Janne Mikael Happonen (ur. 18 czerwca 1984 w Kuopio ) – fiński skoczek narciarski , srebrny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata w lotach oraz mistrzostw świata juniorów.
Janne Happonen podczas anulowanej serii Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2012
Zadebiutował jako młodzik w zawodach drużynowych FIS w Planicy w 1993, gdzie Finowie zajęli 8. pozycję. Po kilku latach jako junior udanie występował w Pucharze Kontynentalnym (m.in. dwa zwycięstwa w Sapporo i jedno w Marikollen w 2002). W tym samym roku zdobył złoty medal na mistrzostwach świata juniorów w Schonach . W sezonie 2001/2002 zadebiutował w zawodach Pucharu Świata podczas konkursu w Kuopio .
Do reprezentacji na stałe wszedł dopiero z początkiem dziewiątej edycji Letniego Grand Prix w 2002. Należał do zawodników, którzy wiedli prym w konkursach Pucharu Kontynentalnego (CoC) – często wygrywał konkursy, a prawie zawsze był w czołówce. Gorzej spisywał się w Pucharze Świata, gdzie często kwalifikował się do zawodów, rzadziej jednak zdobywał punkty w konkursach.
W sezonie 2004/2005 sześć razy brał udział w zawodach CoC, wygrywając trzykrotnie i w klasyfikacji końcowej zajął 16. miejsce.
Sezon 2005/2006 rozpoczął od 10. miejsca w drugim konkursie PŚ w Ruce . Dzięki temu został wpisany na stałe do pierwszego składu reprezentacji. Wystąpił na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz na skoczni Kulm i wspólnie z reprezentacją zdobył srebrny medal. Indywidualnie był dziewiąty.
Podczas igrzysk olimpijskich w Turynie zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym. Dwa tygodnie później został zwycięzcą konkursu Pucharu Świata w Lahti i ostatecznie uplasował się na 3. miejscu w dziesiątej edycji Turnieju Nordyckiego . Sezon 2005/2006 zakończył wygrywając finałowy konkurs lotów narciarskich w Planicy .
29 czerwca 2008 podczas ostatniego dnia zgrupowania fińskiej kadry skoczków narciarskich w Klingenthal , Happonen upadł po lądowaniu i złamał kość udową[1] . Spowodowało to, że w sezonie 2008/2009 w ogóle nie startował. Do treningów powrócił w lutym 2009 na rodzimej skoczni K-90 Puijo w Kuopio . Jego pierwszymi zawodami na arenie międzynarodowej po kontuzji był drużynowy konkurs w ramach LGP 2009 w Hinterzarten . Wystartował również w kwalifikacjach do indywidualnego konkursu jednak nie udało mu się zająć miejsca dającego możliwość startu w zawodach.
21 marca 2010 zdobył brązowy medal w drużynie na mistrzostwach świata w lotach w Planicy .
W czerwcu 2010 na skoczni w Kuopio doznał kontuzji kolana[2] , po której do zawodów powrócił w styczniu 2011[3] . 13 lutego 2011 podczas zawodów w Vikersund ustanowił swój rekord życiowy i nieoficjalny rekord Finlandii w długości lotu wynoszący 240 metrów. Niespełna miesiąc po powrocie po kontuzji, w trakcie treningów przed mistrzostwami świata w Oslo ponownie doznał urazu kolana, który wykluczył go ze startów na ponad pół roku[4] . 25 listopada 2012 w kwalifikacjach do drugiego konkursu Pucharu Świata w sezonie 2012/2013 upadł po skoku na odległość 135 metrów, przez co ponownie nabawił się kontuzji stawu kolanowego[5] .
1 czerwca 2016 ogłosił zakończenie kariery sportowej[6] .
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
28.
12 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-95
HS-106
indywid.
96,0 m
93,5 m
225,0 pkt
41,5 pkt
Lars Bystøl
2.
20 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
druż.[a]
122,5 m
124,0 m
894,4 pkt (221,7 pkt )
7,4 pkt
Austria
19.
13 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-95
HS-106
indywid.
97,5 m
100,0 m
241,5 pkt
35,0 pkt
Simon Ammann
20 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-125
HS-140
indywid.
Simon Ammann
4.
22 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-125
HS-140
druż.[b]
128,5 m
139,0 m
1014,6 pkt (262,5 pkt )
93,3 pkt
Austria
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
37.
24 lutego
2007
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
indywid.
101,0 m
—
73,8 pkt
192,3 pkt
Simon Ammann
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
9.
13-14 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-203
indywid.
184,0 m
188,0 m
184,5 m
196,5 m
714,6 pkt
73,4 pkt
Roar Ljøkelsøy
2.
