Prijeđi na sadržaj

1357

Izvor: Wikipedija

< | 13. vijek | 14. vijek | 15. vijek | >
< | 1320-e | 1330-e | 1340-e | 1350-e | 1360-e | 1370-e | 1380-e | >
<< | < | 1353. | 1354. | 1355. | 1356. | 1357. | 1358. | 1359. | 1360. | 1361. | > | >>

1357. po kalendarima
Gregorijanski 1357. (MCCCLVII)
Ab urbe condita 2110.
Islamski 758–759.
Iranski 735–736.
Hebrejski 5117–5118.
Bizantski 6865–6866.
Koptski 1073–1074.
Hindu kalendari
Vikram Samvat 1412–1413.
Shaka Samvat 1279–1280.
Kali Yuga 4458–4459.
Kineski
Kontinualno 3993–3994.
60 godina Yin Vatra P(ij)etao
(od kineske Ng.)
Holocenski kalendar 11357.
p  r  u
Podrobnije: Kalendarska era

Godina 1357 (MCCCLVII) bila je redovna godina koja počinje u nedjelju u julijanskom kalendaru (1. siječnja/januara).

Događaji

[uredi | uredi kod]

Januar/Siječanj – Mart/Ožujak

[uredi | uredi kod]
  • 3. 2. - Skupština staleža (severne Francuske) se ponovo sastala - francuski dofen regent Charles ju je morao sazvati zbog finansijskih problema - treba otkupljivati kralja Jeana II, od prošle godine u engleskom zarobljeništvu.
  • 3. 3. - Francuski dofen je prinuđen prihvatiti Veliku ordonansu, kojom se nameću neke granice na moć monarhije, naročito u fiskalnim pitanjima - ali ispostavlja se da ordonansa ima podršku samo pariske srednje klase, zarobljeni kralj u aprilu zabranjuje njeno sprovođenje.
  • 14. 3. - Ugarski kralj Ludovik izdaje povelju Gregoriju i Vladislavu, sinovima Pavla Hrvatinića, zatim Gregoriju Stjepaniću, gospodarima gradova Grebena i Dlamoča/Glamoča kojom ih uzima u zaštitu i oslobađa vlasti i suda bosanskog bana.[1]
    • U ovo vrijeme, ban Tvrtko je morao ustupiti ugarskom kralju područje Završja (Tropolja), Krajine i Zapadnoga Huma s trgovištem Drijeva kao miraz za sestričnu Elizabetu, kraljevu suprugu. Obavezuje se i da će iz zemlje protjerati "patarene i razkolnike" i na večnu vjernost kralju.[1]
  • 23. 3. - Stogodišnji rat: Edward Crni Princ i zarobljeni francuski kralj Jean II zaključuju u Bordou četvrto primirje rata. Sledećeg meseca odlaze u Englesku, gde kralj ostaje do 1360.

April/Travanj – Jun/Lipanj

[uredi | uredi kod]
  • 9. 4. (Uskrs) - Ističe ugarsko-mletačko primirje, ugarski kralj nastavlja rat. Toma od Moslavine nastavlja opsadu Trevisa a ban Ivan Ćuz napada gradove u Dalmaciji.[2]
    • Toma odnosi tri pobede: nad ispadom iz Trevisa; porazio je vojsku dužda Delfina kod Nervese koja je išla u deblokadu; na levoj obali Brente poražava četu nemačkih plaćenika. Predaje mu se Castelfranco, a zatim i većina mesta u Treviskoj marki.[2]
  • april - Državni sabor u Skoplju: plemstvo daje podršku caru Urošu, nasuprot Simeonu. Uroš daje 10-tog ostrvo Mljet svojoj kotorskoj vlasteli Basetu Bivoličiću i Tripi Bućiću. Dubrovčanima daje četiri razne povelje 24-tog, potvrđuje im stare povlastice i ustupa područje od Ljute do Kurila/Petrovog Sela (ili "dijelove gornje Župe, Šumeta i Rijeke dubrovačke" prema Hrvatskoj enciklopediji).[3]
  • april - Papin legat Petar Toma je došao u Carigrad, na carev poziv: ništa od vojne pomoći protiv Turaka, Tomin biograf kasnije tvrdi da je Jovan V prešao u katoličanstvo.
  • 28. 4. - Pobunjeni Erik XII je priznat za vladara većeg dela Švedske i Finske, pored oca Magnusa IV kome je ostao zapad Švedske (pomiriće se 1359).
  • 29. 4. - 1. 5. - Constitutiones Sanctæ Matris Ecclesiæ: papski legat Egidio Albornoz je na sastanku sa vikarima papskih pokrajina zaključio ustavni dokument Papinske Države, koji će važiti do 1816.
  • proleće-leto? - Vladar Zlatne Horde Džani Beg je osvojio Azerbejdžan, tj. severozapadni Iran, čime je okončao tamošnju vladavinu Čobanida, što je i kraj Ghazana II, poslednjeg nominalnog ilhanidskog vladara.
  • 4. 6. - Završen je Rat za brabantsko nasleđe: ipak je priznata vojvotkinja Joanna, supruga vojvode Venceslava I od Luksemburga.
  • jun - Žarko, gospodar Zete, primljen je za mletačkog građanina.[4]

