Д

Д

Informacje podstawowe
Majuskuła	Д
Minuskuła	д
Podstawowe pismo	cyrylica
Pochodzenie
Oparty na grafemie	Δ δ
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Д, Дд (de) – litera alfabetu cyrylickiego oznaczająca spółgłoskę [d]. Powstała wprost z greckiej litery Δ i, zależnie od kroju czcionki, może się do niej mniej lub bardziej zbliżać.

W niektórych pozycjach oznacza spółgłoskę miękką:

• w języku bułgarskim przed И, Ю, Я – [dʲ];
• w języku rosyjskim przed Е, Ё, И, Ь, Ю, Я – [dʲ], w niektórych dialektach [ʣʲ];
• w języku ukraińskim przed Є, І, Ь, Ю, Я – [ɟ].

W języku rosyjskim może oznaczać głoskę ubezdźwięcznioną [t].

O literę Д oparte są dwu- i trójznaki:

• ДЗ [ʣ] (najszerzej stosowany w białoruskim i ukraińskim),
• ДЖ [ʤ], a w pozycji przed І – [ʤʲ] (najszerzej stosowany w ukraińskim),
• ДЗЬ [ʣʲ] lub [ʥ] (najszerzej stosowany w białoruskim, wymowa zależna od dialektu).

W alfabetach serbskim i macedońskim dwuznaki ДЗ i ДЖ zostały zastąpione literami Ѕ i Џ.

W wariancie kursywnym i pisanym mała litera Д może mieć formę łacińskiego małego g, zaś duża – łacińskiego dużego D.

Kodowanie

Znak	Д		д
Nazwa w Unikodzie	Cyrillic Capital Letter De		Cyrillic Small Letter De
Kodowanie	dziesiętnie	szesnastkowo	dziesiętnie	szesnastkowo
Unicode	1044	U+0414	1076	U+0434
UTF-8	208 148	d0 94	208 180	d0 b4
Odwołania znakowe SGML	Д	Д	д	д
Macintosh Cyrillic	132	84	228	E4
ISO 8859-5	180	B4	212	D4
Windows-1251	196	C4	228	E4
Code page 855	167	A7	166	A6
KOI8-R i KOI8-U	228	E4	196	C4

Zobacz też

• Ѕ, Џ, Ђ
• D
• Δ