15 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-203
druż.[a]
194,5 m
192,5 m
1477,2 pkt (370,4 pkt )
20,7 pkt
Norwegia
5.
22-23 lutego
2008
Oberstdorf
Im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
indywid.
202,5 m
210,5 m
201,0 m
207,0 m
801,7 pkt
33,7 pkt
Gregor Schlierenzauer
2.
24 lutego
2008
Oberstdorf
Im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
druż.[c]
205,5 m
201,5 m
1477,0 pkt (396,4 pkt )
76,3 pkt
Austria
15.
19-20 marca
2010
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
indywid.
202,0 m
201,0 m
205,5 m
211,5 m
777,3 pkt
158,5 pkt
Simon Ammann
3.
21 marca
2010
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
druż.[d]
202,5 m
213,5 m
1474,3 pkt (398,9 pkt )
167,1 pkt
Austria
15.
24-25 lutego
2012
Vikersund
Vikersundbakken
K-195
HS-225
indywid.
215,0 m
194,5 m
—
—
328,2 pkt
80,5 pkt
Robert Kranjec
8.
26 lutego
2012
Vikersund
Vikersundbakken
K-195
HS-225
druż.[e]
208,0 m
202,5 m
1421,7 pkt (376,9 pkt )
226,7 pkt
Austria
Starty J. Happonena na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
1.
1 lutego
2001
Karpacz
Orlinek
K-85
druż.[f]
83,5 m
83,5 m
892,0 pkt (224,0 pkt )
–
16.
3 lutego
2001
Karpacz
Orlinek
K-85
indywid.
81,5 m
79,0 m
202,0 pkt
44,0 pkt
Veli-Matti Lindström
1.
24 stycznia
2002
Schonach
Langenwaldschanze
K-90
druż.[g]
92,5 m
92,5 m
953,0 pkt (242,0 pkt )
–
1.
26 stycznia
2002
Schonach
Langenwaldschanze
K-90
indywid.
92,5 m
98,0 m
255,5 pkt
–
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
5 marca
2006
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
124,0 m
129,0 m
270,3 pkt
1.
—
—
2.
19 marca
2006
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
225,5 m
226,5 m
452,9 pkt
1.
—
—
3.
2 lutego
2008
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
120,5 m
130,0 m
249,9 pkt
2.
11,7 pkt
Thomas Morgenstern
4.
3 lutego
2008
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
128,5 m
134,0 m
272,5 pkt
2.
16,2 pkt
Thomas Morgenstern
5.
3 marca
2008
Kuopio
Puijo
K-120
HS-127
134,5 m
—
142,6 pkt
1.
—
—
6.
7 marca
2008
Lillehammer
Lysgårdsbakken
K-123
HS-138
124,5 m
135,0 m
249,6 pkt
3.
2,6 pkt
Gregor Schlierenzauer
7.
16 marca
2008
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
203,5 m
220,5 m
418,8 pkt
3.
23,3 pkt
Gregor Schlierenzauer
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
9 września
2006
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
127,5 m
131,5 m
268,7 pkt
2.
10 września
2006
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
132,5 m
124,5 m
266,1 pkt
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Miejsce
Strata
Zwycięzca
1.
13 sierpnia
2005
Einsiedeln
Andreas Küttel-Schanze
K-105
HS-117
114,5 m
114,5 m
266,7 pkt
2.
1,1 pkt
Robert Kranjec
2.
10 września
2005
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
121,0 m
125,0 m
243,8 pkt
2.
11,0 pkt
Jakub Janda
3.
9 września
2006
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
127,5 m
131,5 m
268,7 pkt
1.
–
–
4.
10 września
2006
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
132,5 m
124,5 m
266,1 pkt
1.
–
–
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS [h]
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
18 sierpnia
2001
Rælingen
Marikollen
K-88
–
91,0 m
92,5 m
249,0 pkt
2. [i]
6,5 pkt
Stephan Hocke
2.
19 sierpnia
2001
Rælingen
Marikollen
K-88
–
92,5 m
92,0 m
248,0 pkt
1. [j]
–
3.
15 grudnia
2001
Lahti
Salpausselkä
K-116
–
125,0 m
120,0 m
254,9 pkt
3.
8,3 pkt
Janne Ylijärvi
4.
12 stycznia
2002
Sapporo
Ōkurayama
K-120
–
128,0 m
121,0 m
248,2 pkt
1.
–
5.
13 stycznia
2002
Sapporo
Ōkurayama
K-120
–
129,5 m
134,0 m
273,8 pkt
1.
–
6.
12 stycznia
2003
Planica
Srednija velikanka
K-90
–
95,0 m
98,5 m
261,5 pkt
2. [k]
19,0 pkt
Christian Nagiller
7.
