Isle of Man TT 1926

TT van Man 1926
	Snaefell Mountain Course
Officiële naam	1926 Isle of Man Tourist Trophy
Land	Isle of Man
Datum	14 tot 18 juni 1926
Organisator	ACU
Senior TT
Snelste ronde	Jimmie Simpson
Eerste	Stanley Woods
Tweede	Wal Handley
Derde	Frank Longman
Junior TT
Snelste ronde	Alec Bennett
Eerste	Alec Bennett
Tweede	Jimmie Simpson
Derde	Wal Handley
Lightweight TT
Snelste ronde	Pietro Ghersi
Eerste	Paddy Johnston
Tweede	F. Morgan
Derde	W. Colgan

Voorpagina van het magazine Motor-Cycling uit 1926 met een Douglas tijdens de Isle of Man TT.

De Isle of Man TT 1926 was de vijftiende uitvoering van de Isle of Man TT. Ze werd verreden op de Snaefell Mountain Course, een stratencircuit op het eiland Man.

Mijlpalen
1926	Eerste racegemiddelde boven 60 mph in de Lightweight TT (Paddy Johnston, Cotton). Eerste ronde boven 70 mph (70,43 mph) in de Senior TT (Jimmie Simpson, AJS). Sidecar TT en Ultra-Lightweight TT afgeschaft. Methanol verboden.

Algemeen

In 1926 verdwenen twee klassen: de Ultra-Lightweight TT door te weinig interesse en de Sidecar TT omdat de fabrikanten er nog steeds tegen waren.

De Snaefell Mountain Course was sterk verbeterd en zelfs de "Mountain Section" was inmiddels verhard met tarmac waaraan grind was toegevoegd. Dat laatste werd door het beperkte verkeer niet vastgereden en daar klaagden de coureurs over.

Methanol werd verboden en er moest worden gereden met handelsbenzine.

De Isle of Man TT was internationaal belangrijk geworden en Bianchi, Garelli en Moto Guzzi kwamen voor het eerst naar het eiland Man. Nog niet met veel succes: Bianchi-rijders Mario Ghersi en Luigi Arcangeli werden dertiende en veertiende in de Junior TT, die werd gewonnen door Alec Bennett met een Velocette KSS.

Pietro Ghersi (Moto Guzzi 250 Monoalbero) raakte verwikkeld in een kleine relletje, dat bijna uitdraaide op een diplomatiek conflict toen hij na de Lightweight TT gediskwalificeerd werd omdat hij een andere bougie had gebruikt dan vooraf was aangegeven. Dit werd bekend als "The Guzzi incident". Het woog politiek zwaar omdat de Italiaanse teams in 1926 al de volledige steun van Benito Mussolini hadden en deel uitmaakten van zijn propaganda-apparaat.

Senior TT

Vrijdag 18 juni, zeven ronden (676 km), motorfietsen tot 500 cc

Ondanks zijn teleurstelling over de diskwalificatie in de Lightweight TT eerder in de week, verscheen Pietro Ghersi met de gevreesde^[1] Moto Guzzi C4V toch aan de start van de Senior TT. Hij moest voor de start nog wat laatste reparaties uitvoeren, maar toen hij naar de startstreep reed werd hij door het Britse publiek met applaus ontvangen. Toch viel zijn eerste ronde wat tegen. Wellicht door gebrek aan circuitkennis kwam hij een minuut langzamer door dan Jimmie Simpson. Wal Handley was in de eerste ronde Howard Davies gepasseerd, maar kreeg in de tweede ronde problemen met zijn bougie en zijn remmen, waardoor Stanley Woods en Edwin Twemlow hem voorbij kwamen. Toch passeerde Handley als tweede achter Simpson de TT Grandstand. Ghersi kwam in die ronde ten val en moest opgeven. Simpson reed zijn recordronde van 70,43 mijl per uur, maar halverwege de derde ronde klapte de motor van zijn AJS uit elkaar. Daardoor kwam Stanley Woods aan de leiding, gevolgd door Charlie Hough. Handley was weer goed op snelheid gekomen, maar lag slechts op de tiende plaats. In de vierde ronde viel Alec Bennett uit. Handley ging steeds sneller en begon naar voren te komen. Howard Davies, die in de derde ronde al hard gevallen was bij de Gooseneck, viel in de vijfde ronde bij Creg Willey's Hill uit met motorproblemen. Hough begon in te lopen op Stanley Woods, terwijl Edwin Twemlow met motorproblemen uitviel. In de zesde ronde ging het erom of Hough Woods kon inhalen. Hough kreeg een vlieg in zijn oog, waardoor hij bij Glentramman tegen een telegraafpaal vloog en - lichtgewond - moest opgeven. In de laatste ronde bleek Stanley Woods de winnaar, maar het verschil tussen Wal Handley en Frank Longman bedroeg slechts drie seconden.

