David II od Škotske
| David II | |
|---|---|
| |
| Portret Davida II | |
| Kralj Škotske | |
| Vladavina | 1329. - 1371. |
| Krunidba | 24. novembar 1331. |
| Prethodnik | Robert Bruce |
| Nasljednik | Robert II |
| Supruga | Joana od Engleske Margaret Drummond |
| Dinastija | Bruce |
| Otac | Robert Bruce |
| Majka | Elizabeth de Burgh |
| Rođenje | 5. mart 1324 Dunfermline (Fife) |
| Smrt | 22. februar 1371 Edinburgh |
| Vjera | katolik |
David II, rođen kao David Bruce (Dunfermline, 5. mart 1324. – Edinburgh, 22. februar 1371), bio je kralj Škotske, od 1329. do svoje smrti, iako je od tog čak punih 18 godina proveo u progonstvu i zatvoru.[1] Njegovu vladavinu obilježili su povremeni skupi sukobi sa Engleskom, pad ugleda monarhije, te rast moći lokalnih baruna.[1]
U skladu s anglo-škotskim Sporazumom iz Northamptona, tada četvorogodišnji David je 17. jula 1328. oženjen za Joanu, sestru engleskog kralja Edwarda III.[1] Još kao malo dijete 7. juna 1329., naslijedio je svog oca Roberta Bruca na škotskom tronu.[1] Prvih godina njegove vladavine dok je još bio dijete vladali su kao regenti; Thomas Randolph, Domhnall od Mara i Archibald Douglas (regent od 1332.), ali nakon što je on pobjeđen od edwardove vojske u Bitci kod Halidon Hilla kod Northumberlanda 19. jula 1333. stvari su po Davida krenule loše. Edwardu III kojemu je nezavisnost Škotske ianako išla na živce, smetao je David pa je umjesto njega postavio na škotski tron svog favorita Edwarda Balliola (koga većina Škota nije smatrala svojim vladarom).[1]
Međutim, kako nije imao kuda, pobjegao je 1334. u Francusku, gdje ga je velikodušno uzdržavao kralj Philippe VI. David se za njega između 1339. i 1340. borio u neuspješnim pohodima protiv Edwarda III. Konačno se 1341. vratio u Škotsku, ali je malo toga uradio kao novi-stari monarh, osim nekoliko jalovih napada na sjever Engleske. U vrijeme francuske opsade Calaisa pokušao je ponovno pomoći Philippeu napavši Engleze sa sjevera, ali je poražen, ranjen i zarobljen u Bitci kod Neville Crossa kod Durhama 17. oktobra 1346.[1]
Nakon tog je 11 godina proveo u engleskom zarobljeništvu, oslobođen je 1357. uz obećanje da će njegova Škotska platiti visoku otkupninu, ali je to ipak ispalo puno više nego što je Škotska mogla prikupiti. Ipak do 1363. izgladio je odnose sa Edwardom, koji su čak postali srdačni, pa je čak ponudio da sin engleskog kralja postane škotski suveren, u zamjenu za ostatak duga od njegove otkupnine. Taj prijedlog donio mu je neprijatelje u vlastitoj kući, jer su protiv njega ustali Škotski parlament i njegov nasljednik i nećak Robert II.[1] I posljednje godine svoje vladavine David je proveo u teškim svađama sa parlamentom i opozicijom koja se protivila njegovim pretjeranim troškovima.[1]
| Prethodnik: | Kralj Škotske | Nasljednik: |
| Robert Bruce | Robert II |
