Stefan Harding
| opat | |
 Fresk Stefana Hardinga z kościoła w Apátistvánfalvi | |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1059 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 marca 1134 |
| Czczony przez | |
| Wspomnienie | |
| Szczególne miejsca kultu | |
Stefan Harding (ur. ok. 1059 r. w Merriott w Anglii, zm. 28 marca 1134 r. w opactwie Cîteaux) – reformator życia zakonnego, jeden z założycieli zakonu cysterskiego, trzeci opat klasztoru w Cîteaux, święty Kościoła katolickiego.
Żywot świętego
[edytuj | edytuj kod]Stefan Harding zdobył wykształcenie religijne w benedyktyńskim opactwie w Dorset. Spędził tam kilka lat. Porzucił jednak klasztor na skutek zwątpienia i udał się do Szkocji. Po kilkunastu miesiącach odzyskawszy wiarę zaczął pielgrzymować. Przemierzając Francję, zatrzymał się w Molesme i wstąpił do opactwa benedyktyńskiego. Przekonał przełożonego św. Roberta, by założyć nową wspólnotę zakonną prowadzącą bardziej surowe i wymagające życie.
W 1098 roku powstała w Cîteaux nowa wspólnota, z której rozwinął się zakon cystersów (nazwany od miejscowości). Stefan został przełożonym zakonu, a w 1109 roku (po śmierci św. Alberyka) opatem. Ideą zakonu był powrót do pierwotnej benedyktyńskiej reguły. Główny nacisk położony był na dyscyplinę i bezwzględne podporządkowanie mnichów przełożonym.
Za jego kadencji (w 1112 lub 1113) do opactwa trafił późniejszy święty Bernard z Clairvaux.
Stefan Harding jest uważany za autora Carta Caritatis – dokumentu regulującego wzajemne stosunki między opactwami cysterskimi (w tym czasie było ich już 13) oraz zasady życia zakonnego. Dokument ten, jako uściślający i uzupełniający ustalenia z 1100 roku zatwierdził papież Kalikst II w roku 1119.
Stefan usiłował zrewidować tekst Wulgaty, lecz bez powodzenia. W 1133 roku zrezygnował z funkcji przełożonego ze względu na swój wiek (był prawie niewidomy). Zmarł w wieku ok. 75 lat. Służył domowi w Cîteaux przez 25 lat. W chwili jego śmierci cystersi mieli już dwanaście klasztorów we Francji i Anglii.
Kult
[edytuj | edytuj kod]Nie wiadomo, czy Stefan Harding został kanonizowany, chociaż niektóre źródła podają rok 1623[1], kiedy to Grzegorz XV wpisał go do kalendarza rzymskiego. Nieoficjalnie wymieniany jest w martyrologium rzymskim, jako święty[2].
Do 1683 św. Stefan wspominany był najpierw 28 marca, następnie razem ze św. Robertem 17 kwietnia (cystersi 15 kwietnia). Po reorganizacji kalendarza liturgicznego (1969), wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 26 stycznia, razem ze św. Alberykiem i św. Robertem[1]. Święty Stefan nadal wspominany jest w dzień śmierci (28 marca) przez katolików jak i w zakonach: trapistów, cystersów (uroczystość) oraz benedyktynów[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- kult świętych
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- święty Stefan – inne postaci święte o tym imieniu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Harding, Stephan. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. [dostęp 2024-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (niem.).
- ↑ a b Stephan Harding. Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2024-04-21]. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Yolanta Zaluska, L’enluminure et le scriptorium de Cîteaux au XIIe siècle
- Założyciele. cystersi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- Święci Robert, Alberyk i Stefan, opaci. Internetowa Liturgia Godzin. [dostęp 2024-04-21]. (pol.).
- Święty Stefan Harding (1059 – 1134) – trzeci opat Cîteaux i fundator zakonu cystersów. ocist.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-16)]. – Cistopedia, encyclopædia cisterciensis (oprac. Ignacy Rogusz O.Cist.)
- A.M. Wyrwa, Święty Stefan Harding. Przyczynek do badań nad jego kultem na ziemiach polskich, Cistercium Mater Nostra. In orbe, Lux et sidera. Studia z dziejów Zakonu Cysterskiego dedykowane Davidowi H. Williamsowi w osiemdziesiątą rocznicę urodzin, t. VI, Kraków 2012-2013, s. 197-206; ISSN 1898-4614