U-155 (1941)
Historia | |
Stocznia |
AG Weser, Brema |
---|---|
Położenie stępki |
1 października 1940 |
Wodowanie |
12 maja 1941 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby |
23 września 1941 |
Zatopiony |
21 grudnia 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | |
Długość |
76,8 m |
Szerokość |
6,8 m |
Zanurzenie |
4,7 m na powierzchni |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW) 2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW) | |
Prędkość | |
Zasięg |
12.000 Mm przy 10 w. na powierzchni |
Uzbrojenie | |
4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe 533 mm, 22 torpedy (lub 44 min typu A, albo 66 typu B) 1 działo 105 mm, 1 działko 37 mm plot, 1 działko 20 mm plot | |
Załoga |
48-56 osób |
U-155 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Wybrani dowódcy[1]: Kptlt. Adolf Cornelius Piening.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zamówienie na budowę okrętu zostało złożone w stoczni AG Weser w Bremie. Rozpoczęcie budowy miało miejsce 1 października 1940. Wodowanie nastąpiło 12 maja 1941, wejście do służby 23 sierpnia 1941.
U-155 odbył dziesięć patroli, podczas których zatopił 25 jednostek o łącznej pojemności 126.664 BRT i uszkodził jedną (6736 BRT). 15 listopada 1942 roku zatopił lotniskowiec eskortowy HMS „Avenger” (13 785 t) oraz transportowiec wojska „Ettrick” (6736 BRT). 14 czerwca 1943 roku załoga U-Boota zestrzeliła Mosquito z polskiego 307 Dywizjonu, zaś 4 maja 1945 roku Mustanga z 126 Dywizjonu Royal Air Force.
Po kapitulacji III Rzeszy przebazowany z Wilhelmshaven do Zatoki Ryan (Szkocja); zatopiony 21 grudnia 1945 w wyniku operacji Deadlight ogniem artyleryjskim polskiego niszczyciela ORP „Błyskawica”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Uwzględniono odznaczonych Krzyżem Rycerskim.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- U-155. www.uboat.net. [dostęp 2008-10-20]. (ang.).
- U 155 Typ IXC. www.ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-06]. (pol.).