Przejdź do zawartości

Katie Melua

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katie Melua
Ilustracja
Katie Melua (2017)
Imię i nazwisko

Ketevan Melua

Pseudonim

Katie Melua

Data i miejsce urodzenia

16 września 1984
Kutaisi (wówczas ZSRR)

Pochodzenie

gruzińskie

Instrumenty

gitara, pianino, skrzypce

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

pop alternatywny, rock alternatywny, jazz, blues[1]

Zawód

piosenkarka, gitarzystka

Aktywność

od 2003

Wydawnictwo

Dramatico, BMG

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Katie Melua, właśc. Ketevan Melua (gruz. ქეთევან მელუა; ur. 16 września 1984 w Kutaisi) – brytyjsko-gruzińska piosenkarka, autorka tekstów i gitarzystka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w 1984 w Kutaisi (ówczesnym ZSRR) jako córka Amirana i Tamary[2]. Jej prababka mieszkała w Tuapse[3], a pradziadek przyjechał na początku XX wieku do Gruzji z Kanady, jednak później nie pozwolono wyjechać z kraju, ponieważ został oskarżony o szpiegostwo[4].

W rodzinie nazywana jest Ketino[5]. Przez pierwsze lata życia mieszkała z dziadkami w Tbilisi, a w wieku czterech lat przeprowadziła się z rodzicami i młodszym bratem do Batumi, gdzie jej ojciec pracował w szpitalu jako kardiochirurg[6]. W jednym z wywiadów przyznała, że dzieciństwo „wspomina jako bardzo biedne”, ponieważ „rodzina nie miała pieniędzy” i „brakowało wszystkiego”[7]. Z powodu wojny domowej w Gruzji, w 1993 osiedliła się z rodziną w Belfaście, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej św. Katarzyny oraz college’u dominikańskiego w Fortwilliam, dzielnicy Belfastu. Kiedy miała 13 lat, przeniosła się z rodziną do Sutton w Londynie, a niedługo później przeprowadziła się do Redhill w hrabstwie Surrey[8]. W 2008 zamieszkała w Maida Vale w dzielnicy Notting Hill[9]. Zainspirowana wydarzeniami w Gruzji oraz chęcią niesienia pokoju na świecie, jako dziecko chciała być politykiem lub historykiem[10][11][12].

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 15 lat za interpretację utworu zespołu Badfinger „Without You” zajęła pierwsze miejsce w konkursie muzycznym Stars Up Their Noses organizowanym przez stację ITV[13]. Niedługo później zaczęła naukę w szkole artystycznej BRIT School for the Performing Arts w London Borough of Croydon, a w trakcie nauki w szkole zaczęła pisać swoje pierwsze utwory. W wieku 17 lat zaczęła grać na gitarze[14]. Podczas nauki w szkole poznała Mike’a Batta, który wkrótce został jej menedżerem i producentem[15]. Batt poszukiwał wykonawcy, który potrafiłby śpiewać „jazz i blues w interesujący sposób”. Usłyszawszy utwór Meluy „Faraway Voice”, który ta napisała ku czci swojej muzycznej idolki, Evy Cassidy, zaoferował jej podpisanie kontraktu płytowego z wytwórnią muzyczną Dramatico[16].

Melua (2004)

Na początku listopada 2003 wydała debiutancki album studyjny pt. Call Off the Search[17], z którym adotarł do pierwszego miejsca listy najczęściej kupowanych płyt w Wielkiej Brytanii[18], gdzie odebrała certyfikat sześciokrotnie platynowej płyty za sprzedaż w ponad 1,9 mln sztuk[19]. Z albumem dotarła także na wysokie miejsca list sprzedaży w kilku innych krajach[20][21][22][23]. Album promowała singlami: „The Closest Thing to Crazy”[24], „Crawling Up a Hill”[25] i tytułową piosenką[26]. W 2004 jako jedna z wokalistek supergrupy Band Aid 20 nagrała nową wersję utworu „Do They Know It’s Christmas?”, a dochód ze sprzedaży singla wsparł mieszkańców Etiopii w walce z głodem[27].