Uitslag Senior TT

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Snelheid
1	Stanley Woods	Norton	3:54"39'8	67,54 mph
2	Wal Handley	Rex-ACME-Blackburne	3:59"00'6	66,31 mph
3	Frank Longman	AJS	4:00"03'4	66,03 mph
4	Joe Craig	Norton	4:04"47'0	64,75 mph
5	C. Wood	HRD-JAP	4:07"35'0	64,02 mph
6	George Rowley	AJS	4:07"48'6	63,96 mph
7	Achille Varzi	Sunbeam	4:08"05'0
8	S. Jackson	HRD-JAP	4:10"22'0
9	Kenneth Twemlow	HRD-JAP	4:12"03'6
10	Graham Walker	Sunbeam	4:12"35'0
11	I. Macaya	Norton	4:16"06'0
12	Harold Willis	Triumph	4:19"35'0
13	S. Ollerhead	Rudge-Whitworth	4:19"51'0
14	E. Archibald	OK Supreme	4:24"24'0
15	F. Whitworth	Rudge-Whitworth	4:26"45'0
16	Clarrie Wise	AJS	4:26"48'0
17	J. Welsby	Scott	4:29"31'0
18	L. Driscoll	Zenith-Chater Lea	4:31"12'0
19	Vic Anstice	Douglas	4:33"32'0

Niet gefinisht

Coureur	Merk	Oorzaak
Alec Bennett	Norton	Koppeling
Archie Birkin	Norton	Val^[2]
Cecil Ashby	P&M	Motor
Edwin Twemlow	HRD-JAP	Motor
Freddie Dixon	Douglas	Motor
Gus Kuhn	Douglas
Harry Langman	Scott	Motor
Howard R. Davies	HRD-JAP	Motor
Jimmie Simpson	AJS	Motor
Joseph Hanford Stevens	AJS	Ongeval^[3]
Len Parker	Douglas
Tom Bullus	P&M	Versnellingsbak
Tom Simister	Triumph
George Grinton	Norton
Pietro Ghersi	Moto Guzzi	Valschade en blessure^[4]
Jock Porter	New Gerrard-JAP	Opgave^[5]
Tommy Spann	Sunbeam	Gebroken voorvork^[6]
A. Harry	New Hudson	Val
Charlie Hough	AJS	Ongeval^[7]
E. Mainwaring	Scott	Val^[8]
H. Walters	P&M	Voorvork^[9]
J. Wade	HRD-JAP	Val
W. Evans	Triumph	Ongeval^[3]

