Okręty podwodne typu IXA
Kraj budowy | |
---|---|
Stocznia | |
Zbudowane |
osiem |
Typ poprzedzający | |
Typ następny | |
Stracone |
sześć |
Uzbrojenie: | |
22 torpedy, 1 działo 105 mm/45 | |
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
|
Załoga |
48 oficerów i marynarzy |
Wyporność: | |
• na powierzchni |
1032 tony |
• w zanurzeniu |
1153 tony |
Zanurzenie testowe |
100 metrów |
Długość |
76,6 metra |
Szerokość |
6,5 metra |
Napęd: | |
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW) 2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW) | |
Prędkość: • w zanurzeniu |
|
Zasięg: | |
• na powierzchni |
Okręty podwodne typu IXA – niemieckie oceaniczne okręty podwodne dalekiego zasięgu z czasów II wojny światowej. Okręty tego typu stanowiły rozwinięcie niemieckich u-bootów dalekiego zasięgu typu IA, w celu uzyskania jednostek o większym zasięgu, dysponujących też silniejszym uzbrojeniem artyleryjskim. Z ośmiu zbudowanych w latach 1937-1939 jednostek tego typu, w grudniu 1940 roku dwa pierwsze okręty, zostały jednostkami szkoleniowymi. W czasie wojny zatopiono sześć jednostek tego typu, dwa ocalałe okręty zostały zezłomowane w 1945 roku. Jednostki te stanowiły jednak podstawę opracowania kolejnych projektów okrętów typów IXB, IXC, IXD-1, IXC/40 i IXD-2.
Bibliografia
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-8510-9563-2.
- Ulrich Gabler: Submarine design. With an updating chapter by Fritz Abels and Jürgen Ritterhoff. Bonn: Bernard und Graefe, 2000. ISBN 3-7637-6202-7.