Sobór Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej w Petersburgu
7810663000[1] | |||||||||||||||||||||
sobór parafialny | |||||||||||||||||||||
Sobór po remoncie | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
14/27 marca | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Petersburga | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji | |||||||||||||||||||||
59°55′33,4″N 30°22′07,3″E/59,925944 30,368694 | |||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Sobór Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej, także: sobór Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej, św. Michała Maleina i św. Aleksandra Newskiego – prawosławny sobór, wzniesiony w Petersburgu dla uczczenia 300. rocznicy panowania Romanowów w Rosji. Zamknięty dla kultu w 1932 i zdewastowany w kolejnych latach, został odbudowany w XXI w. i poświęcony powtórnie w 2013.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej powstała w latach 1909–1913 w ramach ogólnorosyjskich obchodów 300. rocznicy objęcia tronu rosyjskiego przez dynastię Romanowów. Komisją nadzorującą budowę świątyni kierował wielki książę Michał Aleksandrowicz Romanow. Świątynią administrowały mniszki z monasteru Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej w Gorodku, gdyż przy cerkwi powstała placówka filialna tegoż klasztoru. Autorem projektu soboru był Stiepan Kriczinski[2].
Budowla została poświęcona w 1914 w obecności cara Mikołaja II i jego żony Aleksandry. Już cztery lata później, po rewolucji październikowej, sobór stracił status monasterskiej placówki filialnej i stał się zwykłą świątynią parafialną. Pozostawał czynny do 1932, gdy proboszcz miejscowej parafii archimandryta Lew oraz grupa parafian została aresztowana pod zarzutami działalności kontrrewolucyjnej i agitacji antyradzieckiej. Cerkiew odebrano wiernym i zaadaptowano na fabrykę mleka. Budowla została przebudowana na potrzeby zakładu – zniszczono kopuły, wewnątrz wprowadzono podział na piętra, dobudowano nowe pomieszczenia służące produkcji, zniszczono dzwony z imionami członków rodziny carskiej[2].
Rosyjski Kościół Prawosławny ostatecznie odzyskał świątynię w 2005 (formalnie parafia Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej istniała od 1992). W latach 2007–2013 miał miejsce jej kompleksowy remont, współfinansowany przez państwo (z uwagi na status zabytku, jaki posiada budowla) i prywatnych sponsorów. Odbudowaną cerkiew poświęcił 14 września 2013 patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl[2].
W budynku soboru znajdują się dwie świątynie: górna i dolna. Cały obiekt wzniesiony jest w stylu bizantyjsko-rosyjskim. Patronami górnej cerkwi są Fiodorowska Ikona Matki Bożej, uważana za opiekunkę rodu Romanowów, oraz patron cara Michała I, święty mnich Michał Malein. Pierwotnie w soborze funkcjonowały także ołtarze św. św. Mikołaja i Aleksandry (patronów Mikołaja II i jego małżonki Aleksandry Fiodorowny), św. Michała Twerskiego oraz św. Aleksego Moskiewskiego. Po odbudowie jeden z bocznych ołtarzy soboru poświęcono Świętym Nowomęczennikom i Wyznawcom Cerkwi Rosyjskiej, zaś drugi – Świętym Cierpiętnikom Carskim. Na patronów cerkwi dolnej wybrano patronów cara Aleksandra III i jego żony Marii Fiodorowny – św. Aleksandra Newskiego i św. Marię Magdalenę[2].