Pawłowski IV
Pawłowski IV Baron (Pawłowski IV cz. Leliwa odm.) – czeski herb baronowski, odmiana herbu Leliwa, nadany rodzinie polskiego pochodzenia osiadłej na Śląsku.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Juliusz Karol Ostrowski blazonuje herb następująco[1][2]:
Na tarczy ściętej w polu górnym błękitnym – między dwoma złotymi lwami wspiętymi – półksiężyc złoty z takąż gwiazdą nad rogami; w dolnym dwudzielnym, złotym z prawej – gryf błękitny w lewo, błękitnym z lewej – gryf złoty w prawo. Nad tarczą trzy hełmy ukoronowane, w pierwszym – pół złotego lwa, w drugim – na pawim ogonie półksiężyc z gwiazdą nad rogami, w trzecim pół błękitnego gryfa. Labry błękitne podbite złotem.
Istnieje rozbieżność w nazwie tego herbu u Ostrowskiego – autor w części I swojej książki (wizerunki herbów) nazywa ten herb Pawłowski IV[1], natomiast w części II (opisy herbów) – Pawłowski III[2].
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Podług Ostrowskiego herb rodziny polskiego pochodzenia osiadłej na Śląsku w XVI wieku. Tytuł baronów czeskich mieli otrzymać w 1666. Jedna ich gałąź miała znajdować się w pomorskiem[2].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:
Pawłowski.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 432.
- ↑ a b c Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 256.