Прејди на содржината

35 Лебед

Од Википедија — слободната енциклопедија
35 Лебед
Местоположбата на 35 Лебед (заокружено)
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Лебед
Ректасцензија 20ч 18м &1000000000390698600000039,06986с[1]
Деклинација +34° 58′ &1000000000057990900000057,9909″[1]
Прив. величина (V) 5,18[2]
Особености
Спектрален тип F6Ib[3]
B−V Боен показател +0,62[2]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)−20,20[4] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: −0,05[1] млс/г
Дек.: −3,77[1] млс/г
Паралакса (π)1.03 ± 0.21[1] млс
Оддалеченостприб. 3.200 сг
(приб. 1.000 пс)
Апсолутна величина (MV)−3,99[5]
Податоци
Маса10,0[6] M
Полупречник51[7] R
Површ. грав. (log g)1,5[6] - 2.4[5]
Сјајност7.093[8] L
Температура6.360[5] K
Вртежна брзина (v sin i)3,5[6] км/с
Други ознаки
35 Cyg, HR 7770, BD+34°3967, HD 193370, SAO 69806, FK5 3627, HIP 100122
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

35 Лебедспектроскопска двојна ѕвезда во соѕвездието Лебед, со привидна ѕвездена величина од 5.18. Ѕвездата е на растојание од 1,000 парсекs (3,300 сг), првичната ѕвезда е жолт суперџин од спектрален тип F6Ib, масивна ѕвезда која го согорела водородот во јадрото и денес согорува потешки елементи.

Жолтите суперџинови се вообичаено периодични ѕвезди, честопати припадници на кефеидите, но 35 Лебед е значајна по тоа што има невообичаено непроменлива сјајност.[9]

35 Лебед е еднолиниска спектроскопска двојна ѕвезда со период од 2.440 денови (преку 6 години).[10] Втората ѕвезда не може да се забележи директно, ниту пак може да се препознаат нејзините спектрални линии, но целокупниот спектар се поклопува со пар на F4 суперџин и помалку сјајна ѕвезда B6.5.[11]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Van Leeuwen, F. (2007). „Validation of the new Hipparcos reduction“. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.
  2. 2,0 2,1 Luck, R. Earle (2014). „Parameters and Abundances in Luminous Stars“. The Astronomical Journal. 147 (6): 137. Bibcode:2014AJ....147..137L. doi:10.1088/0004-6256/147/6/137.
  3. Abt, Helmut A. (2009). „MK Classifications of Spectroscopic Binaries“. The Astrophysical Journal Supplement. 180: 117. Bibcode:2009ApJS..180..117A. doi:10.1088/0067-0049/180/1/117.
  4. Gontcharov, G. A. (2006). „Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system“. Astronomy Letters. 32 (11): 759. arXiv:1606.08053. Bibcode:2006AstL...32..759G. doi:10.1134/S1063773706110065.
  5. 5,0 5,1 5,2 Kovtyukh, V. V.; Gorlova, N. I.; Belik, S. I. (2012). „Accurate luminosities from the oxygen λ7771-4 Å triplet and the fundamental parameters of F-G supergiants“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 423 (4): 3268. arXiv:1204.4115. Bibcode:2012MNRAS.423.3268K. doi:10.1111/j.1365-2966.2012.21117.x.
  6. 6,0 6,1 6,2 Lyubimkov, Leonid S.; Lambert, David L.; Kaminsky, Bogdan M.; Pavlenko, Yakov V.; Poklad, Dmitry B.; Rachkovskaya, Tamara M. (2012). „Lithium abundance in atmospheres of F- and G-type supergiants and bright giants“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 427: 11. arXiv:1212.6057. Bibcode:2012MNRAS.427...11L. doi:10.1111/j.1365-2966.2012.21617.x.
  7. Pasinetti Fracassini, L. E.; Pastori, L.; Covino, S.; Pozzi, A. (2001). „Catalogue of Apparent Diameters and Absolute Radii of Stars (CADARS) - Third edition - Comments and statistics“. Astronomy and Astrophysics. 367 (2): 521. arXiv:astro-ph/0012289. Bibcode:2001A&A...367..521P. doi:10.1051/0004-6361:20000451.
  8. McDonald, I.; Zijlstra, A. A.; Boyer, M. L. (2012). „Fundamental parameters and infrared excesses of Hipparcos stars“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 427: 343. arXiv:1208.2037. Bibcode:2012MNRAS.427..343M. doi:10.1111/j.1365-2966.2012.21873.x.
  9. Adelman, S. J.; Cay, I. H.; Cay, M. T.; Kocer, D. (2000). „On the Variability of A6 to F9 Supergiants“. Information Bulletin on Variable Stars. 4947: 1. Bibcode:2000IBVS.4947....1A.
  10. Pourbaix, D.; Tokovinin, A. A.; Batten, A. H.; Fekel, F. C.; Hartkopf, W. I.; Levato, H.; Morrell, N. I.; Torres, G.; Udry, S. (2004). „SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits“. Astronomy and Astrophysics. 424 (2): 727. arXiv:astro-ph/0406573. Bibcode:2004A&A...424..727P. doi:10.1051/0004-6361:20041213.
  11. Parsons, Sidney B.; Ake, Thomas B. (1998). „Ultraviolet and Optical Studies of Binaries with Luminous Cool Primaries and Hot Companions. V. The Entire IUE Sample“. The Astrophysical Journal Supplement Series. 119: 83. Bibcode:1998ApJS..119...83P. doi:10.1086/313152.