21 lutego
2003
Brotterode
Inselbergschanze
K-98
–
109,5 m
108,5 m
279,0 pkt
1.
–
8.
22 lutego
2003
Brotterode
Inselbergschanze
K-98
–
110,0 m
105,0 m
273,5 pkt
1.
–
9.
23 lutego
2003
Lauscha
Marktiegelschanze
K-92
–
97,5 m
97,0 m
252,0 pkt
3. [l]
12,0 pkt
Reinhard Schwarzenberger
10.
24 stycznia
2004
Braunlage
Wurmbergschanze
K-90
–
94,5 m
90,5 m
243,0 pkt
2.
4,5 pkt
Andreas Widhölzl
11.
25 stycznia
2004
Braunlage
Wurmbergschanze
K-90
–
92,5 m
95,0 m
249,0 pkt
1.
–
12.
28 lutego
2004
Kuopio
Puijo
K-120
–
126,0 m
127,0 m
257,4 pkt
1.
–
13.
29 lutego
2004
Kuopio
Puijo
K-120
–
134,0 m
123,0 m
258,6 pkt
1.
–
14.
22 stycznia
2005
Bischofshofen
im. Paula Ausserleitnera
K-125
HS-140
131,5 m
132,0 m
255,8 pkt
1.
–
15.
5 marca
2005
Vikersund
Vikersundbakken
K-90
HS-100
99,0 m
96,5 m
262,0 pkt
1.
–
16.
6 marca
2005
Vikersund
Vikersundbakken
K-90
HS-100
101,5 m
97,0 m
266,5 pkt
1.
–
Velenje – 9 lipca 2005 (2. miejsce)
Kuopio – 10 sierpnia 2012 (3. miejsce)
Kuopio – 8 sierpnia 2012 (1. miejsce )
Kuopio – 9 sierpnia 2012 (1. miejsce )
↑ a b c d Skład zespołu:Tami Kiuru , Janne Happonen, Janne Ahonen i Matti Hautamäki
↑ a b Skład zespołu: Matti Hautamäki , Janne Happonen, Kalle Keituri i Harri Olli
↑ a b Skład zespołu: Janne Happonen, Harri Olli , Matti Hautamäki i Janne Ahonen
↑ a b Skład zespołu: Janne Happonen, Harri Olli , Matti Hautamäki i Olli Muotka
↑ a b Skład zespołu: Janne Happonen, Olli Muotka , Matti Hautamäki i Anssi Koivuranta
↑ a b Skład zespołu: Kimmo Yliriesto , Janne Happonen, Akseli Kokkonen i Veli-Matti Lindström
↑ a b Skład zespołu: Janne Happonen, Harri Olli , Arttu Lappi i Akseli Kokkonen
↑ Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się punktem konstrukcyjnym
↑ Ex aequo z Michaelem Neumayerem
↑ Ex aequo z Kai Brachtem
↑ Ex aequo z Stefanem Thurnbichlerem
↑ Ex aequo z Mortenem Solemem i Danielem Forfangiem
↑ Tuija Hankkila, Tadeusz Mieczyński: Poważna kontuzja Janne Happonena . skijumping.pl, 30 czerwca 2008. [dostęp 2016-06-03].
↑ Tuija Hankkila: Skoki Narciarskie: Janne Happonen poważnie kontuzjowany . skijumping.pl, 2010-06-14. [dostęp 2012-11-28].
↑ Sebastian Kaniewski: Skoki Narciarskie: Niemelae zadowolony z powrotu Happonena . skijumping.pl, 2011-01-31. [dostęp 2012-11-28].
↑ Katarzyna Romowicz: Skoki Narciarskie: Smutne mistrzostwa Finów - Happonen wrócił do Finlandii . skijumping.pl, 2011-02-28. [dostęp 2012-11-28].
↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Koniec sezonu dla Happonena . skijumping.pl, 2012-11-27. [dostęp 2012-11-28].
↑ Dominik Formela: Janne Happonen zakończył karierę . skijumping.pl, 1 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-02].
↑ a b Skoki narciarskie - Mistrzostwa Świata Juniorów 2001 . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-11-28].
↑ a b c d e Adam Kwieciński: HAPPONEN Janne . [dostęp 2022-10-18].
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2004/2005 - Cupstandings . fis-ski.com, 2005-03-13. [dostęp 2022-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2011/2012 - Cupstandings . fis-ski.com, 2012-03-11. [dostęp 2022-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2005 . fis-ski.com, 2005-10-09. [dostęp 2022-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2012 . fis-ski.com, 2012-09-23. [dostęp 2022-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ FIS Cup 2012/2013 Cupstandings . fis-ski.com, 2013-03-16. [dostęp 2022-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang. ) .
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal