Reruhi Shimizu

Reruhi Shimizu
清水礼留飛
	; Reruhi Shimizu (2014)
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1993 ; Myōkō
Klub	Megmilk Snow Brand Ski Team
Wzrost	172 cm
Debiut w PŚ	Skoki narciarskie:; 24 listopada 2012 w Lillehammer (28. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	Skoki narciarskie:; 24 listopada 2012 w Lillehammer (28. miejsce)
Rekord życiowy	195,0 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2013)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Japonia
	Skoki narciarskie
	Igrzyska olimpijskie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Reruhi Shimizu (jap. 清水礼留飛 Shimizu Reruhi; ur. 4 grudnia 1993 w Myōkō^[1]) – japoński kombinator norweski, a następnie skoczek narciarski. Brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 w rywalizacji drużynowej.

Przebieg kariery

W zawodach organizowanych przez Międzynarodową Federację Narciarską zadebiutował 4 grudnia 2010. Wystąpił wówczas w zawodach Pucharu Kontynentalnego w kombinacji norweskiej, składających się z rywalizacji na dużej skoczni i biegu na 10 kilometrów. Zajął w nich 37. miejsce. W sezonie 2010/2011 Pucharu Kontynentalnego wystartował ośmiokrotnie, a jego najlepszym rezultatem była 13. pozycja uzyskana w Kuopio. Brał udział w konkursach w kombinacji norweskiej w ramach mistrzostw świata juniorów w narciarstwie klasycznym w 2011 roku w Otepää. W konkurencji z biegiem na 10 kilometrów zajął 24. miejsce, a w konkurencji z biegiem na 5 kilometrów był trzynasty^[3].

Pierwszy start w zawodach w skokach narciarskich zanotował w tym samym roku w Villach, gdzie wziął udział w zawodach FIS Cup. W pierwszym konkursie 16 lipca 2011 zajął 7. miejsce, a dzień później został zwycięzcą. 28 listopada 2011 zadebiutował w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Rovaniemi i zajął 16. miejsce. Do końca sezonu 2011/2012 jego najlepszym rezultatem w zawodach tej rangi była 10. lokata.

W 2012 również był uczestnikiem konkursów w ramach mistrzostw świata juniorów, tym razem w skokach narciarskich. Indywidualnie uplasował się na 13. miejscu, a wraz z drużyną, w której znaleźli się Kanta Takanashi, Shingo Nishikata i Yukiya Satō zajął 10. miejsce i nie zakwalifikował się do finału^[4].

W sezonie 2011/2012 pięciokrotnie startował w kwalifikacjach do konkursów Pucharu Świata, jednak ani raz nie zajął miejsca w czołowej pięćdziesiątce^[4].

W 2011 po raz pierwszy wystartował w zawodach Letniego Grand Prix. 1 października w Hinzenbach zajął 36. miejsce, a dwa dni później w Klingenthal uplasował się na 50. miejscu. 15 sierpnia 2012 w Courchevel w swoim trzecim starcie w zawodach tej rangi został zwycięzcą, wyprzedzając bezpośrednio Andreasa Wanka i Toma Hilde^[4].

24 listopada 2012 w Lillehammer zadebiutował w zawodach Pucharu Świata. W otwierających sezon zawodach zajął 28. miejsce^[4].

W marcu 2024 zakończył karierę sportową^[5].

Osiągnięcia – kombinacja norweska

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
24.	27 stycznia	2011	Otepää	Gundersen HS100/10 km	26:37.7	+3:09.5	Johannes Rydzek
13.	29 stycznia	2011	Otepää	Sprint HS100/5 km	12:44.5	+1:36,6	Marjan Jelenko

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

sezon 2010/2011: 77.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

																			punkty
Sezon 2010/2011
37	30	38	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	13	30	22	31
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował q – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Osiągnięcia – skoki narciarskie

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2014

Soczi/Krasnaja Polana

–

18. miejsce (K-95), 10. miejsce (K-125)

Drużynowo

2014

Soczi/Krasnaja Polana

–

brązowy medal^[a]

Starty R. Shimizu na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
18.	9 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	99,5 m	99,5 m	246,4 pkt	31,6 pkt	Kamil Stoch
10.	15 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	indywid.	130,0 m	134,5 m	252,2 pkt	26,5 pkt	Kamil Stoch
3.	17 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	druż.^[a]	132,5 m	131,5 m	1024,9 pkt (260,4 pkt)	16,2 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata

Drużynowo

2013

Val di Fiemme/Predazzo

–

5. miejsce (K-120)^[b]

Starty R. Shimizu na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
5.	2 marca	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	druż.^[b]	124,5 m	118,5 m	1099,1 pkt (260,7 pkt)	36,8 pkt	Austria

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2014

Harrachov

–

12. miejsce

Starty R. Shimizu na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
12.	14-15 marca	2014	Harrachov	Čerťák	K-185	HS-205	indywid.	185,5 m	181,5 m	–^[c]	–^[c]	343,4 pkt	47,6 pkt	Severin Freund

