Edukira joan

Errioxako Autonomia Erkidegoa

Wikipedia, Entziklopedia askea
(«Errioxa» orritik birbideratua)
Artikulu hau Espainiako autonomia erkidegoari buruzkoa da; eskualde geografikoa gaitzat duena beste hau da: «Errioxa (eskualde geografikoa)»
Errioxako Autonomia Erkidegoa
Comunidad Autónoma de La Rioja
Ereserkia: La Rioja anthem (en) Itzuli

Errioxako Bandera
Errioxako armarria
Geografia
HiriburuaLogroño
42°28′12″N 2°26′44″W
Hiririk handienahiriburu
Azalera5.045
Punturik altuenaSan Lorenzo mendia (2.262 m)
Punturik sakonenaEbro (260 m)
MugakideakNafarroa Garaia, Gaztela eta Leon, Euskal Autonomia Erkidegoa eta Aragoi
Administrazioa
PresidenteaGonzalo Capellán (PP)
Errioxako PresidenteaGonzalo Capellán
LegebiltzarraErrioxako Parlamentua
Demografia
Biztanleria319.796
Dentsitatea63,39 bizt/km²
Hizkuntza ofizialak
Ekonomia
BPG nominala7.974.000.000 € (2015)
BPG per capita25.507 € (2015)
Historia
Sorrera data: 1982
Bestelako informazioa
Ordu eremua
larioja.org

Errioxa (gaztelaniaz: La Rioja) Espainiako iparraldeko autonomia erkidego bat da, probintzia bakarrekoa. 1982ko ekainaren 9an eratu zen Erkidegoa eta hori du egun ofiziala. Mugakide ditu Euskal Autonomia Erkidegoa iparraldean, Nafarroako Foru Erkidegoa ipar eta ekialdean, Gaztela eta Leon hego eta mendebaldean, eta Aragoi hegoaldean. Hiriburua eta udalerri nagusia Logroño da. 2017an 315.381 biztanle zituen eta erdia baino gehiago Logroñoko metropoli eremuan bizi dira[1].

Erromatarren garaian Calahorrako elizbarrutia penintsula iparraldeko garrantzitsuena izan zen eta Erdi Aroan Naiarako Erresuma sortu zen. Historian zehar herri eta kultura ugariren bidegurutzea eta topagunea izan da, horren adibide da Logroñon sartu eta Grañónetik ateratzen den Donejakue bidea[2]. Donemiliaga Kukulako monasterioak ere garrantzia handia izan zuen Erdi Aroko historian eta euskaldunoi dagokigunez inguru hartan euskaraz hitzegiten zela erakusten du. Errioxan toponimia ugari utzi ditu euskarak.

Gaur egun Errioxa izena ardogintzari estuki loturik dago eta mundu mailan ezaguna den sor-marka du[3].

Izena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Errioxa edo Rioja toponimoak euskal etimologia duela dirudi. Mikel Gorrotxategi Euskaltzaindiko Onomastika Batzordeko idazkariak dioenez, «erdal toponimo bat da, euskal toponimo batetik sortua». Río Ojatik dator, eta oja badirudi euskarazko 'oihan'etik datorrela, Errioxako Oja haranean euskaraz bizi baitziren XIV. mendera arte.[4]

Sinboloak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Errioxako armarria.

Bandera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Errioxako Diputazioak lehiaketa bat egin zuen 1979an Errioxako bandera aukeratzeko eta 1982ko Erkidegoa sortzerakoan bandera ofiziala bihurtu zen. Lau marra horizontal ditu eta goitik behera gorria (ardoa), zuria (ibaiak eta zerua), berdea (mendialdea) eta horia (landa lurrak eta monumentuak) dira.

Armarria

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erkidegoko Boletinean 1985ean deskribatuta agertzen da. Goian erregearen koroa du eta azpian armarria bitan banatzen da. Ezkerreko atalean Donejakue bidea irudikatzen da Santiagoren gurutzearekin eta erromesen maskorrekin. Laturce mendia ere agertzen da Errekonkistaren iruditerian garrantzitsua izan zena. Eskumako atalean gaztelu bat ageri da Ebro inaiaren gainean dagoen zubi batean. Ertzean hiru lis lore daude, Borboi etxearen adierazgarri.

