Boris Godunov

Boris Godunov

Biografía
Nacemento	12 de agosto de 1552 Viazma (Tsarato ruso)
Morte	23 de abril de 1605 (52 anos) Moscova (Tsarato ruso)
Causa da morte	doenza
Lugar de sepultura	Mosteiro da Trindade-São Sérgio (pt)
Tsar of All Russia (en)
17 de febreiro de 1598 – 13 de abril de 1605 ← Teodoro I de Rusia – Teodoro II de Rusia →
Datos persoais
Relixión	Igrexa ortodoxa rusa
Actividade
Ocupación	político, Oprichniks (pt)
Outro
Título	Tsar of All Russia (en) (1598–1605)
Familia	Godunov (pt)
Cónxuxe	Maria Skuratova-Belskaya
Fillos	Xenia Borisovna da Rússia, Teodoro II de Rusia
Pai	Fyodor Godunov
Irmáns	Irina Godunova
Sinatura
Descrito pola fonte	Encyclopædia Britannica Enciclopedia militar Sytin Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Boris Fedorovich Godunov (en ruso: Борис Фёдорович Годунов), nado en 1551 e finado o 23 de abril de 1605, foi un nobre ruso, rexente de facto de Rusia desde 1584 ata 1598 e posteriormente converteuse no primeiro tsar non pertencente a dinastía Rurik, exercendo o poder desde 1598 ata a súa morte no 1605.

Primeiros anos

Boris Godunov era un famoso membro dunha antiga, agora extinguida, familia rusa de orixe tártara, que chegou de Kostroma a comezos do século XIV d.C, a través do príncipe tártaro Chet, que fundou o mosteiro Ipatiev en Kostroma. Boris era fillo de Feodor Ivanovich Godunov e da súa esposa Stepanida. O seu irmán máis vello Vasili morreu de neno. A carreira de Godunov comezou na corte de Iván IV. No ano 1571 entrou a formar parte da opríchnina.

No 1571 consolidou a súa posición na corte mediante a unión con María, filla de Maliuta Skurátov. En 1580 o tsar, elixe a Irene, irmá de Boris, para que sexa a esposa do seu fillo o tsarévich Teodoro de 14 anos de idade. No seu leito de morte, Iván IV designou un consello formado por Boris, Fiodor Nikítich Romanov e Vasili Shuiski xunto a outros Romanov, como gardas e conselleiros do seu fillo e sucesor, quen a pesar de ter 27 anos, non era moi intelixente e moi enfermizo.

Ao morrer Iván, deixa a outro fillo de tres anos Dmitri Ivánovich, que nacera do seu último matrimonio. Posto que a Igrexa Ortodoxa recoñecía só os tres primeiros matrimonios, e os fillos destes como lexítimos, Dmitri e a familia da súa nai non tiveron dereito dobre o trono.

Aínda así, o consello, pouco despois da morte de Iván, trasladan a Dmitri e a súa nai a Uglich a 150 km de Moscova. Á morte de Dmitri ós 10 anos de idade, a viúva de Iván denunciou que o seu fillo fóra asasinado por axentes que respondían ante Godunov. Nunca se puido establecer a culpabilidade de Godunov e pouco despois a nai de Dmitri foi obrigada a tomar os hábitos.

Rexente de Rusia

Con ocasión da coroación do tsar Teodoro I de Rusia o 31 de maio de 1584, Boris obtivo honores como parte do consello de cinco homes, con todo, levou a cabo o segundo lugar durante o curso da vida do tío do tsar Nikita Romanovich, quen ó finar, en agosto, o deixou sen un serio rival.

Tras unha conspiración contra el na que varios boiardos e o metropolitano Dionisio II, buscaban o divorcio do tsar e a irmá de Boris para acabar co poder deste último. Boris resultou fortalecido e a dirección e os asuntos do reino pasaron ó seu control, establecendo relacións con príncipes estranxeiros coma se el fóra un igual.

No ano 1595 recupera os pobos que Suecia conquistara a Rusia durante o reinado do anterior tsar.

Boris fomentou o comercio cos comerciantes ingleses en Rusia, ó exceptualos do pago de impostos. Civilizou as fronteiras do noroeste e sueste de Rusia construíndo numerosas cidades fortalezas. Fomentou a re-colonización de Siberia, e fundou cidades como Tobolsk.

A reforma doméstica máis importante foi o decreto de 1587 co que prohibía que os campesiños cambiasen de señor, de xeito que quedaban ligados á terra. O obxecto desta reforma foi o de asegurar os impostos, pero causou molestias entre a servidume.

Tsar de Rusia

Ó morrer o tsar Teodoro I o 7 de xaneiro de 1598, sen descendencia, a ambición de Boris o levou a apoderarse do trono. Probablemente se non o houbera feito houbera acabado os seus días nun mosteiro. A súa elección como tsar foi proposta pólo patriarca de Moscova, quen tiña a convicción de que Boris tiña as cualidades apropiadas para gobernar na difícil situación do momento. Porén. Boris, só acepta o trono cando llelo ofrece a Zemsky Sobor, ou asemblea nacional, que se reúne o 17 de febreiro e o elixe por unanimidade o 21 de febreiro. O día 1 de setembro é coroado Tsar de Rusia nunha cerimonia solemne.

Durante os primeiros anos do seu reinado gozou de moita popularidade, gobernou sabiamente e estableceu un clima de prosperidade. Estendeu a necesidade que tiña Rusia de crecer e alcanzar un progreso semellante ó do resto de Europa, e por iso fomentou as reformas sociais e educativas. Foi o primeiro tsar en importar unha gran cantidade de mestres estranxeiros, o primeiro en enviar a mozos rusos a recibir a súa educación a outros países, e o primeiro en permitir que se construíran igrexas luteranas en Rusia. Ó gañar a guerra ruso-sueca de 1590-1595, viu a necesidade de crear un acordo sobre o mar Báltico, e tratou de anexionar Livonia mediante a diplomacia.

A pesar de ser un dos mellores tsares de Rusia. O seu medo a posibles pretendentes ó trono, o induciu a prohibir os matrimonios dalgúns dos máis importantes boiardos. Tamén promoveu a existencia de informantes e perseguiu ós sospeitosos baseado na suposta información obtida por ditos medios. A familia Romanov sufriu especialmente este feito. Tampouco aceptou a unión persoal que lle propuxo no ano 1600 unha misión diplomática encabezada por Lew Saieha da Mancomunidade de Polonia-Lituania.

Boris morreu o 13 de abril de 1605, dun paro cardíaco, e o seu fillo Teodoro II o sucedeu uns meses e foi asasinado, ao igual que a súa viúva por inimigos dos Godunovs en Moscova.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• De Godunov a Nicolao II por Saul Zaklad
• O trono do Tsar Boris Godunov
• Antecesores de Borís Fiódorovich Godunov, tsar de Rusia (en ruso)