Pius IX

Pius IX (Senae Gallicae, 13 Maii 1792–Romae, 7 Februarii 1878), fuit papa Ecclesiae Catholicae a die 16 Iunii 1846.

Vita

Ab anno 1803 usque ad annum 1808, cum studia propter morbum sacrum interrupit, Ioannes Maria Baptista Peregrinus Isidorus Maria Mastai-Ferretti filius Hieronymi et Catharinae Solazzi studuit Volaterris apud scholam ordinis Clericorum Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum.

Ab anno 1814, Romae hospitio patrui presbyteris Paulini Mastai-Ferretti usus est, et rursum philosophiae ac theologiae apud Collegium Romanum studuit. Dicitur anno 1815 post visitam sanctuarii Laureti Ioannes Maria a morbo sacro sanatus fuisse.

Die 10 Aprilis 1819 Mastai-Ferretti presbyter ordinatus est. A mense Iulio 1823 usque ad mensem Iunium 1825 interfuit missioni apostolicae in Chiliam a Ioanne Muzi ductae. Die 21 Maii 1827 Mastai Ferretti Spoletii, ubi callide anno 1831 tumultus sedavit, et anno 1832 Fori Cornelii archiepiscopus creatus est. Die 14 Decembris 1840 a Papa Gregorio XVI Mastai cardinalis factus est.

Pontificatus

Pius IX ab aliis "Pastor Aeternus" vocatus ab eius diuturnissimo regno ex titulo cuiusdam decreti Concilii Vaticani I, ecclesiam rexit triginta unum annos, omnes papas praeter Sanctum Petrum excedens in annos regni. Ecclesiam gubernavit per annos magnarum turbationum: Die 24 Novembris 1848 Pius IX ab insurgentibus Romanis pressus in urbem Caietam fugit. Ab eo visa sunt Concilium Vaticanum Primum, terminus Statuum Papalium, et novus rerum politicarum ordo. Anno 1850, Pius IX dioeceses Angliae Catholicae Ecclesiae post emendationem Ecclesiae saeculi XVI restituit.

Pro religionis augmento, catholicam doctrinam semper caute custodivit, declarans anno 1854 dogma Immaculatae Conceptionis Mariae. Etiam si suam aetatem bene intellexit neque omnes novae res ei odio fuerunt, saepe contra istius aetatis currentes se invenit, publicans anno 1864 cum encyclica epistula Quanta cura Syllabum Errorum qui plurimas res novas condemnavit quas papa putabat contra Catholicam fidem esse. Pontificatu eius Kulturkampf in terris Germanicis saeviebat.

Condidit varias institutiones ad ecclesiam promovendam, inter eas Pontificium Collegium Americae Septentrionalis ubi usque hodie nonnulli scholastici ex Civitatibus Foederatis studia ad sacerdotium persequuntur. Romae ecclesias ornavit, ubique a catholica gente est amatus.

Pius IX die 29 Iunii 1868 Concilium Vaticanum Primum (8 Decembris 1869—20 Octobris 1870) indixit. Sub eius auctoritate, Concilium Vaticanum I decreta publicavit de divina revelatione (Dei Filius), et de infallibilitate Romani pontificis (Pastor Aeternus)^[1]. Die 7 Iulii 1867, Magnos Martyres Nagasacienses publice beatificavit.

Beatus

Papa Ioannes Paulus II Pium IX die 3 Septembris 2000 beatum fecit.

Notae

↑ Alludens ad hanc rem totam Europam perturbantem Romae illa famosissima statua Pasquini chartam lectoribus praebuit dialecto Romanorum inscriptam hisce versibus: |

Quando Eva morse e morder fece il pomo,
Iddio per salvar l'uom si fece uomo.
Or per distrugger l'uomo il nono Pio,
nato dal fango, vuol crearsi Iddio.

Latine: Cum Eva malum edisset et edi fecisset, / deus ut hominem salvaret se fecit hominem. / Nunc ut destruat hominem Pius nonus / luto natum se ipsum vult creare deum.

Nexus interni

Ecclesia Vetus Catholica

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Pium IX spectant.

Lexica biographica: Gran Enciclopèdia Catalana • Deutsche Biographie • Dizionario biografico degli Italiani • Treccani • Store norske leksikon • • Catholic Hierarchy

Vide Pius IX apud Vicifontem.