Ereserkia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eliseo Pinedo López errioxarrak konposatu zuen La Rioja izena duen ereserkia. 1965ean interpretatu zen aurreneko aldiz. José María Lope de Toledok hitzak egin zizkion baina ez da inoiz ofizial egin.

Geografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
San Lorenzo mendia (2.271m).

Geografikoki bi eremu oso desberdin hartzen ditu Errioxako Autonomia Erkidegoak, Ebro ibaiaren hegoaldeko ertza eta mendialdea, Iberiar sistemaren iparraldeko mendilerroak.

Ebro ibaia Conchas de Haro izeneko ubidean sartzen da Errioxan eta Alfaro herritik ateratzen da 120 kilometro egin ondoren. Conchas de Haron 445 metrotako altuera du eta Alfaron 260 metrotakoa. Ibaiaren ertz biek osatzen dute Errioxa eskualde geografikoa; iparraldean Arabako Errioxa eta Nafarroako Erribera eskualdeek hartzen dute eta hegoaldekoa Errioxako Erkidegoak. Salbuespenak badaude, San Vicente de la Sonsierra eta Ábalos herriak Ebroren iparraldean baitaude eta beste herri batzuek ere badute eremu zatiren bat iparraldeko ertzean, esate baterako Logroñok eta Alfaro berak. Hiri handienak bertan kokatzen dira eta mahastiek estaltzen dute lurraldea.

Mendialdea Ebrotik 40 km eta 60 km arteko tartea da eta haren ibaiadarrek osatzen dute. "Zazpi haranak" ezizena ematen zaio izan ere mendebaldetik ekialdera honako ibaien haranak lerrokatzen baitira: Tirón, Oja, Najerilla, Iregua, Leza, Cidacos eta Alhama. Azken hiru haranek biosfera erreserba osatzen dute[5]. Haran estuak eta labarrez josiak dira eta baso tradizionala mantendu izan da gutxi asko. Demanda eta Cebollera mendilerroek Errioxa eta Soria arteko muga egiten dute eta mendi garaiena San Lorenzo (2.271m) da[6].

Historia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kretazeo Goiztiar garaian gaur egun Cameros lurraldea ingurune zingiratsu bat zen, urtaro beroenean lehortu egiten zen. Garai hartako dinosauroen iknita ugari mantendu dira. Encison interpretazio zentroa eta parke tematikoa daude[7].

Antzinaroa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Vareia.

Hiru leinuk elkarbanatzen zuten gaur egun Erkidegoa osatzen duten lurra: Ebro ibaiaren ertzetan beroiak zeuden, mendialdean pelendoiak eta Calahorra inguruan baskoiak.

K.a. II. mendean erromatarrek Iberiar penintsula konkistatu zuten eta Errioxan hiri garrantzitsuak eraiki zituzten, Ebro ibaiaren bidez Mediterraneoarekin lotzen zirenak. Calagurris Nassica Iulia (Calahorra) hiri baskoia municipium civium Romanorum bihurtu zen eta biztanleek erromatar hiritartasuna eskuratu zuten. IV. mendean apezpikuaren egoitza ezarri zen bertan eta penintsula iparraldeko hiri garrantzitsuenetakoa bihurtu zen. Tritium Magallum (Tricio) ere municipium civium Romanorum bihurtu zen. Han ekoizturiko terra sigillata eltzegintza ospetsua izan zen eta Mediterraneo osoko kostaldetan aurkitu dira Tritiumeko eltzegileen sinadurak. Azkenik Vareia (Varea, Logroño) Ebro ibaiaren sorreratik gertuen zegoen merkatal hiria zen. Kaia zuen eta bertatik ateratzen ziren Tritiumeko esportazio gaiak.

Erdi Aroa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Nafarroako errege-erreginen panteoia, Naiarako monasterioan.

