Przejdź do zawartości

Władimir Arnold

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Arnold
Влади́мир И́горевич Арно́льд
Ilustracja
Władimir Arnold
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1937
Odessa

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 2010
Paryż

doktor habilitowany nauk ścisłych
Specjalność: matematyka
Alma Mater

Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa

Odznaczenia
Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie nauki i techniki Nagroda Leninowska
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy
Nagrody

Nagroda Wolfa

Władimir Igoriewicz Arnold, ros. Влади́мир И́горевич Арно́льд (ur. 12 czerwca 1937 w Odessie, zm. 3 czerwca 2010 w Paryżu[1]) – rosyjski matematyk, profesor Instytutu Stiekłowa w Moskwie i Uniwersytetu w Paryżu IX. Laureat Nagrody Leninowskiej (1965), Nagrody Wolfa w matematyce (2001) i innych wyróżnień.

Znany z prac w teorii katastrof, geometrii algebraicznej, mechaniki klasycznej i topologii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Uniwersytecie Moskiewskim, który ukończył w 1959. Pracę doktorską obronił w 1961 (jego promotorem był Andriej Kołmogorow), a dwa lata później habilitował się. W 1986 został członkiem korespondentem, a w 1990 pełnym członkiem Akademii Nauk ZSRR (od 1991 Rosyjskiej Akademii Nauk).

W 1957 wspólnie z Andriejem Kołmogorowem rozwiązał 13. problem Hilberta.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Arnold Władimir I., [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-11].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]