Pagina Sanctae Sedis de Pio IX
Opera Omnia in diversis sermonibus
Georg Denzler, "PIUS IX." in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon vol. 7 (Herzberg, 1994. ISBN 3-88309-048-4) , columnae 677–678 (Theodisce)
De Pio IX in The Catholic Encyclopedia: an international work of reference (Novi Eboraci: Appleton, 1907–1914) (Anglice)

Series Paparum

	Innocentius III Pius IX
Petrus • Linus • Anacletus • Clemens I • Evaristus • Alexander I • Sixtus I • Telesphorus • Hyginus • Pius I • Anicetus • Soterius • Eleutherius • Victor I • Zephyrinus • Callistus I • Urbanus I • Pontianus • Anterus • Fabianus • Cornelius • Lucius I • Stephanus I • Sixtus II • Dionysius • Felix I • Eutychianus • Caius • Marcellinus • Marcellus I • Eusebius • Miltiades • Silvester I • Marcus • Iulius I • Liberius • Damasus I • Siricius • Anastasius I • Innocentius I • Zosimus • Bonifacius I • Caelestinus I • Sixtus III • Leo I • Hilarius • Simplicius • Felix III • Gelasius I • Anastasius II • Symmachus • Hormisdas • Ioannes I • Felix IV • Bonifacius II • Ioannes II • Agapetus I • Silverius • Vigilius • Pelagius I • Ioannes III • Benedictus I • Pelagius II • Gregorius I • Sabinianus • Bonifacius III • Bonifacius IV • Adeodatus I • Bonifacius V • Honorius I • Severinus • Ioannes IV • Theodorus I • Martinus I • Eugenius I • Vitalianus • Adeodatus II • Donus • Agatho • Leo II • Benedictus II • Ioannes V • Conon • Sergius I • Ioannes VI • Ioannes VII • Sisinnius • Constantinus • Gregorius II • Gregorius III • Zacharias • Stephanus II • Stephanus III • Paulus I • Stephanus IV • Hadrianus I • Leo III • Stephanus V • Paschalis I • Eugenius II • Valentinus • Gregorius IV • Sergius II • Leo IV • Benedictus III • Nicolaus I • Hadrianus II • Ioannes VIII • Marinus I • Hadrianus III • Stephanus VI • Formosus • Bonifacius VI • Stephanus VII • Romanus • Theodorus II • Ioannes IX • Benedictus IV • Leo V • Sergius III • Anastasius III • Lando • Ioannes X • Leo VI • Stephanus VIII • Ioannes XI • Leo VII • Stephanus IX • Marinus II • Agapetus II • Ioannes XII • Leo VIII • Benedictus V • Ioannes XIII • Benedictus VI • Benedictus VII • Ioannes XIV • Ioannes XV • Gregorius V • Silvester II • Ioannes XVII • Ioannes XVIII • Sergius IV • Benedictus VIII • Ioannes XIX • Benedictus IX • Silvester III • Benedictus IX • Gregorius VI • Clemens II • Benedictus IX • Damasus II • Leo IX • Victor II • Stephanus X • Nicolaus II • Alexander II • Gregorius VII • Victor III • Urbanus II • Paschalis II • Gelasius II • Callistus II • Honorius II • Innocentius II • Caelestinus II • Lucius II • Eugenius III • Anastasius IV • Hadrianus IV • Alexander III • Lucius III • Urbanus III • Gregorius VIII • Clemens III • Caelestinus III • Innocentius III • Honorius III • Gregorius IX • Caelestinus IV • Innocentius IV • Alexander IV • Urbanus IV • Clemens IV • Gregorius X • Innocentius V • Hadrianus V • Ioannes XXI • Nicolaus III • Martinus IV • Honorius IV • Nicolaus IV • Caelestinus V • Bonifacius VIII • Benedictus XI • Clemens V • Ioannes XXII • Benedictus XII • Clemens VI • Innocentius VI • Urbanus V • Gregorius XI • Urbanus VI • Bonifacius IX • Innocentius VII • Gregorius XII • Martinus V • Eugenius IV • Nicolaus V • Callistus III • Pius II • Paulus II • Sixtus IV • Innocentius VIII • Alexander VI • Pius III • Iulius II • Leo X • Hadrianus VI • Clemens VII • Paulus III • Iulius III • Marcellus II • Paulus IV • Pius IV • Pius V • Gregorius XIII • Sixtus V • Urbanus VII • Gregorius XIV • Innocentius IX • Clemens VIII • Leo XI • Paulus V • Gregorius XV • Urbanus VIII • Innocentius X • Alexander VII • Clemens IX • Clemens X • Innocentius XI • Alexander VIII • Innocentius XII • Clemens XI • Innocentius XIII • Benedictus XIII • Clemens XII • Benedictus XIV • Clemens XIII • Clemens XIV • Pius VI • Pius VII • Leo XII • Pius VIII • Gregorius XVI • Pius IX • Leo XIII • Pius X • Benedictus XV • Pius XI • Pius XII • Ioannes XXIII • Paulus VI • Ioannes Paulus I • Ioannes Paulus II • Benedictus XVI • Franciscus

[1] Alludens ad hanc rem totam Europam perturbantem Romae illa famosissima statua Pasquini chartam lectoribus praebuit dialecto Romanorum inscriptam hisce versibus: |

Quando Eva morse e morder fece il pomo,
Iddio per salvar l'uom si fece uomo.
Or per distrugger l'uomo il nono Pio,
nato dal fango, vuol crearsi Iddio.

Latine: Cum Eva malum edisset et edi fecisset, / deus ut hominem salvaret se fecit hominem. / Nunc ut destruat hominem Pius nonus / luto natum se ipsum vult creare deum.

[1]