VIII. mendearen hasieran musulmanek eskuratu zuten lurraldea eta hainbat herri garrantzitsu sortu zituzten, hala nola, Naiara, Arnedo eta Alfaro. 923. urtean Antso I.a Gartzeitz Nafarroako erregeak konkistatu zituen lurrak eta muga indartzeko Oja harana birpopulatu zuen Araba eta nafarroatik ekarritako jendeaz. Euskarazko toponimia oso ugaria da inguru horretan. XI. mendean Naiara-Iruñeko Erresuma sortu zen, Naiara erresumaren hiriburu bihurtu baitzen. Garai hartan eraiki ziren Naiarako monasterioa eta Donemiliaga Kukulako monasterioak. 1076an Antso IV.a hil zen eta Alfontso VI.a Gaztelakoak Errioxak konkistatu zuen. Ordurako Logroño hiri garrantzitsua bihurtu zen eta 1095ean hiri forua eman zion. Ebro ibaia bi erresumen arteko muga bihurtu zen eta Naiarako erregearen titulua Gaztelako erregeen titulaziora pasa zen. Penintsulako botere erdigunea hegoalderantz joan ahala Errrioxak muga izateari utzi zion eta garrantzia ere nabarmen jeitsi zuen. Bizkaiko Jaunak ziren Lopez de Harotarrak bihurtu ziren Errioxako agintari[8]. 1465ean Naiarako Dukerria sortu zen.

Aro modernoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gaztelak 1512an Nafarroa konkistatu ondoren 1521ean Asparrotseko Jaunak lurrak berreskuratzeari ekin zion eta Logroñoraino iristiz hiria setiatu egin zuen. Logroñotarrek eusti egin zioten Naiarako dukearen tropak iritsi ziren arte. 1570. urtean Espainiar Inkisizioaren epaitegia ezarri zen Logroñon[9]. Eremu zabala hartzen zuen tribunal honek, Errioxa, Nafarroa, Araba, Bizkaia, Gipuzkoa, Soria, Burgos eta Kantabria. 1610an Logroñoko prozesua izan zen bertan, Hego Euskal Herriko sorgin-ehiza handiena. Batez ere Zugarramurdiko akelarreari buruz izan zen. 12 emakume erre zituzten, haietako bost sinbolikoki, galdeketetako torturapean hil baitzituzten[10].

1784an Real Sociedad Económica de La Rioja erakundea sortu zen. Ilustrazioaren ideiak sustatzea helburu zuen erakundea zen eta hasiera hartan 54 herrik osatu zuten elkartea. Mendearen amaierarako 150 udalerri errioxar zeuden barruan[11].

Aro garaikidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Esparteroren monumentua, Logroñon.

XIX. mendearen hasieran Napoleondar Gerrak ezagutu zituen. 1817an lurrikara handi bat izan zen Errioxaren mendebaldean, Arnedo inguruan[12]. Garaiko kronikek diotenez Valladoliden ere sentitu zen lurrikara hura[13]. Hurrengo hilabeteetan 16 erreplika izan zituen[14].

1833an Logroñoko probintzia sortu zen, Gaztela Zaharra eskualdearen barnean kokatu zena[15]. Karlistaldietan rol garrantzitsua bete zuen Errioxak, Esparteroren tropa liberalen egoitza bihurtu baitzen Logroño. Espartero Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua izan zen, Gerra ministroa ere izan zen eta Ministroen kontseiluko pesidentea ere bai. Logroñon ezarri zuen bizilekua eta hiriaren garapenean lagundu zuen.

Autonomia Erkidegoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Franco hil ondoren askatasun demokratikoak berreskuratu zirenean, Logroñoko probintzian nolabaiteko joera autonomista sortu zen. 1980an, izena aldatu eta egun duen Errioxa izena hartu zuen probintziak. 1978an aurreautonomia lortu zuen, eta 1982ko uztailaren 2an jarri zen indarrean Errioxako Autonomia Estatutua.[16]

Gobernua eta administrazioa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Politika

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Errioxako ordezkari ganbera nagusia Errioxako Erkidegoko parlamentua da. Logroñoko alde zaharrean kokaturik dago, La Merced komentua izan zenaren eraikinean. 33 eserleku ditu eta botoen %5etik gora ateratzen duten alderdiek dute ordezkaritza bertan. Parlamentuak erabakitzen du presidentea eta ondoren Espainiako erregeak izendatzen du[17]. Alderdi Popularreko Pedro Sanz izan da urte gehien egin dituen presidentea, 20 urte hain zuzen ere, 5 legealdi.

