 lutego 2023. [dostęp 2023-02-17].
↑ Aleksandra Bujas: Na co choruje Witold Waszczykowski? „Pan Bóg zabrał mi nogi”. medonet.pl, 15 marca 2024. [dostęp 2024-11-11].
↑ Ryszard Legutko i Witold Waszczykowski wśród odznaczonych. „Za wybite zasługi”. polskieradio24.pl, 11 listopada 2024. [dostęp 2024-11-11].
↑ Cetăţeni români şi străini decoraţi cu Ordinul Naţional „Pentru Merit”. presidency.ro. [dostęp 2016-10-21]. (rum.).
↑ Persoane Decorate. canord.presidency.ro. [dostęp 2024-03-07]. (rum.).

Bibliografia

Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2016-01-05].
Dr Witold Waszczykowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-05-17] .
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2012, s. 454.

[:0-1] Zapis posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 34/. sejm.gov.pl, 20 października 1998. [dostęp 2023-05-17].

[:1-2] Dr Witold Waszczykowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-05-17] .

[:2-3] Kierownictwo MSZ. msz.gov.pl. [dostęp 2023-05-17].

[przewodnik-4] Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2012, s. 454.

[gov-5] Witold Waszczykowski. gov.pl. [dostęp 2023-05-17].

[6] Waszczykowski odwołany. wprost.pl, 11 sierpnia 2008. [dostęp 2019-05-15].

[7] Dymisja zastępców szefa BBN. bbn.gov.pl, 6 lipca 2010. [dostęp 2015-06-04].

[8] Pożegnanie zastępców Szefa BBN. bbn.gov.pl, 7 lipca 2010. [dostęp 2015-06-04].

[9] Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-12].

[10] Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-04].

[11] Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].

[12] Prezydent powołał rząd. prezydent.pl, 16 listopada 2015. [dostęp 2015-11-16].

[tvn24.pl-13] Powołanie rządu Morawieckiego. tvn24.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-11].

[14] Prezydent powołał nowych ministrów. prezydent.pl, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-09].

[15] Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-28].

[16] Witold Jan Waszczykowski. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-08-11].

[pe2024-17] Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-06-10].

[18] Waszczykowski o żonie nauczycielce: Nie powiem, ile zarabia, bo się wstydzę. dziennik.pl, 8 marca 2019. [dostęp 2023-05-17].

[19] Agnieszka Mazur-Puchała: Zarzucili mu, że był pijany. Waszczykowski odpowiada: to poważna choroba. medonet.pl, 9 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-11].

[20] Anna Piotrowska: Witold Waszczykowski usłyszał straszną diagnozę. i.pl, 17 lutego 2023. [dostęp 2023-02-17].

[21] Aleksandra Bujas: Na co choruje Witold Waszczykowski? „Pan Bóg zabrał mi nogi”. medonet.pl, 15 marca 2024. [dostęp 2024-11-11].

[22] Ryszard Legutko i Witold Waszczykowski wśród odznaczonych. „Za wybite zasługi”. polskieradio24.pl, 11 listopada 2024. [dostęp 2024-11-11].

[23] Cetăţeni români şi străini decoraţi cu Ordinul Naţional „Pentru Merit”. presidency.ro. [dostęp 2016-10-21]. (rum.).

[24] Persoane Decorate. canord.presidency.ro. [dostęp 2024-03-07]. (rum.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

II RP	Leon Wasilewski (1918–1919) Ignacy Jan Paderewski (1919) Władysław Wróblewski (p.o.,1919) Stanisław Patek (1919–1920) Eustachy Sapieha (1920–1921) Jan Dąbski (1921) Konstanty Skirmunt (1921–1922) Gabriel Narutowicz (1922) Aleksander Skrzyński (1922–1923) Marian Seyda (1923) Roman Dmowski (1923) Karol Bertoni (p.o., 1923–1924) Maurycy Zamoyski (1924) Aleksander Skrzyński (1924–1926) Kajetan Dzierżykraj-Morawski (p.o., 1926) August Zaleski (1926–1932) Józef Beck (1932–1939) August Zaleski (1942–1943) Edward Raczyński (1941–1943) Tadeusz Romer (1943–1944) Adam Tarnowski (1944–1949)
RP/PRL	Edward Osóbka-Morawski (1944–1945) Wincenty Rzymowski (1945–1947) Zygmunt Modzelewski (1947–1951) Stanisław Skrzeszewski (1951–1956) Adam Rapacki (1956–1968) Stefan Jędrychowski (1968–1971) Stefan Olszowski (1971–1976) Emil Wojtaszek (1976–1980) Józef Czyrek (1980–1982) Stefan Olszowski (1982–1985) Marian Orzechowski (1985–1988) Tadeusz Olechowski (1988–1989)
III RP	Krzysztof Skubiszewski (1989–1993) Andrzej Olechowski (1993–1995) Władysław Bartoszewski (1995) Dariusz Rosati (1995–1997) Bronisław Geremek (1997–2000) Władysław Bartoszewski (2000–2001) Włodzimierz Cimoszewicz (2001–2005) Adam Rotfeld (2005) Stefan Meller (2005–2006) Anna Fotyga (2006–2007) Radosław Sikorski (2007–2014) Grzegorz Schetyna (2014–2015) Witold Waszczykowski (2015–2018) Jacek Czaputowicz (2018–2020) Zbigniew Rau (2020–2023) Szymon Szynkowski vel Sęk (2023) Radosław Sikorski (od 2023)