W marcu 2005 wystąpiła z zespołem Queen podczas koncertu charytatywnego ku czci Nelsona Mandeli z cyklu 46664 (granego na rzecz leczenia AIDS). Występ z muzykami grupy Queen uznała za „spełnienie marzeń z dzieciństwa”[28][29][30]. Również w 2005 wydała pierwszy w dorobku album koncertowy pt. On the Road Again, zawierający zapis dźwiękowy i filmowy z jej koncertu zagranego w marcu w Fairfield Halls Croydon[31]. W kwietniu odebrała nagrodę Echo za najlepszy debiut roku[32] oraz statuetkę DVD Champion 2005 – Nagroda Artysty Muzycznego za płytę koncertową[33]. We wrześniu 2005 wydała album pt. Piece by Piece[34], z którym zadebiutowała na pierwszym miejscu listy najczęściej kupowanych płyt w Norwegii[35] oraz dotarła na szczyt list sprzedaży m.in. w Polsce[36] i kilku innych krajach Europy[37][38][39]. Album promowała singlem „Nine Million Bicycles”[40], który stał się jednym z jej największych przebojów oraz został uznany największym przebojem w historii muzyki przez czytelników magazynu „Watch and Listen”[41]. Niedługo po premierze utworu pisarz i naukowiec Simon Singh uznał tekst piosenki za „nieoddający prawdziwych wyników badań astrofizyków oraz je kwestionujący”[42], na co Melua odpowiedziała nagraniem nowej wersji hitu, tym razem zawierającym prawdziwe dane naukowe[43], a także stwierdzeniem, że „teksty piosenek to ekspresja pewnych uczuć, a nie traktat naukowy. Muzyka rządzi się swoimi zasadami, nie potrzebuje pytać naukowców o zgodę na każdy wers piosenki”[44]. Na pozostałe single z płyty wybrała: „Spider’s Web”[45], „It’s Only Pain”[46], „Shy Boy”[47] i „I Cried for You”. Na ostatnim singlu umieściła też własną wersję utworu zespołu The Cure „Just Like Heaven”[48][49], którą nagrała na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Jak w niebie (2005)[50].

W 2006 wystąpiła w Operze Leśnej w Sopocie jako support przed koncertem Eltona Johna, a także trafiła do Księgi Rekordów Guinnessa jako artystka, która zagrała najgłębszy podwodny koncert – występ odbył się w stacji pod platformą wiertniczą Statoil Troll A, umieszczoną 303 m pod powierzchnią Morza Północnego przy wybrzeżu Norwegii[51], a zapis filmowy z koncertu został wydany na album pt. Concert Under the Sea z czerwca 2007[52]

To był zdecydowanie najbardziej surrealistyczny koncert, jaki kiedykolwiek dałam. Sam zjazd windą na dół trwał osiem minut. Na pewno zapamiętam to do końca życia.

Katie Melua
Melua podczas koncertu w ramach Festiwalu Jazzowego Morza Północnego, 2007

W lipcu 2007 wystąpiła w Hamburgu w ramach serii koncertów Live Earth, a w październiku wydała album pt. Pictures[53], który nagrała z perkusjonalistą Rayem Cooperem oraz Irlandzką Orkiestrą Filmową[54]. Był to jednocześnie ostatni album, którego producentem był Batt[55]. Album promowała singlami: „If You Were a Sailboat”[56], „If the Lights Go Out”[57] i „Ghost Town”[58]. Początkowo trzecim singlem promującym płytę miała być piosenka „What I Miss About You”, napisana we współpracy z Andreę McEwan, która została także współautorką innego numeru z krążka – „Dirty Dice”[59]. Na krążku umieściła także m.in. cover piosenki „In My Secret Life” z repertuaru Leonarda Cohena[53] oraz utwór „Mary Pickford (Used to Ear Roses)”, który napisała w hołdzie aktorce kina niemego Mary Pickford[60]. Na rozszerzonej wersji albumu umieściła też odświeżoną aranżację piosenki Prince’a „Under the Cherry Moon”[61]. W maju 2008 wydała swój drugi album koncertowy pt. iTunes Live: Berlin Festival[62]. W tym samym roku została ambasadorką marki odzieżowej Eric Bompard[63] W 2009 wydała album koncertowy pt. Live at the O2 Arena, zawierający zapis dźwiękowy z koncertu w O2 Arena[64].

Pod koniec maja 2010 album studyjny pt. The House, którego producentem został William Orbit[65]. Płytę promowała singlami: „A Happy Place”[66], „The Flood”[67] i „To Kill You with a Kiss” (na płycie jako „I’d Love To Kill You”). Z albumem dotarła do czołówki listy najczęściej kupowanych płyt w wielu krajach[68][69][70], m.in. dotarła do pierwszego miejsca notowania w Polsce[71] i Szwajcarii[72]; w obu krajach uzyskał status platynowej płyty za sprzedaż[73][74].