Gobernuaren egoitza Diputazioaren jauregian dago, Vara del Rey kalean, Espolón pasealekuaren alboan[18].

Errioxako presidenteak
Presidentea Alderdia Hasiera Amaiera Oharrak
Luis Javier Rodríguez Moroy UCD 1982-08-26 1983-01-27 Behin behinekoa
Antonio Rodríguez Basulto PSOE 1983-01-27 1983-05-30 Behin behinekoa
José María de Miguel Gil PSOE 1983-05-30 1987-07-27
Joaquín Espert Pérez-Caballero AP 1987-07-27 1990-01-09
José Ignacio Pérez Sáenz PSOE 1990-01-09 1995-07-03
Pedro Sanz Alonso PP 1995-07-03 2015-07-03
José Ignacio Ceniceros González PP 2015-07-03 2019-08-29
Concepción Andreu Rodríguez PSOE 2019-08-29 Gaur egungoa

2019ko maiatzaren 26an izan ziren hauteskundeak eta 24 urteren ondoren PSOE izan zen garailea. Gobernua Podemosekin osatu zuen eta Izquierda Unidaren babesa ere badu.

2019-2023 legegintzaldiko eserlekuen banaketa[19]
Izena Alderdia(k) Eserlekuak Ehunekoak
GP Socialista PSOE 15 % 38,70
GP Popular PP 12 % 33,07
GP Ciudadanos C's 4 % 11,52
GP MIxto Podemos

IU

2 (1+1) % 6,63

Udalerriak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Errioxako udalerrien zerrenda»

Hona hemen 20 hiri nagusiak Espainiako Estatistika Institutuaren arabera:

Errioxa: biztanle gehien duten udalerriak
Iturria: Instituto Nacional de Estadística (2016)[20]
Post. Izena Probintziak Biztanleak Post. Izena Probintziak Biztanleak
Logroño
Logroño
Calahorra
Calahorra 		1 Logroño Errioxa 150.876 11 Pradejón Errioxa 3.919 Arnedo
Arnedo
Haro
Haro
2 Calahorra Errioxa 23.827 12 Rincón de Soto Errioxa 3.763
3 Arnedo Errioxa 14.609 13 Albelda de Iregua Errioxa 3.319
4 Haro Errioxa 11.324 14 Fuenmayor Errioxa 3.108
5 Lardero Errioxa 9.620 15 Navarrete Errioxa 2.919
6 Alfaro Errioxa 9.553 16 Aldeanueva de Ebro Errioxa 2.744
7 Naiara Errioxa 8.144 17 Alberite Errioxa 2.426
8 Villamediana de Iregua Errioxa 7.696 18 Cervera del Río Alhama Errioxa 2.406
9 Santo Domingo de la Calzada Errioxa 6.369 19 Ezkarai Errioxa 2.069
10 Autol Errioxa 4.473 20 Cenicero Errioxa 2.013

Eskualdeak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Errioxako eskualdeak»
Errioxako eskualdeak

Demografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espainiako Estatistika Institutuak Errioxak 2010ean 322.415 biztanle zituela esan zuen, horietatik 161.884 gizon eta 160.531 emakumeak zirelarik.[21] Logroño hiriburuak, 152.500 biztanle dituena, hiri jendetsuena da.


Errioxako biztanleria

Ekonomia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Mahastiak Brionesen.

