Halič

	Halič
	hungare: Gács
	municipo
	Kastelo en Halič
	Oficiala nomo: Halič
Ŝtato	Slovakio
Regiono	Regiono Banská Bystrica
Distrikto	Distrikto Lučenec
Historia regiono	Supra Hungarujo
Parto de	Novohrad
Memorindaĵo	Haliĉa kastelo
Situo	Halič
- alteco	274 m s. m.
- koordinatoj	48° 21′ 15″ N 19° 34′ 18″ O / 48.35417 °N, 19.57167 °O (mapo)
Areo	21,8162 km² (2 181,62 ha)
Loĝantaro	1 688 (31.12.2011)
Denseco	77,37 loĝ./km²
Unua skribmencio	1299
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	985 11
Telefona antaŭkodo	+421 47
Aŭtokodoj	LC
NUTS	511421
	Situo enkadre de Slovakio Situo enkadre de Slovakio
	Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica
	Vikimedia Komunejo: Halič
	Retpaĝo: www.halic.sk
	Portalo pri Slovakio

Halič, hungare Gács estas vilaĝo en Slovakio, en Regiono Banská Bystrica, en Distrikto Lučenec.

Situo

La vilaĝo situas sur malebenaĵo, laŭ ĉefvojo Lučenec-Veľký Krtíš. Lučenec troviĝas 7 km.

La unua mencio pri Gács devenis el 1299. Familio Losonci konstruis burgon en la 13-a jarcento, kiu ruiniĝis pro la bataloj kontraŭ Mateo Csák. La fortikaĵo rekonstruiĝis en 1386, kiun la husanoj okupis en 1451. Reĝo Matiaso la 1-a reokupis ĝin. En 1612 la tiam ruina fortikaĵo trakonstruiĝis burgo havanta 6 turojn, kiun Emeriko Thököly vane sieĝis. En 1703 Francisko Rákóczi la 2-a akiris ĝin, sed la Habsburgoj reokupis ĝin en 1709. La vilaĝo urbiĝis en 1765. Posedanto de tiama burgo grafo Johano Forgách (forgAĉ) fondis drapofabrikon en 1767, la unua en Hungario. Katolika lernejo en 1816 ekfunkciis. En 1910 loĝis tie 1251 da homoj (637 hungaroj kaj 560 slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la vilaĝo apartenis al Nógrád (reĝa departemento), al la distrikto de Gács, kies distriktejo estis. Poste la regiono iĝis parto de Ĉeĥoslovakio. Inter 1938-1945 la vilaĝo estis aligita al Hungario. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. Post la 2-a mondmilito multe da hungaroj estis deportitaj al Sudetoj. La restaĵo iĝis senrajta laŭ Dekretoj de Beneš.