Junior TT

Maandag 13 juni, zeven ronden (676 km), motorfietsen tot 350 cc

Omdat er 62 deelnemers waren die met 30 seconden tussentijd startten, kwam leider Wal Handley na zijn openingsronde al enkele minuten na de start van de laatste over de streep. Die laatste was Erminio Visioli met een bijzondere motorfiets, de Garelli-dubbelzuigermotor met niet minder dan vier carburateurs. Handley's eerste ronde met staande start ging al met 66 mijl per uur gemiddeld. Na die ronde stopten Alec Bennett en Len Parker al voor benzine, olie en reparaties. Jimmie Simpson had al een flink aantal eerdere starters ingehaald. Na de tweede ronde was hij al sneller dan Handley en Charlie Dodson, die zelf al drie plaatsen gewonnen had. In de tweede ronde vielen Paddy Johnston, Len Parker en Jock Porter uit door motorproblemen. Bennett reed een snelle ronde en had het voordeel dat hij al getankt had. Dixon reed echter stabiele rondetijden van rond de 63 mph, waardoor het leek alsof hij nog iets over had. Aan het einde van de derde ronde leidde hij, terwijl Handley en Bennett vrijwel gelijk over de streep gingen. Bennett deed dat in een ronderecord van 37 minuten, een minuut sneller dan in 1925. Aan de opmars van Charlie Dodson kwam een einde in de vierde ronde, toen bij Quarterbridge zijn voorvork brak. Daar brak ook de voetsteun van de BSA van Austin af. Toen hij bij Braddan zocht naar een plek om zijn voet te plaatsen vloog hij tegen een telegraafpaal. In de vijfde ronde zette Bennett het ronderecord opnieuw scherper, 32 minuten en 56 seconden ofwel 69 mijl per uur. Intussen kreeg Wal Handley schakelproblemen door een onwillige schakelpook, waardoor Bennett acht minuten voorsprong kreeg. Toen Handley ook nog rem- en carburatieproblemen kreeg kwamen ook Jimmie Simpson en Freddie Dixon hem voorbij. Vlak voor de finish viel Bennett bij The Nook, waarbij hij een snee in zijn kin opliep, maar hij stond zo snel op dat het nieuwe recordgemiddelde op 66,704 mph kwam. Handley wist Dixon nog te passeren, maar moest Simpson voor laten gaan.

Uitslag Junior TT

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Snelheid
1	Alec Bennett	Velocette	3:57"37'0	66,704 mph
2	Jimmie Simpson	AJS	4:08"02'0	63,903 mph
3	Wal Handley	Rex-ACME-Blackburne	4:10"06'0	63,375 mph
4	Freddie Dixon	Douglas	4:10"30'0	63,249 mph
5	Gus Kuhn	Velocette	4:14"14'0	62,345 mph
6	J. Burney	Royal Enfield	4:20"29'0	60,849 mph
7	Charlie Hough	AJS	4:20"47'0
8	Frank Longman	AJS	4:22"32'0
9	G. Povey	Velocette	4:23"30'0
10	J. Amott	Montgomery-JAP	4:24"31'0
11	Kenneth Twemlow	HRD-JAP	4:24"53'0
12	C. Merrill	Zenith-JAP	4:26"19'0
13	Mario Ghersi	Bianchi	4:27"47'0
14	Luigi Arcangeli	Bianchi	4:39"02'0
15	C. Juggins	OEC-Blackburne	4:41"02'0
16	Syd Crabtree	Wallis-JAP	4:42"51'0
17	J. Robinson	OK Supreme	4:44"32'0
18	C. Bell	AJS	4:47"12'0
19	Joseph Hanford Stevens	AJS	4:50"23'0
20	Miro Maffeis	Bianchi	4:52"40'0

Niet gefinisht

Coureur	Merk	Oorzaak
Charlie Dodson	Sunbeam	Gebroken voorvork
Edwin Twemlow	HRD-JAP	Motor
Geoff Davison	New Imperial
George Dance	Sunbeam
Len Parker	Douglas	Motor
Paddy Johnston	Cotton-Blackburne	Motor
Erminio Visioli	Garelli
Jock Porter	New Gerrard-JAP	Motor
A. Austin	BSA	Ongeval
A. Grey	Zenith	Val^[10]
C. Harman	OK Supreme	Motor
Clarrie Wise	AJS	Motor
E. Todd	Matchless	Gebroken stuur
G. Reynard	Royal Enfield	Motor
N. Scott	Matchless	Gescheurde tank
R. Barber	Matchless	Motor
R. Gelling	OK Supreme	Motor
R. Price	Douglas	Val