W drugiej połowie 2010 zdiagnozowano u niej załamanie nerwowe, spowodowane przepracowaniem, dlatego lekarze zalecili jej poddanie się hospitalizacji oraz przerwę w trasie koncertowej[75]. W związku z chorobą terminy wszystkich zaplanowanych koncertów wokalistki zostały przeniesione na kolejny rok[76].

Melua i Jools Holland podczas występu na gali European Border Breakers Awards, 2011

W 2011 wydała minialbum pt. Tour 2011, zawierający cztery nagrania zarejestrowane w trakcie prób do występów podczas trasy koncertowej[77], a także reklamowała markę samochodową Opel[78]. W marcu 2012 wydała album pt. Secret Symphony, który nagrała z Bettem[79]. Album dotarł do pierwszego miejsca listy najczęściej kupowanych albumów w Polsce[80], gdzie dodatkowo zdobył certyfikat platynowej płyty[81]. Płytę promowała singlami: „Better Than a Dream”[82], „Moonshine”[83] i „The Wall of the World”[84]. We wrześniu 2013 wydała album pt. Ketevan[85], który promowała singlami „The Love I’m Frightened Of”[86] i „I'll Be There”[87]. Niedługo potem zakończyła współpracę z dotychczasowymi współpracownikami, dzięki czemu zaczęła odkrywać nowe kierunki muzyczne[88]. W marcu 2015 zagrała koncert w łódzkiej Atlas Arenie w ramach koncertowego cyklu Night of the Proms – Classic Meets Pop[7].

14 października 2016 wydała siódmy album pt. In Winter, którą nagrała we współpracy z gruzińskim chórem żeńskim Gori[89]. Jak przyznała w wywiadzie dla serwisu muzycznego JazzSoul.pl, zespół poznała za pośrednictwem aplikacji Spotify, dodała też, w tym czasie „musiała spędzić sporo czasu, by sama odkryć [świetne pomysły na to, jak nagrywać i pisać poprawnie piosenki]”[88]. Sam album opisała jako „pełnię emocji zimowego czasu, myśli o domu, kiedy jesteś imigrantem przenoszącym się z Gruzji do Wielkiej Brytanii”[88].

1 lutego 2024 do sieci trafił teledysk z piosenką "End of Summer" autorstwa Katie Meluy. Utwór jest anglojęzyczną wersją piosenki "Koniec Lata" z filmu "Chłopi"[90]

Inspiracje

[edytuj | edytuj kod]
Melua na Zelt-Musik-Festival we Fryburgu Bryzgowijskim (2016)

Do swoich muzycznych inspiracji zalicza artystów, takich jak m.in.: Philip Glass[7], Paul Simon, Eva Cassidy[14], Freddie Mercury, Nina Simone i Ella Fitzgerald[91].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Należy do Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego[53]. Przed ukończeniem 21. roku życia posiadała trzy obywatelstwa: radzieckie i gruzińskie oraz brytyjskie, które przyjęła w sierpniu 2005[92].

18 stycznia 2012 poinformowała o przyjęciu zaręczyn Jamesa Toselanda[93]. Pobrali się 1 września 2012 w Królewskich Ogrodach Botanicznych w Kew w Londynie[94][95]. Ma syna Sandro (ur. 2022)[96].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Katie Meluy.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Ścieżka dźwiękowa

[edytuj | edytuj kod]
Rok Film Piosenka
2005 Jak w niebie „Just Like Heaven”
2006 Mía Sarah „Call off the Search”, „Tiger in the Night”
Miss Potter „When You Taught Me How to Dance”
2007 Nancy Drew „Looking for Clues”
2009 Faintheart „Toy Collection”
2010 Turysta „No Fear of Heights”
2024 Chłopi "End of Summer"