Ekonomiari dagokionez, nekazaritzarekin loturik dauden jarduerak dira nagusi Errioxan. Nekazaritzan lanean ari den jende kopuruak behera egin badu ere, ekoizpena igo egin da, teknikan izandako hobekuntzei esker. Ardoa da Errioxak ematen duen produkturik aipagarriena, eta kontuan hartzekoa da, baita ere, fruituen eta laboreen ekoizpena. Abere zaintzan behia eta ardia dira nagusi. Industriari dagokionez, berriz, nekazaritzarekin zerikusia duena (ardoak, kontserbak…), larruak, metalurgia eta eraikuntza dira azpimarra daitezkeen alorrak. Turismoari dagokionez, Euskal Herriko jende askok aukeratzen du Errioxa bere oporrak igarotzeko. Aipagarriak dira, baita ere, Euskal Herriarekin dituen merkataritza harremanak.[22]

Ardogintza da erkidegoko jarduera ekonomiko nagusietakoa. Izan ere, Errioxako ardoaren "Errioxa Altua" eta "Errioxa Baxua" azpieskualdeen ekoizle gehienak lurralde honetan daude[3].

Azpiegiturak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Garraioa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Errioxa Logroño-Agoncillo aireportuari esker du airetiko garraioa.

Trenbide bidez, Madril, Zaragoza, Bartzelona, Valladolid edo Gasteiz aldera joan daiteke Castejón-Miranda Ebro trenbide-sareari esker. Autonomia erkidegoko tren-geltokirik garrantzitsuena Logroñoko geltokia da.

Errepideei dagokienez aldiz, Errioxak inguruko eskualde guztiekin dago errepideen bidez lotuta, gehienbat AP-68 autopistaren bitartez.

Osasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Errioxako ospitale nagusia San Pedro Ospitalea da, Logroñon dagoena[23]. Errioxako biztanleez gain Arabako Errioxako biztanleak ere artatzen ditu, Eusko Jaurlaritzarekin egindako itunari esker[24]. San Millán bereizmen handiko zentroa (CARPA) ere hartzen du haren baitan.

Erkidegoko ospitale zaharrena Hospital general de La Rioja da. XIX. mendeko eraiki batean kokaturik dago etab geriatria, zaintza paliatiboak, psikiatria, errehabilitazioa eta erradiologia ditu. Calahorra hiriak ere badu bere ospitalea, Errioxa Baxuko biztanleak artatzen dituena[25].

Errioxako Ikerketa Biomedikoaren zentroa (Centro de investigación biomédica de La Rioja, CIBIR) 2005ean sortu zen eta San Pedro Ospitaleari loturik dagoen ikerketa zentroa da[26].

Hezkuntza

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Errioxako Unibertsitatea.
Sakontzeko, irakurri: «Errioxako Unibertsitatea»

Errioxako Unibertsitatea (Universidad de La Rioja, UR) Autonomia Erkidegoko goi hezkuntzako zentro publiko bakarra da. Bere egoitza Logroñon dago[27]. Unibertsitatea 1992ko ikasturtean hasi zen lanean, inguruko eskola unibertsitario eta goi mailako eskolak bateratu zirenean, gehienak Zaragozako Unibertsitatera esleituta baitzeuden. Gaur egun bost fakultatetan 26 titulu ezberdin eskaintzen ditu eta horretaz gain, master, udako ikastaro eta bestelakoak. Gutxi gorabehera 7.500 ikasle ditu unibertsitate honek.

2008an Errioxako Nazioarteko Unibertsitatea (Universidad Internacional de La Rioja, UNIR) inauguratu zen[28]. Errioxako unibertsitate pribatua da, batez ere online lan egiten duena baina Logroñon campus bat ere duena.

Azkenik Errioxako Herri Unibertsitatea ere badago (Universidad Popular de La Rioja). Bestelako ikasketak eta tailerrak eskeintzen dira, tartean euskara ikastaroak ere bai[29].

Kultura

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gizateriaren ondarea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Susoko monasterioa.

Errioxan Gizateriaren ondare izendaturiko bi elementu daude; Donemiliaga Kukulako monasterioak eta Donejakue bidea.

1997ko abenduaren 4an Yusoko monasterioa eta Susokoa Gizateriaren ondare izendatuak izan ziren UNESCOk ospatu zuen bilera batean. Bi monasterioak Errioxako Donemiliaga Kukula udalerrian daude eta famatuak dira, bertan aurkitu baitzituzten Donemiliagako glosak.

Lurralde honetatik ere igarotzen da Donejakue bidea, Nafarroatik etorri eta Burgosko probintziaranzko norabidean ateratzen dena. Bidean zehar dauden eraikin ugari ere Gizateriaren ondare multzoan sarturik daude, elizak, jauregiak, gazteluak...

