Przejdź do zawartości

U-68 (1940)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-68
ilustracja
Typ

IX C

Historia
Stocznia

AG Weser Bremen

Początek budowy

7 sierpnia 1939

Położenie stępki

20 sierpnia 1939

Wodowanie

22 października 1940

 Kriegsmarine
Wejście do służby

11 lutego 1941

Los okrętu

zatopiony przez samoloty 10 kwietnia 1944 roku na zachód od Madery

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni: 769 ton
w zanurzeniu: 871 ton

Długość

67,10 m

Szerokość

6,20 m

Zanurzenie

4,74 m

Zanurzenie testowe

220 m

Prędkość

17,7 w na powierzchni, 7,6 w zanurzeniu

Zasięg

15 700 km

Uzbrojenie
działo 88 mm
Wyrzutnie torpedowe

5 533 mm

U-68 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941.

Jeden z najbardziej skutecznych U-bootów; w ciągu trzech lat służby zatopił 33 jednostek o łącznej pojemności 197 998 BRT. Był uczestnikiem jednej z najbardziej spektakularnych akcji ratunkowych podczas II wojny światowej[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Okręt został wcielony do 2 flotylli celem zgrania załogi i treningu (udział w patrolu od 11 lutego 1941 do 31 maja 1941). W okresie od 11 lutego 1941 do 21 stycznia 1943 dowódcą okrętu był Karl-Friedrich Merten. W tym czasie okręt wziął udział w pięciu patrolach podczas których zatopił łącznie 27 jednostek o pojemności 170 151 BRT.

Od 21 lutego 1943 do 16 czerwca kwietnia 1943 oraz od 30 lipca 1943 do 10 kwietnia 1944 dowódcą okrętu był Albert Lauzemis. W tym okresie U-68 brał udział w pięciu patrolach, podczas których zatopił 6 jednostek o łącznej pojemności 27 847 BRT.

W dniu 1 grudnia 1941 U-68 wraz z U-A zostały zaskoczone podczas pobierania paliwa z niemieckiego statku zaopatrzeniowego „Python" przez brytyjski ciężki krążownik HMS „Dorsetshire". Oba okręty podwodne zdążyły się zanurzyć i próbowały (bezskutecznie) zaatakować krążownik. Po odpłynięciu krążownika oba okręty podwodne udział w ratowaniu rozbitków z zatopionego zaopatrzeniowca (414 osób). Każdy z U-Bootów wziął na pokład po 105 marynarzy[1], pozostałych rozbitków zgromadzono w 10 łodziach ratunkowych, które holowano do odległej o prawie 5000 mil Francji. W dniu 3 grudnia 1941 do akcji ratunkowej włączył się U-129 a 5 grudnia 1941 dołączył U-124[1], które podjęły część rozbitków na swoje pokłady. Między 14 a 18 grudnia do armady dołączyły 4 włoskie okręty podwodne, które dostarczyły zaopatrzenie U-Bootom i przejęły pozostałych rozbitków. U-68 dopłynął do bazy w dniu 24 grudnia 1941. Akcja ratownicza zakończyła się wielkim sukcesem – nie zginął żaden z 414 rozbitków.

Okręt został zatopiony przez samoloty bazujące na lotniskowcu „Guadalcanal" w dniu 10 kwietnia 1944 na zachód od Madery. Z 59 członków załogi tylko jeden został uratowany.

Zatopione jednostki

[edytuj | edytuj kod]
Data Nazwa BRT Bandera
22 września 1941 Silverbelle 5 302 Wielka Brytania Wielka Brytania
22 października 1941 Darkdale 8 145 Wielka Brytania Wielka Brytania
28 października 1941 Hazelside 5 297 Wielka Brytania Wielka Brytania
1 listopada 1941 Bradford City 4 953 Wielka Brytania Wielka Brytania
3 marca 1942 Helenus 7 366 Wielka Brytania Wielka Brytania
8 marca 1942 Baluchistan 6 992 Wielka Brytania Wielka Brytania
16 marca 1942 Baron Newlands 3 386 Wielka Brytania Wielka Brytania
17 marca 1942 Ile de Batz 5 755 Wielka Brytania Wielka Brytania
17 marca 1942 Scottish Prince 4 917 Wielka Brytania Wielka Brytania
17 marca 1942 Allende 5 081 Wielka Brytania Wielka Brytania
30 marca 1942 Muncaster Castle 5 853 Wielka Brytania Wielka Brytania
5 czerwca 1942 L.J.Drake 6 693 Wielka Brytania Wielka Brytania
6 czerwca 1942 C.O.Stillman 13 006 Panama Panama
10 czerwca 1942 Surrey 8 581 Wielka Brytania Wielka Brytania
10 czerwca 1942 Ardenvohr 5 025 Wielka Brytania Wielka Brytania
10 czerwca 1942 Port Montreal 5 882 Wielka Brytania Wielka Brytania
15 czerwca 1942 Frimaire 9 242 Francja Francja
23 czerwca 1942 Arriaga 2 345 Panama Panama
12 września 1942 Trevilley 5 296 Wielka Brytania Wielka Brytania
15 września 1942 Breedijk 6 861 Holandia Holandia
8 października 1942 Koumoundouros 3 598 Grecja Grecja
8 października 1942 Gaasterkerk 8 679 Holandia Holandia
8 października 1942 Swiftsure 8 207 Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone
8 października 1942 Sarthe 5 271 Wielka Brytania Wielka Brytania
9 października 1942 Exmelia 4 981 Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone
9 października 1942 Belgian Fighter 5 403 Belgia Belgia
6 listopada 1942 City of Cairo 8 034 Wielka Brytania Wielka Brytania
13 marca 1943 Cities Service Missouri 7 506 Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone
13 marca 1943 Ceres 2 680 Holandia Holandia
21 października 1943 HMS Orfasy (T-204) 545 Wielka Brytania Wielka Brytania
22 października 1943 Litiopa 5 356 Norwegia Norwegia
31 października 1943 New Columbia 6 574 Wielka Brytania Wielka Brytania
30 listopada 1943 Fort de Vaux 5 186 Francja Francja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Mulligan 2003 ↓, s. 62.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • www.uboat.net: U-68. [dostęp 2015-05-06]. (ang.).
  • www.2wojna.pl: U 68 okręt podwodny. [dostęp 2015-05-06]. (pol.).
  • Timothy Mulligan: Karl-Friedrich Merten i pruska tradycja. W: Cisi myśliwi. Wyd. I. Gdańsk: Oficyna Wydawnicza Finna, 2003, s. 62. ISBN 83-917883-3-4. (pol.).