Gra aktorska

[edytuj | edytuj kod]
Rok Film Rola
2007 Grindhouse Świadek morderstwa

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Ceremonia Kategoria Wynik
2007 Echo Award Najlepsza zagraniczna artystka Wygrana[97]
2007 Goldene Kamera Zagraniczny Pop Wygrana[98]
2006 Brit Awards Najlepsza brytyjska artystka Nominacja[99]
2006 Best Pop Act Nominacja[99]
2006 Echo Award Najlepsza zagraniczna artystka Nominacja[100]
2005 Najlepszy zagraniczny debiut Wygrana[101]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Johnny Loftus: Katie Melua Biography. allmusic.com. [dostęp 2010-05-06]. (ang.).
  2. ↑ Carl Wilkinson: Georgia on her mind. The Guardian, 2005-02-27. [dostęp 2012-12-12].
  3. ↑ My Life In Travel: Katie Melua. [w:] The Independent [on-line]. independent.co.uk, 2005-02-26. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  4. ↑ Women Front the New British Invasion. dose.ca, 2006-11-09. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  5. ↑ Will Stewart: Chilling eyewitness accounts of the cost of the Georgia conflict, where 40,000 refugees are caught in the crossfire. [w:] Daily Mail [on-line]. dailymail.co.uk, 2008-08-11. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  6. ↑ Melua Shuns Luxurious Living. contactmusic.com, 2005-05-10. [dostęp 2012-12-13].
  7. ↑ a b c Paweł Piotrowicz: Katie Melua: smyczkiem po duszy. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 2015-03-05. [dostęp 2016-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-01)]. (pol.).
  8. ↑ Frances Hardy: Katie Melua: I’m just an ordinary girl, but don’t ask about my sexuality. [w:] Daily Mail [on-line]. dailymail.co.uk, 2007-11-16. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  9. ↑ Philippa Kennedy: Katie Melua earned success on her own terms. thenational.ae, 2008-06-07. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  10. ↑ Katie Melua In Gunfire Drama. femalefirst.co.uk, 2005-05-10. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  11. ↑ Judy Faber: Second Cup Café: Katie Melua. [w:] CBS [on-line]. cbsnews.com, 2006-07-06. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  12. ↑ Ekskluzywny wywiad z Katie Melua. [w:] Newsweek [on-line]. newsweek.pl, 2009-07-10. [dostęp 2016-09-27]. (pol.).
  13. ↑ Courtney Grimes: “The Closest Thing to Crazy:” An Interview With UK Rocker Katie Melua. epiphone.com, 2005-07-19. [dostęp 2015-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)]. (ang.).
  14. ↑ a b Wywiady > Katie Melua. [w:] Magazyn Gitarzysta [on-line]. magazyngitarzysta.pl, 2014-01-07. [dostęp 2016-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-01)]. (pol.).
  15. ↑ New Music: Katie Melua. BBC NEWS, 2003-11-10. [dostęp 2012-12-16]. (ang.).
  16. ↑ Richard Harrington: Katie Melua: A Debut With a Familiar Refrain. [w:] The Washington Post [on-line]. washingtonpost.com, 2004-06-16. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  17. ↑ Johnny Loftus: Katie Melua – Call Off the Search. [w:] AllMusic [on-line]. allmusic.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  18. ↑ 2004 Top 40 Official Albums Chart UK Archive. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 2004-01-31. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  19. ↑ Brand Barstein: The biggest selling Easy Listening albums of the millennium revealed!. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 2013-01-15. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  20. ↑ Album 40. [w:] Tracklisten [on-line]. danishcharts.com, 2005-01-14. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  21. ↑ VG Lista – Album Top 40. [w:] VG-Lista [on-line]. norwegiancharts.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  22. ↑ Album Top 40. [w:] Recorded Music NZ [on-line]. charts.org.nz, 2004-08-02. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  23. ↑ Dutch Album Top 100. [w:] MegaCharts [on-line]. dutchcharts.nl, 2004-05-08. [dostęp 2015-01-08]. (niderl.).
  24. ↑ Katie Melua – The Closest Thing To Crazy. discogs.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  25. ↑ Katie Melua – Crawling Up A Hill. discogs.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  26. ↑ Katie Melua – Call Off The Search. discogs.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  27. ↑ Band Aid 20 – Do They Know It’s Christmas?. discogs.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  28. ↑ Katrina Lobley: Georgia peach. smh.com.au, 2005-05-27. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  29. ↑ Queen And Katie Melua Team Up. femalefirst.co.uk, 2005-03-10. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  30. ↑ Katie Melua o wspólnym koncercie z zespołem Queen. [w:] TVN24 [on-line]. tvn24.pl. [dostęp 2015-01-09]. (pol.).