Lightweight TT

Woensdag 16 juni, zeven ronden (676 km), motorfietsen tot 250 cc

Pietro Ghersi's Moto Guzzi Monoalbero 250 had tijdens de trainingen al indruk gemaakt toen de machine geklokt werd op 77 mph (125 km/uur). Na de eerste ronde kwam Wal Handley als eerste door voor Jock Porter, wiens machine meteen na de streep defect raakte. Ghersi reed een ronde van 63,12 mph gemiddeld, waardoor hij een minuut sneller was dan Handley (door de interval-start reed Ghersi op de baan achter Handley). In Ramsey bleek de gebrekkige circuitkennis van Ghersi: in een poging het verloop van het circuit te bepalen reed hij een rondje om een politieagent die op Parliament Square de veiligheid bewaakte. Aan het einde van de tweede ronde vulden Ghersi en Handley brandstof en olie bij, maar Handley moest ook nog een lekkende benzineleiding repareren. F. Morgan verloor wat tijd door een val in Ramsey. Ghersi reed inmiddels in de buurt van Paddy Johnston, die een minuut eerder was gestart. Handley viel uit door een gebroken klep. In de vierde ronde had Ghersi een voorsprong van vier minuten op Johnston, maar hij maakte een pitstop om zijn remmen bij te stellen. In de vijfde ronde had Ghersi nog steeds problemen en Johnston passeerde hem op de weg, maar nog niet in tijd. Johnston moest ook zijn tankstop nog maken. Dat moest Ghersi echter ook nog een keer en na de vijfde ronde leidde Johnston voor Ghersi, Morgan, Colgan, Davison en Jones. In de zesde rond maakte Ghersi zijn pitstop, maar hij bleek daarna nog steeds twaalf seconden voorsprong op Johnston te hebben, maar Johnston zette alles op alles en won de race met 22 seconden voorsprong. Hij werd gefeliciteerd en omhelsd door Pietro Ghersi.

Na de race werd Pietro Ghersi echter gediskwalificeerd omdat hij een andere bougie had gebruikt dan vooraf was aangegeven. De teleurstelling was groot, temeer omdat het pas na de race gebeurde, terwijl het feit al veel eerder bekend was.

Uitslag Lightweight TT

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Snelheid
1	Paddy Johnston	Cotton-Blackburne	4:23"16'0	60,204 mph
2	F. Morgan	Cotton-Blackburne	4:47"30'0	55,129 mph
3	W. Colgan	Cotton-Blackburne	4:56"05'0	53,532 mph
4	S. Jones	New Imperial	4:58"47'0	53,049 mph
5	W. Bicknell	Royal Enfield	5:27"00'0	48,471 mph
6	E. Archibald	OK Supreme	5:33"06'0
7	Syd Gleave	Diamond-JAP	5:36"59'0
8	G. Shepherd	New Imperial	5:51"30'0

Niet gefinisht

Coureur	Merk	Oorzaak
Doug Prentice	New Imperial	Val
Geoff Davison	New Imperial	Motor^[11]
Syd Crabtree	Crabtree-JAP	Gebroken klep
Wal Handley	Rex-ACME-Blackburne	Gebroken klep
Pietro Ghersi	Moto Guzzi	Diskwalificatie
Jock Porter	New Gerrard-JAP	Stoterstang^[12]
A. Edwards	Levis	Val
P. Pike	Levis	Olielekkage

Bronnen, noten en/of referenties

https://www.iomtt.com/tt-database/events?meet_code=TT26%20%20&era=1
https://www.motorsportmagazine.com/archive/article/july-1926/4/international-auto-cycle-tourist-trophy-races
https://www.motorsportmagazine.com/archive/article/july-1926/7/lightweight
https://www.motorsportmagazine.com/archive/article/july-1926/9/senior-race
Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7