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2012 Erzurum	–	13. miejsce
2013 Liberec	–	6. miejsce

Drużynowo

2012 Erzurum	–	10. miejsce^[d]
2013 Liberec	–	6. miejsce^[e]

Starty R. Shimizu na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
13.	23 lutego	2012	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	indywid.	103,5 m	100,0 m	255,0 pkt	31,5 pkt	Nejc Dežman
10.	25 lutego	2012	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	druż.^[d]	97,5 m	–	362,0 pkt (119,0 pkt)	626,5 pkt	Norwegia
6.	24 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	95,5 m	96,0 m	249,0 pkt	34,5 pkt	Jaka Hvala
6.	26 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	druż.^[e]	99,0 m	106,0 m	965,0 pkt (281,0 pkt)	121,5 pkt	Słowenia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[6]
2012/2013	40.
2013/2014	32.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło^[7]
Sezon 2011/2012
																										punkty
-	-	-	q	q	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2012/2013
																											punkty
28	24	-	10	9	35	28	q	45	31	37	-	-	-	-	-	-	-	-	24	28	q	29	30	18	q	-	94
Sezon 2013/2014
																												punkty
26	29	30	35	39	22	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	15	11	24	41	q	22	27	22	5	18	17	16	173
Sezon 2014/2015
																															punkty
46	q	46	47	q	-	-	-	-	q	q	q	49	q	39	q	q	44	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	33	q	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2022/2023
																																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło^[7]
Sezon 2012/2013
Sezon 2012/2013	-	5	-	6	5	-	-
Sezon 2013/2014
Sezon 2013/2014			3	-	-	8	6
Sezon 2014/2015
Sezon 2014/2015			2	-	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[6]
2012/2013	56.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[6]
2012/2013	48.
2014/2015	63.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2012	4.
2013	7.
2014	12.
2015	65.
2021	39.
2022	21.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	15 sierpnia	2012	Courchevel	Tremplin du Praz	K-120	HS-132	128,5 m	124,0 m	272,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	15 sierpnia	2012	Courchevel	Tremplin du Praz	K-120	HS-132	128,5 m	124,0 m	272,7 pkt	1.	–
2.	19 sierpnia	2012	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	101,5 m	105,5 m	249,7 pkt	2.	5,0 pkt	Andreas Wank
3.	22 września	2013	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-125	HS-140	132,5 m	133,0 m	268,6 pkt	3.	3,6 pkt	Matjaž Pungertar
4.	20 września	2014	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-125	HS-140	129,5 m	133,0 m	260,5 pkt	2.	4,7 pkt	Jernej Damjan

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło^[7]
2011
											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	36	50	0
2012
									punkty
-	1	2	21	12	4	24	14	6	327
2013
											punkty
32	24	21	13	6	18	10	7	4	3	-	262
2014
									punkty
32	27	21	17	10	2	10	16	34	175
2015
											punkty
q	29	q	21	29	-	35	26	30	-	-	20
2021
								punkty
-	-	-	10	19	17	-	-	52
2022
						punkty
29	21	21	8	25	50	60
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	18 sierpnia	2012	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	druż. miesz.^[f]	96,0 m	100,5 m	—	1000,8 pkt (247,4 pkt)	2.	26,1 pkt	Austria
2.	17 września	2022	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	druż. duet^[g]	93,5 m	94,0 m	96,0 m	709,3 pkt (356,1 pkt)	3.	30,2 pkt	Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Źródło^[7]
2012
2012	-	-	2
2013
2013	-	5	-
2014
2014			7
2015
2015		-	7
2022
2022	3	9	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[9]
2011/2012	54.
2019/2020	106.
2021/2022	57.
2022/2023	102.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[7]
Sezon 2011/2012
																											punkty
16	10	-	-	-	-	51	25	37	28	-	13	11	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	94
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	32	31	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2019/2020
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	29	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	21	12	15	35	29	37	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	50
Sezon 2022/2023
																									punkty
40	35	47	29	-	-	-	-	34	42	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[7]
2011	70.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[7]
2011
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	14	69	18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[10]
2011/2012	42.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	17 lipca	2011	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	92,0 m	96,0 m	246,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 lipca	2011	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	92,0 m	96,0 m	246,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło^[7]
Sezon 2011/2012
																							punkty
7	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	136
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

Uwagi

↑ ^a ^b Skład zespołu: Reruhi Shimizu, Taku Takeuchi, Daiki Itō i Noriaki Kasai
↑ ^a ^b Skład zespołu: Reruhi Shimizu, Noriaki Kasai, Daiki Itō i Taku Takeuchi
↑ ^a ^b Seria konkursowa została odwołana.
↑ ^a ^b Skład zespołu: Kanta Takanashi, Shingo Nishikata, Yukiya Satō i Reruhi Shimizu
↑ ^a ^b Skład zespołu: Shingo Nishikata, Yukiya Satō, Tomoya Watanabe i Reruhi Shimizu
↑ Skład zespołu: Sara Takanashi, Reruhi Shimizu, Kaori Iwabuchi i Yūta Watase
↑ Skład zespołu: Reruhi Shimizu i Ren Nikaidō