Ekialdetik mendebaldera, honako hauek dira Donejakue bidean dauden herriak:

Ospakizunak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ardoaren gudua.

Ekainaren 9an Autonomia Erkidegoko eguna ospatzen da.

Errioxako herrietan badira oso ezagunak diren ospakizun eta jai bereziak:

Euskara

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Donemiliagako glosak.

Errioxa guztian euskarazko aztarnak gelditu dira bertako toponimian. Aipatzekoak dira, besteak beste, Ezkarai, Galbárruli, Herramélluri, Otxanduri eta Ollauri udalerriak, Leza eta Iregua ibaiak.

Halaber, ezaguna da euskaraz idatzitako lehen testuen artean Donemiliaga Kukularen inguruan X. mendekoa dugu ("Izioqui dugu" eta "Guec ajutu ez dugu" glosen zatiak). 1236 urte ingurukoa da Ojacastroko fazaña edo epaia: epai judizial bat da, Burgosen egon zen auzi txiki batekoa —garai hartan, Errioxako mendebaldea Burgosen agindupean zegoen—. Eduardo Aznar ikertzaileak «Epai horretan, Ojacastroko herritarrei onartzen zaie epaitegietan euren lekukotza euskaraz emateko eskubidea, hau da, euren ama hizkuntzan ematekoa» dio. Aznarren esanetan, horrek erakusten du jendeari kosta egiten zitzaiola gaztelaniaz hitz egitea: asko elebakarrak ziren, edo euskaraz hobeto moldatzen ziren.[33]

Laminiturri Kultur Elkartea euskarak Errioxan duen ondarea ikertu eta zabaltzen du. 1996an eratu zen eta hitzaldiak antolatzen ditu[34].

Museoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Errioxan hainbat museo aipagarri daude:

Gastronomia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Errioxako plater ezagunenak patatak Errioxako erara eta arkume sahieskiak sarmiento erara dira. Dena dela Errioxako gastronomia askoz aberatsagoa da, Ebro haraneko baratzetako produktuetan (borraja, orburu, kardu, babarrun, potxa, leka, piper...) txerrikietan (txorizo, urdaiazpiko, belarri...), arkumetan (enbuchado) eta ehizan (eper, galeper...) oinarritzen dena.

Logroñoko Laurel kalea[35] eta San Juan kalea pintxo eremu ezagunak dira, baita hiri nagusietako alde zaharreko kaleak ere.

Kirola

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Futbola

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
EdF Logroño.

Club Deportivo Logroñés izan zen kirol talde arrakastatsuena. Futbolean bederatzi denboraldi egin zituen lehen mailan eta posturik onena 7.a izan zuen 1989-90 denboraldian[36]. 2009an diru arazoen eraginez desegin zen eta ordutik hainbat futbol talde osatu dira, Unión Deportiva Logroñés (2. mailara iritsi dena) eta Sociedad Deportiva Logroñés. EdF Logroño Emakumezkoen futbol taldea ere lehen mailan ari da jokatzen 2018tik aurrera eta Erreginaren Kopako finala jokatu zuen 2020an. Las Gaunas da Logroñoko futbol estadioa[37].

Erkidegoko beste herri handiek ere badituzte futbol taldeak. Bigarren B mailan jokatu izan dute Calahorrak eta Haro Deportivok.

Eskubaloia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Club Balonmano Ciudad de Logroño eskubaloi taldea ASOBAL Ligako puntako taldea da[38] eta hiru aldiz izan da txapeldunordea. Europako txapelketatan ere jokatu izan du.

Pilota

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Adarraga pilotalekua.

Esku pilotak indar handia du Errioxan. Pilotari ezagun ugari eman izan dituen lurraldea da. Titín III.ak bost txapela irabazi zituen (Binakako lau eta Lau t'erdiko bat) eta bere garaiko pilotari onenetakoa izan zen. Barberito I.a buruz-buruko txapelduna izan zen 1953an eta Lau t'erdikoa ere birritan irabazi zuen. Miguel Capellán eta Álvaro Untoria ere binakako txapeldunak izan dira.

Logroñoko Adarraga pilotalekua frontoi ezagunenetakoa da. San Mateo jaietako torneoa jokatzen da irailean[39].

Boleibola

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Titulu gehien eskuratu duen taldea ordea emakumezkoen boleibol taldea da, Club Voleibol Logroño hain zuzen ere[40]. 5 Superliga, 4 Erreginaren Kopa eta 4 Superkopa eskuratu ditu.

Ondasun nabarmenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
San Migel Goiaingeruaren kolegiata, Errioxako tenplu handiena.
Mantibleko erromatar zubia.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ (Gaztelaniaz) «La capital riojana y su área metropolitana, entre las de menor tasa de paro» La Rioja 2017-06-28 (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) «Camino de Santiago (GR-65) - Ruta» La Rioja Turismo@es||| (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  3. ↑ a b (Gaztelaniaz) «La denominación» Consejo Regulador DOCa Rioja - Riojawine (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  4. ↑ Hernandez, J.. (2015-05-17). «Zeinena da, eta nondik dator 'Errioxa'?» Berria.[Betiko hautsitako esteka]
  5. ↑ (Ingelesez) https://plus.google.com/+UNESCO. (2019-01-28). «Valles del Jubera, Leza, Cidacos y Alhama Biosphere Reserve, Spain» UNESCO (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  6. ↑ (Gaztelaniaz) Urrutia, Javier. «Mendikat → San Lorenzo (2271 m)» www.mendikat.net (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  7. ↑ «Parque de dinosaurios en La Rioja, Enciso · El Barranco Perdido» www.barrancoperdido.com (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  8. ↑ «López de Haro, Señores de Vizcaya.-Juan de Salazar O.S.B.(s.XVI-XVII) - valleNajerilla.com» www.vallenajerilla.com (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  9. ↑ «inquisicion en el pais vasco, la - el tribunal de logroño (1570-1610). Antonio Bonbin Perez. Elkar.eus» www.elkar.eus (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  10. ↑ «web_name - Historia» web.archive.org 2004-11-20 (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  11. ↑ Bermejo Martín, Francisco. (2013). La Rioja contemporánea : compendio historial (1784-1996). F. Bermejo ISBN 978-84-616-7931-7. PMC 1129294936. (Noiz kontsultatua: 2021-09-25).
  12. ↑ Catálogo nacional de riesgos geológicos = Geological hazards catalogue with english summary. el Instituto 1988 ISBN 84-7840-030-3. PMC 803104215. (Noiz kontsultatua: 2022-03-19).
  13. ↑ (Gaztelaniaz) Casimiro de Govantes, Ángel. (1846). Sección II, Comprende La Rioja ó toda la provincia de Logroño y algunos pueblos de la de Burgos. in: Diccionario geográfico-histórico de España, por la Real Academia de la Historia..
  14. ↑ (Gaztelaniaz) Ayala-Carcedo, F.J.. (1995). Catálogo Nacional de Riesgos Geologicos. ISBN 978-84-7840-030-0..
  15. ↑ (Gaztelaniaz) «Y La Rioja se hizo provincia» La Rioja 2019-06-09 (Noiz kontsultatua: 2022-03-19).
  16. ↑ Lur entziklopedietatik hartua.
  17. ↑ «Gobierno de La Rioja» web.archive.org 2009-10-25 (Noiz kontsultatua: 2021-09-27).
  18. ↑ (Gaztelaniaz) Boletin de la Real Academia de la Historia. TOMO CLXXX. NUMERO III. AÑO 1983. Real Academia de la Historia (Noiz kontsultatua: 2021-09-27).
  19. ↑ (Gaztelaniaz) PAÍS, Ediciones EL. «Resultados Electorales en La Rioja: Elecciones Autonómicas 2019» EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2021-09-27).
  20. ↑ Instituto Nacional de Estadística - Cifras oficiales de población. 2016.01.01
  21. ↑ Espainiako Estatistika Institutua