  31. ↑ Katie Melua – On The Road Again. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  32. ↑ Katie Melua. antiwarsongs.org. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  33. ↑ „DVD Champion” für Katie Melua und Geißendörfer. mediabiz.de, 2005-10-20. [dostęp 2015-01-09]. (niem.).
  34. ↑ Katie Melua – Piece By Piece. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  35. ↑ VG Lista – Album Top 40. [w:] VG-Lista [on-line]. norwegiancharts.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  36. ↑ Oficjalna lista sprzedaży – 2 października 2006. [w:] OLiS [on-line]. olis.onyx.pl, 2006-10-02. [dostęp 2015-01-09]. (pol.).
  37. ↑ 2005 Top 40 Official Albums Chart UK Archive. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 2005-10-08. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  38. ↑ Album 40. [w:] Tracklisten [on-line]. danishcharts.com, 2006-01-13. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  39. ↑ Dutch Album Top 100. [w:] MegaCharts [on-line]. dutchcharts.nl, 2005-10-15. [dostęp 2015-01-08]. (niderl.).
  40. ↑ Katie Melua – Nine Million Bicycles. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  41. ↑ Brent Meslow: ‘Nine Million Bicycles’ voted best song of all time. mediamass.net, 2015-01-09. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  42. ↑ Simon Singh: Simon Singh: Katie Melua’s bad science. [w:] The Guardian [on-line]. guardian.co.uk, 2005-09-30. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  43. ↑ 12 or 13.7 billion light years?. [dostęp 2017-10-18]. (ang.).
  44. ↑ Wolność w muzyce – rozmowa z Katie Melua. tygodnikprzeglad.pl. [dostęp 2017-10-18]. (pol.).
  45. ↑ Katie Melua – Spider’s Web. discogs.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  46. ↑ Katie Melua – It’s Only Pain. discogs.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  47. ↑ Katie Melua – Shy Bo. discogs.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  48. ↑ Katie Melua – I Cried For You / Just Like Heaven. discogs.com. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  49. ↑ Katie Melua makes mellow comeback. [w:] BBC [on-line]. news.bbc.co.uk, 2005-09-26. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  50. ↑ Rebecca Murray: „Just Like Heaven” Movie Soundtrack List. movies.about.com. [dostęp 2015-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-06)]. (ang.).
  51. ↑ Melua’s deep sea gig sets record. [w:] BBC [on-line]. news.bbc.co.uk, 2006-10-02. [dostęp 2015-01-10]. (ang.).
  52. ↑ Katie Melua’s concert under the sea. artcle.wn.com, 2007-05-24. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  53. ↑ a b c Katie Melua – Pictures. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  54. ↑ Maureen Coleman: Katie true to her heart on new album. belfasttelegraph.co.uk, 2007-07-19. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  55. ↑ Neil McCormick: Katie Melua: I want to start afresh. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2007-09-15. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  56. ↑ Katie Melua – If You Were A Sailboat. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  57. ↑ Katie Melua – If The Lights Go Out. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  58. ↑ Katie Melua – Ghost Town. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  59. ↑ Q&A Interview with Andrea McEwan. hangout.altsounds.com, 2008-12-01. [dostęp 2015-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-31)]. (ang.).
  60. ↑ Mary Pickford (used to eat roses) by Katie Melua. songfacts.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  61. ↑ Siri Holm: Katie Melua er klar med nyt. gaffa.dk, 2011-09-08. [dostęp 2015-01-09]. (duń.).
  62. ↑ iTunes Live: Berlin Festival – Katie Melua. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2015-01-10]. (pol.).
  63. ↑ Kimberly Thrower: Katie Melua named as the face of Eric Bompard cashmere. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2009-08-13. [dostęp 2015-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-19)]. (ang.).
  64. ↑ Katie Melua – Live At The O² Arena. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  65. ↑ Katie Melua – The House. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  66. ↑ Katie Melua – A Happy Place. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  67. ↑ Katie Melua – The Flood. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  68. ↑ Ultratop 50 Albums. [w:] Ultratop 50 [on-line]. ultratop.be, 2010-06-05. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  69. ↑ Paul Sexton: Katie Melua Sets Up ‘House’ Atop European Chart. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2010-06-04. [dostęp 2015-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-08)]. (ang.).