Przypisy

↑ ^a ^b Reruhi SHIMIZU - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-03-07].
↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-07].
↑ SHIMIZU Reruhi - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2024-03-07]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d SHIMIZU Reruhi - Athlete Information (Ski Jumping). fis-ski.com. [dostęp 2024-03-07]. (ang.).
↑ Dominik Formela: Medalista olimpijski z Soczi kończy karierę. skijumping.pl, 2024-03-05. [dostęp 2024-03-05].
↑ ^a ^b ^c SHIMIZU Reruhi - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Adam Kwieciński: SHIMIZU Reruhi 1993.12.04 JPN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-03-07].
↑ SHIMIZU Reruhi - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
↑ SHIMIZU Reruhi - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
↑ SHIMIZU Reruhi - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).

Bibliografia

SHIMIZU Reruhi - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2024-03-07]. (ang.).
SHIMIZU Reruhi - Athlete Information (Ski Jumping). fis-ski.com. [dostęp 2024-03-07]. (ang.).
Adam Kwieciński: SHIMIZU Reruhi 1993.12.04 JPN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-03-07].

[IO14-6] Skład zespołu: Reruhi Shimizu, Taku Takeuchi, Daiki Itō i Noriaki Kasai

[ms13-7] Skład zespołu: Reruhi Shimizu, Noriaki Kasai, Daiki Itō i Taku Takeuchi

[seria-8] Seria konkursowa została odwołana.

[msj12-9] Skład zespołu: Kanta Takanashi, Shingo Nishikata, Yukiya Satō i Reruhi Shimizu

[msj13-10] Skład zespołu: Shingo Nishikata, Yukiya Satō, Tomoya Watanabe i Reruhi Shimizu

[14] Skład zespołu: Sara Takanashi, Reruhi Shimizu, Kaori Iwabuchi i Yūta Watase

[15] Skład zespołu: Reruhi Shimizu i Ren Nikaidō

[sylwetka-1] Reruhi SHIMIZU - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-03-07].

[rekord-2] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-07].

[kombinacja-3] SHIMIZU Reruhi - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2024-03-07]. (ang.).

[skoki-4] SHIMIZU Reruhi - Athlete Information (Ski Jumping). fis-ski.com. [dostęp 2024-03-07]. (ang.).

[kk-5] Dominik Formela: Medalista olimpijski z Soczi kończy karierę. skijumping.pl, 2024-03-05. [dostęp 2024-03-05].

[wc.fis-11] SHIMIZU Reruhi - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).

[kwiec-12] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Adam Kwieciński: SHIMIZU Reruhi 1993.12.04 JPN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-03-07].

[gp.fis-13] SHIMIZU Reruhi - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).

[coc.fis-16] SHIMIZU Reruhi - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).

[fc.fis-17] SHIMIZU Reruhi - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[6]

[7]

[8]

[f]

[g]

[9]

[10]

Złoty medal	1988: Finlandia Nikkola Nykänen Ylipulli Puikkonen 1992: Finlandia Nikkola Laitinen Laakkonen Nieminen 1994: Niemcy Jäkle Duffner Thoma Weißflog 1998: Japonia Okabe Saitō Harada Funaki 2002: Niemcy Schmitt Uhrmann Hocke Hannawald 2006: Austria Widhölzl Kofler Koch Morgenstern 2010: Austria Loitzl Kofler Morgenstern Schlierenzauer 2014: Niemcy Wank Kraus Wellinger Freund 2018: Norwegia Tande Stjernen Forfang Johansson 2022: Austria Kraft Huber Hörl Fettner
Srebrny medal	1988: Jugosławia Ulaga Zupan Debelak Tepeš 1992: Austria Kuttin Vettori Höllwarth Felder 1994: Japonia Nishikata Okabe Kasai Harada 1998: Niemcy Hannawald Schmitt Jäkle Thoma 2002: Finlandia Hautamäki Lindström Jussilainen Ahonen 2006: Finlandia Kiuru Happonen Ahonen Hautamäki 2010: Niemcy Neumayer Wank Schmitt Uhrmann 2014: Austria Hayböck Morgenstern Diethart Schlierenzauer 2018: Niemcy Geiger Leyhe Freitag Wellinger 2022: Słowenia Kos C. Prevc Zajc P. Prevc
Brązowy medal	1988: Norwegia Eidhammer Kjørum Fidjestøl Johnsen 1992: Czechosłowacja Goder Jež Sakala Parma 1994: Austria Kuttin Moser Horngacher Goldberger 1998: Austria Schwarzenberger Höllwarth Horngacher Widhölzl 2002: Słowenia Fras Peterka Kranjec Žonta 2006: Norwegia Bystøl Romøren Ingebrigtsen Ljøkelsøy 2010: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2014: Japonia Shimizu Takeuchi Itō Kasai 2018: Polska Kot Hula Kubacki Stoch 2022: Niemcy Schmid Leyhe Eisenbichler Geiger