Voetnoten

↑ De Britten vreesden de Moto Guzzi C4V niet zonder reden. Guido Mentasti was in 1924 met de oude 22pk-versie Europees kampioen geworden, maar dankzij de verbeterde klopvastheid van de benzine had Carlo Guzzi de compressieverhouding flink kunnen verhogen en leverde de machine nu al 32 pk.
↑ Archie Birkin viel in de Mountain Section en werd afgevoerd naar Nobles Hospital in Douglas
↑ ^a ^b Hanford Stevens en W. Evans kwamen met elkaar in botsing in Brandish Corner.
↑ Pietro Ghersi viel in de tweede ronde. Gedurende 39 minuten voerde hij noodreparaties uit, maar hij moest opgeven omdat er te veel valschade aan zijn remmen was en hij bovendien zijn hand geblesseerd had.
↑ Jock Porter gaf op omdat zijn New Gerrard hevig trilde en slecht stuurde.
↑ Tommy Spann was in de eerste ronden verrassend snel, maar viel bij Union Mills uit door een gebroken voorvork.
↑ Hough vloog bij Glentramman tegen dezelfde telegraafpaal die J. Temple tijdens de trainingen van het Manx Amateur Road Race Championship in augustus 1925 het leven had gekost. Hough liep slechts lichte verwondingen op.
↑ E. Mainwaring kwam ten val in Ramsey
↑ H. Walters viel al na enkele honderden meters aan de voet van Bray Hill stil door een defecte voorvork.
↑ Grey viel hard bij Bray Hill en werd naar Nobles Hospital in Douglas gebracht.
↑ Geoff Davison's New Imperial gaf in de laatste ronde in Kirk Michael de geest.
↑ Jock Porter's New Gerrard ging aan het eind van de eerste ronde stuk net toen hij de TT Grandstand passeerde. Hij duwde de machine terug naar het rennerskwartier en probeerde de defecte stoterstang te vervangen, maar dat lukte niet.

[1] De Britten vreesden de Moto Guzzi C4V niet zonder reden. Guido Mentasti was in 1924 met de oude 22pk-versie Europees kampioen geworden, maar dankzij de verbeterde klopvastheid van de benzine had Carlo Guzzi de compressieverhouding flink kunnen verhogen en leverde de machine nu al 32 pk.

[2] Archie Birkin viel in de Mountain Section en werd afgevoerd naar Nobles Hospital in Douglas

[Stevens-3] Hanford Stevens en W. Evans kwamen met elkaar in botsing in Brandish Corner.

[4] Pietro Ghersi viel in de tweede ronde. Gedurende 39 minuten voerde hij noodreparaties uit, maar hij moest opgeven omdat er te veel valschade aan zijn remmen was en hij bovendien zijn hand geblesseerd had.

[5] Jock Porter gaf op omdat zijn New Gerrard hevig trilde en slecht stuurde.

[6] Tommy Spann was in de eerste ronden verrassend snel, maar viel bij Union Mills uit door een gebroken voorvork.

[7] Hough vloog bij Glentramman tegen dezelfde telegraafpaal die J. Temple tijdens de trainingen van het Manx Amateur Road Race Championship in augustus 1925 het leven had gekost. Hough liep slechts lichte verwondingen op.

[8] E. Mainwaring kwam ten val in Ramsey

[9] H. Walters viel al na enkele honderden meters aan de voet van Bray Hill stil door een defecte voorvork.

[10] Grey viel hard bij Bray Hill en werd naar Nobles Hospital in Douglas gebracht.

[11] Geoff Davison's New Imperial gaf in de laatste ronde in Kirk Michael de geest.

[12] Jock Porter's New Gerrard ging aan het eind van de eerste ronde stuk net toen hij de TT Grandstand passeerde. Hij duwde de machine terug naar het rennerskwartier en probeerde de defecte stoterstang te vervangen, maar dat lukte niet.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]