Saltar ao contido

SMURF2

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Imaxe por PDB baseado en 1zvd.
E3 proteína ligase de ubiquitina específica de Smad
Identificadores
Símbolo SMURF2
Símbolos alt. DKFZp686F0270; MGC138150
Entrez 64750
HUGO 16809
OMIM

605532

PDB 2DJY, 2JQZ, 2KXQ, 2LTZ 1ZVD, 2DJY, 2JQZ, 2KXQ, 2LTZ
RefSeq NP_073576
UniProt Q9HAU4
Outros datos
Locus Cr. 17 q22-23

A proteína SMURF2 (do inglés Smad ubiquitination regulatory factor, factor regulador de ubiquitinación das proteínas Smad), a miúdo chamada simplemente ligase de ubiquitina 2), é unha enzima que nos humanos está codificada polo xene SMURF2 do cromosoma 17 humano.[1][2] Forma parte da familia de enzimas «C2-WW-Hect» que controlan a ensamblaxe das adhesións requiridas para a migración celular.[3]

A SMURF2 é unha ligase de ubiquitina específica para Smad reguladas por receptores, proteínas presentes na vía de sinalización celular da proteína morfoxénica ósea (BMP).[4] A súa acción é inhibitoria sobre as diversas enzimas da familia Smad.[5] Unha proteína similar presente no xénero de ras Xenopus está asociada coa formación do padrón corporal embrionario. Especificamente, SMURF2 participa na coordinación da elongación axonal e a polaridade en embrioxénese.[6] SMURF2 é atraída por Smad7, localizada nas balsas lipídicas das membranas celulares, coa subseguinte internalización, ubiquitinación e degradación do receptor de TGF-beta polo proteasoma.[7]

Na súa función de ubiquitina, SMURF2 dirixe a reciclaxe de proteínas ao asociarse a elas e marcalas para a súa destrución. SMURF2 atópase situada no extremo nacente do axón xunto a outra proteína, Rap1B, cuxa sobreexpresión conduce a que as neuronas do hipocampo sexan multi-axonais. En contraste, a perda da función de Rap1b, mediada polo uso de ARN de silenciamento, prevén a formación de axóns, un fenotipo recuperado pola expresión dunha forma constitutivamente activa de Cdc42. Unha mutación en Cdc42 conduce á perda desta función que non pode ser rescatada por formas constitutivamente activas de Rap1b, polo que este debe situarse "augas arriba" do Cdc42. Rap1b concéntrase nunha soa das neuritas por acción da degradación selectiva da proteína inactiva naquelas neuritas que darán lugar ás respectivas dendritas. Esta degradación é mediada pola actividade de ubiquitina de SMURF2. SMURF2 está dirixida cara ao cono de crecemento axonal por medio da interacción do seu dominio HECT xunto co dominio PDZ da proteína de polaridade Par3, o que permite o seu transporte mediante o axuste da subunidade KIF3A da cinesina-2.[6]

Interaccións

[editar | editar a fonte]

A proteína SMURF2 presenta interaccións con:

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Lin X, Liang M, Feng XH. "Smurf2 is a ubiquitin E3 ligase mediating proteasome-dependent degradation of Smad2 in transforming growth factor-beta signaling" 275 (47). PMID 11016919. doi:10.1074/jbc.C000580200. 
  2. "Entrez Gene: SMURF2 SMAD specific E3 ubiquitin protein ligase 2". 
  3. Bórquez, Daniel A, & González-Billault, Christian. (2011). Regulation of cell polarity by controlled proteolytic systems Biological Research, 44(1), 35-41. ISSN 0716-9760 doi: 10.4067/S0716-97602011000100005. Accesado el 23 de diciembre de 2015
  4. Ma, W.H., Liu, Y.J., Wang, W., & Zhang, Y.Z.. (2015). Neuropeptide Y, substance P, and human bone morphogenetic protein 2 stimulate human osteoblast osteogenic activity by enhancing gap junction intercellular communication Brazilian Journal of Medical and Biological Research, 48(4), 299-307. Acceso o 22 de decembro de 2015
  5. Wrana JL, Attisano L (2000). "The Smad pathway" 11 (1-2). PMID 10708948. doi:10.1016/S1359-6101(99)00024-6. 
  6. 6,0 6,1 Bórquez, Daniel A, & González-Billault, Christian. (2011). Regulation of cell polarity by controlled proteolytic systems Biological Research, 44(1), 35-41. ISSN 0716-9760 doi: 10.4067/S0716-97602011000100005. Acceso o 23 de decembro de 2015
  7. Vanegas, Adriana Lucía, & Vásquez, Gloria María. (2011). Smad y otros blancos terapéuticos en esclerodermiaSmad and other therapeutic targets in scleroderma Revista Colombiana de Reumatología, 18(4), 285-294. Acceso o 18 de decembro de 2015
  8. 8,0 8,1 Bonni S, Wang HR, Causing CG, Kavsak P, Stroschein SL, Luo K, Wrana JL (Jun 2001). "TGF-beta induces assembly of a Smad2-Smurf2 ubiquitin ligase complex that targets SnoN for degradation". Nature Cell Biology 3 (6): 587–95. PMID 11389444. doi:10.1038/35078562. 
  9. 9,0 9,1 Nakano A, Koinuma D, Miyazawa K, Uchida T, Saitoh M, Kawabata M, Hanai J, Akiyama H, Abe M, Miyazono K, Matsumoto T, Imamura T (Mar 2009). "Pin1 down-regulates transforming growth factor-beta (TGF-beta) signaling by inducing degradation of Smad proteins". The Journal of Biological Chemistry 284 (10): 6109–15. PMID 19122240. doi:10.1074/jbc.M804659200. 
  10. Asano Y, Ihn H, Yamane K, Kubo M, Tamaki K (Jan 2004). "Impaired Smad7-Smurf-mediated negative regulation of TGF-beta signaling in scleroderma fibroblasts". The Journal of Clinical Investigation 113 (2): 253–64. PMC 310747. PMID 14722617. doi:10.1172/JCI16269. 
  11. Kavsak P, Rasmussen RK, Causing CG, Bonni S, Zhu H, Thomsen GH, Wrana JL (Dec 2000). "Smad7 binds to Smurf2 to form an E3 ubiquitin ligase that targets the TGF beta receptor for degradation". Molecular Cell 6 (6): 1365–75. PMID 11163210. 
  12. 12,0 12,1 12,2 Lee YS, Han JM, Son SH, Choi JW, Jeon EJ, Bae SC, Park YI, Kim S (Jul 2008). "AIMP1/p43 downregulates TGF-beta signaling via stabilization of smurf2". Biochemical and Biophysical Research Communications 371 (3): 395–400. PMID 18448069. doi:10.1016/j.bbrc.2008.04.099. 
  13. Fukunaga E, Inoue Y, Komiya S, Horiguchi K, Goto K, Saitoh M, Miyazawa K, Koinuma D, Hanyu A, Imamura T (Dec 2008). "Smurf2 induces ubiquitin-dependent degradation of Smurf1 to prevent migration of breast cancer cells". J. Biol. Chem. 283 (51): 35660–7. PMID 18927080. doi:10.1074/jbc.M710496200. 
  14. Carpentier I, Coornaert B, Beyaert R (Oct 2008). "Smurf2 is a TRAF2 binding protein that triggers TNF-R2 ubiquitination and TNF-R2-induced JNK activation". Biochemical and Biophysical Research Communications 374 (4): 752–7. PMID 18671942. doi:10.1016/j.bbrc.2008.07.103.