De oratore
Cicero tres dialogos De Oratore anno 55 ante J.C. scripsit. In eis praecipue Lucius Licinius Crassus (cos -95) et Marcus Antonius Orator (cos -99) anteponuntur, atque Quintus Mucius Scaevola (cos -117), Publius Sulpicius Rufus et Caius Aurelius Cotta (cos -75).
In primo Dialogo Cicero munus oratoris, qualitates et scientiam quae ei necesse sunt tractat. Secundum unum interlocutorem, eloquentia sibi sufficere debet. Secundum alium, oratori opus est eruditione ampla habenda de rebus omnibus, atque decet ei alienum esse nihil quod ad artem politicam, ad philosophiam, historiam pertinet.
In Secundo dialogo, Antonius inventionem dispositionemque mediorum patefacit quae decet adihiberi ab oratore qui auditores convincat.
In Tertio dialogo, Crassus postremo, elocutionem, honorem, memoriam actionemque tractat, Lucius Furius Philus sententias Carneadis philosophi reddit.
Voces clarae
[recensere | fontem recensere]- "Historia magistra vitae" (est).
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- Textus apud The Latin Library