  22. ↑ Lur entziklopedietatik hartua.
  23. ↑ (Gaztelaniaz) «Hospital San Pedro» www.riojasalud.es (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  24. ↑ (Gaztelaniaz) «La atención a pacientes alaveses en el Hospital San Pedro le cuesta a los riojanos 7 millones al año» La Rioja 2011-11-06 (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  25. ↑ «Cartera de Servicios - Fundación Hospital Calahorra» web.archive.org 2017-01-10 (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  26. ↑ «Presentación General» web.archive.org 2017-01-10 (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  27. ↑ «Presentación, Universidad de La Rioja» www.unirioja.es (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  28. ↑ (Gaztelaniaz) «La Universidad Internacional de La Rioja impartirá cinco titulaciones a partir del próximo curso 2009-10» La Rioja 2009-07-31 (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  29. ↑ (Gaztelaniaz) «Universidad Popular de Logroño» Universidad Popular de Logroño (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  30. ↑ (Gaztelaniaz) «La gran marcha roja» La Rioja 2009-04-26 (Noiz kontsultatua: 2021-04-11).
  31. ↑ Txantiloi:Es-GT «Fiestas de San Bernabé Logroño | Guía accesibilidad La Rioja» La Rioja Sin Barreras (Noiz kontsultatua: 2021-04-11).
  32. ↑ Txantiloi:Es-GT «Fiestas de la vendimia en Logroño | Guía accesibilidad La Rioja» La Rioja Sin Barreras (Noiz kontsultatua: 2021-04-11).
  33. ↑ Unanue Irureta, Maialen. (2018-11-22). «Agerikoak dira erroak» Berria CC BY-SA 4.0 lizentziapean.
  34. ↑ «La Rioja - Errioxa» www.errioxa.com (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  35. ↑ (Gaztelaniaz) «Calle del Laurel, calle del laurel, Logroño (2021)» www.localbarsfinder.com (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  36. ↑ (Gaztelaniaz) Src='https://Secure.gravatar.com/Avatar/42cc0d4a790098ba27e2e599aaa7ad53?s=50,+<img Alt=;
    1. 038;d=blank; Srcset='https://Secure.gravatar.com/Avatar/42cc0d4a790098ba27e2e599aaa7ad53?s=100,+#038;r=g';+
    2. 038;d=blank; mayo 2020, #038;r=g 2x' class='avatar avatar-50 photo lazyload' height='50' width='50' />Antonio Ros·Retro·17. (2020-05-17). «CD Logroñés, su década inolvidable» TresCuatroTres (Noiz kontsultatua: 2021-04-11).
  37. ↑ (Gaztelaniaz) AS, Diario. (2002-02-28). «El Nuevo Las Gaunas abre sus puertas» AS.com (Noiz kontsultatua: 2021-09-26).
  38. ↑ (Gaztelaniaz) El equipo –. (Noiz kontsultatua: 2021-04-11).
  39. ↑ Txantiloi:Es-PE «Complejo Deportivo Adarraga» La Rioja Sin Barreras (Noiz kontsultatua: 2021-04-11).
  40. ↑ (Gaztelaniaz) «El Club Voleibol Logroño, vigente tricampeón, se plantea renunciar a jugar en la Liga Iberdrola» La Rioja 2020-06-03 (Noiz kontsultatua: 2021-04-11).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Espainia Espainiako probintziak Espainia

Araba • Albacete • Alacant • Almería • Asturias • Ávila • Badajoz • Balear Uharteak • Bartzelona • Bizkaia • Burgos • Cáceres • Cádiz • Castelló • Ceuta • Ciudad Real • Coruña • Cuenca • Errioxa • Gipuzkoa • Girona • Granada • Guadalajara • Huelva • Huesca • Jaén • Kantabria • Kordoba • Las Palmas • León • Lleida • Lugo • Madril • Málaga • Melilla • Murtzia • Nafarroa • Ourense • Palentzia • Pontevedra • Salamanca • Segovia • Sevilla • Soria • Tarragona • Tenerifeko Santa Cruz • Teruel • Toledo • Valentzia • Valladolid • Zamora • Zaragoza

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Errioxako_Autonomia_Erkidegoa&oldid=9670878"(e)tik eskuratuta