  70. ↑ Paul Sexton: Katie Melua Returns To Euro Chart Summit. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2010-06-24. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  71. ↑ Oficjalna Lista Sprzedaży / 28 czerwca 2010. [w:] OLiS [on-line]. olis.onyx.pl, 2010-06-28. [dostęp 2015-01-09]. (pol.).
  72. ↑ Schweizer Hitparade – Alben Top 100. [w:] Schweizer Hitparade [on-line]. hitparade.ch, 2010-06-06. [dostęp 2015-01-09]. (niem.).
  73. ↑ Awards / Search for: Katie Melua The House. [w:] Schweizer Hitparade [on-line]. swisscharts.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  74. ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia – Wyróżnienia – Platynowe płyty CD – Przyznane w 2010. [w:] ZPAV [on-line]. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-01-09]. (pol.).
  75. ↑ Singer Katie Melua: I’ve had a breakdown. [w:] Daily Mail [on-line]. dailymail.co.uk, 2011-02-21. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  76. ↑ Katie Melua: staram się zawsze mieć przy sobie rodzinę. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 2011-04-22. [dostęp 2015-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-20)]. (pol.).
  77. ↑ Katie Melua – Tour 2011. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  78. ↑ Piosenkarka Katie Melua nowym ambasadorem marki Opel. media.gm.com, 2010-11-15. [dostęp 2015-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-10)]. (pol.).
  79. ↑ Katie Melua – Secret Symphony. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  80. ↑ Oficjalna Lista Sprzedaży / 19 marca 2012. [w:] OLiS [on-line]. olis.onyx.pl, 2012-03-19. [dostęp 2015-01-09]. (pol.).
  81. ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia – Wyróżnienia – Platynowe płyty CD – Przyznane w 2012. [w:] ZPAV [on-line]. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-01-09]. (pol.).
  82. ↑ Katie Melua – Better Than A Dream. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  83. ↑ Katie Melua – Moonshine. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  84. ↑ Katie Melua – The Walls Of The World. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  85. ↑ Katie Melua – Ketevan. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  86. ↑ Katie Melua – The Love I’m Frightened Of. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  87. ↑ Katie Melua – I Will Be There. discogs.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  88. ↑ a b c Sergiusz Królak: “Moja muzyka nie jest stworzona dla masowej publiczności” – wywiad z Katie Meluą. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. jazzsoul.pl, 2016-10-14. [dostęp 2016-10-19]. (pol.).
  89. ↑ In Winter – Katie Melua. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2016-10-19]. (ang.).
  90. ↑ Katie Melua i "Chłopi". Teledysk trafił do sieci [online], trojka.polskieradio.pl [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  91. ↑ Piotr Miecznikowski: Soundtrack do filmu Tarantino? – Wywiad z Katie Melua. [w:] Empik [on-line]. empik.com. [dostęp 2016-09-27]. (pol.).
  92. ↑ Singer Melua made British citizen. [w:] BBC [on-line]. news.bbc.co.uk, 2005-08-11. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  93. ↑ News: Katie announces engagement. www.katiemelua.com, 2012-01-18. [dostęp 2012-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-12)]. (ang.).
  94. ↑ MotoGP star Toesland set to marry Katie Melua today. Energyfm.net, 2012-09-01. [dostęp 2012-09-02].
  95. ↑ What a beautiful bride! Katie Melua. MailOnline, 2012-09-02. [dostęp 2012-12-11]. (ang.).
  96. ↑ https://teleshow.wp.pl/katie-melua-zostala-mama-radosna-informacja-pochwalila-sie-w-internecie-6843188297919040a
  97. ↑ Wolfgang Spahr: Echo Awards handed out in Berlin. [w:] Monsters and Critics [on-line]. 2007-03-27. [dostęp 2010-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-08)].
  98. ↑ Katie Melua And Nic Cage Receive German Honour. [w:] Hello! [on-line]. 2 lutego 2007. [dostęp 2010-02-10].
  99. ↑ a b Brit Awards 2006: The winners. [w:] BBC News [on-line]. 2006-02-15. [dostęp 2010-02-10].
  100. ↑ DW staff (nda): Berlin Rocks to the Sound Of Echoes. [w:] Deutsche Welle [on-line]. 2005-03-12. [dostęp 2010-02-10].
  101. ↑ Mandy Carter: Interview: Katie Melua. [w:] MyVillage [on-line]. 1 sierpnia 2006. [dostęp 2010-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 grudnia 2010)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Katie Melua
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Kompilacje
Single
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katie_Melua&oldid=73084878”