Jul/Srpanj – Septembar/Rujan

[uredi | uredi kod]
  • 8. 7. - Pobuna protiv mletačke vlasti u Splitu, sutradan i u Trogiru - u gradove je pozvan ban Ivan Ćuz, koji im potvrđuje privilegije i kotare.[2]
    • srpanj-prosinac? - Ban Ćuz opseda Nin, dok je pred Zadrom četa nemačkih plaćenika Burcharda Ellerbacha. Mlečani i Šibenčani su opustošili splitski otok Sulet (Maslinica, Šolta), što okreće dalmatinske gradove protiv Mlečana.[5]
  • 9. 7. - Prema češkoj legendi, gradnja Karlovog mosta u Pragu je počela danas u 05:31 (palindrom: 1357 9 7 5 31), sam Karlo je postavio prvi kamen (završen 1402).
  • 22. 7. - Nakon Džani Bega, vladar Zlatne Horde je sin Berdi Beg (do 1359). Ubio je najmanje 12 najbližih rođaka.
  • 24. 7. - Raniji osorski biskup Matej Crnota imenovan je šibenskim biskupom (1358-88).

Oktobar/Listopad – Decembar/Prosinac

[uredi | uredi kod]
  • 3. 10. - Berwičkim ugovorom se okončava Drugi rat za škotsku nezavisnost: David II je nakon devet godina pušten iz engleskog zarobljeništva uz plaćanje otkupa (plaćene dve rate od deset).
  • 8. 10. - Car Jovan V Paleolog je potpisao novi petogodišnji ugovor sa Mlečanima: potvrđene privilegije njihovih trgovaca, priznaje dugovanja Veneciji (vizantijski carski dragulji su još uvek tamo).[6]
  • 29. 11. - Karlo II Navarski trijumfalno stiže u Pariz, pošto je oslobođen iz zatvora. Dofen mu daje pomilovanje pod pritiskom Étiennea Marcela.
  • 14. 12. - Ban Ivan Ćuz izdaje kod Nina povelju Šibeniku, koji se upravo odmetnuo od Mlečana.[5]
  • decembar - Matija Kantakuzin, u pritvoru na Lezbosu, odriče se vladarskih prava, pušten je da ode kod brata u Moreju. Ovim je nakon pet godina okončan građanski rat između Jovana V Paleologa i dvojice Kantakuzina.
  • 17. 12. - Njemačko-hrvatske trupe zauzimaju varoš Zadar, Mlečani se sklanjaju u tvrđavu. Kralj Ljudevit je došao u Dalmaciju, uskoro počinju pregovori sa mletačkim izaslanicima, dok Mlečani gube i druge položaje.[7]

Kroz godinu

[uredi | uredi kod]
  • Ružica grad kraj Orahovice spominje se kao kraljevska imovina.
  • Sulejman-paša, najstariji Orhanov sin, stradao je u lovu (pominju se godine od 1356. do 1360). Orhan je pogođen ovom smrću, ostatak života do 1362. možda provodi u osami a vladom upravlja Murat.
  • Pirati su u Izmitskom zalivu oteli Halila, sina Orhana i Teodore, i odveli ga u đenovsku Fokeju - vizantijski car će morati da ga izbavlja uz veliki otkup.
  • Papinske trupe Egidia Albornoza su zauzele Cesenu, nakon opsade u kojoj je grad branila Cia Ordellafi, supruga Francesca II Ordelaffija, gospodara Forlija, koji je takođe pod opsadom.
  • Bubatska bitka: Sundanska kraljevska porodica je masakrirana u glavnom gradu Madžapahitskog carstva na Javi - došli su na svadbu, ali im je glavni madžapahitski ministar zatražio pokoravanje.

Rođenja

[uredi | uredi kod]

Smrti

[uredi | uredi kod]
Glavni članak: :Kategorija:Umrli 1357.

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 Klaić, 125
  2. 2,0 2,1 2,2 Klaić, 126
  3. Raspad Srpske Carevine. rastko.rs
  4. Istorija s. n. I, 571
  5. 5,0 5,1 5,2 Klaić, 128
  6. Byzantium and Venice: A Study in Diplomatic and Cultural Relations By Donald M. Nicol, p. 297-8
  7. Klaić, 129
Literatura