Hlina (wjes)

**Hlina**
Gleina
	Połoženje Hliny na karće Hornjeje Łužicy
	Połoženje Hliny na karće Hornjeje Łužicy
gmejna:	Malešecy
zagmejnowanje:	1950 (do Bukojny)
wobydlerstwo:	143 (31. decembra 2022)
přestrjeń:	3,4 km²
wysokosć:	148 metrow n.m.hł.
	51.24027777777814.563333333333148 Koordinaty: 51° 14′ 25″ S, 14° 33′ 48″ W
póstowe čisło:	02694
předwólba:	035932
	wobydler/ka:; Hlinjan/-ka
	adjektiw:; Hlinjanski
	skłonowanje:; Hliny, Hlinje, Hlinu, Hlinu, w Hlinje
	Powětrowy wobraz Hliny (2019) Powětrowy wobraz Hliny (2019)
	wikidata: Hlina (Q160968)

Hlina (němsce Gleina) je wjes při Kotołce w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słuša wot lěta 1994 k Malešecam.

Geografija

Hlina leži na sewjernej kromje Hornjołužiskich honow a wuchodnje Malešec. Susodne wjeski su Hućina na sewjeru, Bukojna na wuchodźe, Přiwćicy na juhozapadźe a Malešecy na zapadźe. Južnje Hliny wuliwa so Albrechtowka do Kotołki. Přez wjes wjedźe wokrjesna dróha K7222 z Malešec do Barta, wot kotrejež wotbočuje tule K7223 do Klukša. Nimo wsy wjedźe něhdyša železniska čara Radwor–Bart.

Ležownostne mjena

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Kopaliny = na Kopanach (Koppelhutung), Smochnač (tež Mochnač), Jězor, Kowaŕka, Přitoki, Prěni, druhi a třeći šlag, Na Wokec, Brězynki, Małobudyščanska łuka, Na łukach, Přiwćanska łuka, Šibjeńca, Přiwćanski hat, Budyšinki, Lada, Borščanki, Nowy hat, Stary hat.^[2]

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje jako Cleyne^[3] pochadźa z lěta 1433. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki Hlinjanske ryćerkubło. Tež Budyska měšćanska rada měješe w lěće 1547 podźěl wjeski w swojim wobsydstwje.

Hač do lěta 1950 bě Hlina samostatna krajna gmejna a potom hač do lěta 1974 dźěl Bukojnjanskeje gmejny. Wot 1974 do 1994 słušeše do Barta.

Wobydlerstwo a rěč

Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 261 wobydlerjow, z nich 239 Serbow (92 %) a 22 Němcow.^[4] Ewangelscy wobydlerjo słušeja do Hućinjanskeje wosady (dźensa Malešecy-Hućina).

Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 149 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 43,7 lět (Sakska: 46,4).^[5]

Pomniki

Při mosće přez Kotołku steji stary kamjentny křiž, kiž pak do hamtskeje pomnikoweje lisćiny zapisany njeje.

Literatura

Gleina/Hlina. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 315–317.

M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 145–159.

Žórła

↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 9 (digitalizat).
↑ Hlina w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy (pdf)

Wotkaz

Commons: Hlina – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Wjesne dźěle Malešec

[1] staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy

[2] Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 9 (digitalizat).

[digit-3] Hlina w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[4] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski

[5] Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy (pdf)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]