Be-10
Wygląd
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
całkowicie metalowa |
Załoga |
3 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji |
1956-1961 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 x silniki odrzutowe Ljuka AL-7 PB |
Ciąg |
2 x 71,2 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość |
22,3 m |
Długość |
33,1 m |
Wysokość |
11,03 m |
Powierzchnia nośna |
111,8 m² |
Masa | |
Własna |
27 600 kg |
Startowa |
46 500 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
910 km/h |
Prędkość przelotowa |
560 km/h |
Pułap praktyczny |
12 500 m |
Zasięg |
5000 km[1] |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 x Działko NS-23 mm do 3300 kg bomb lub torped | |
Użytkownicy | |
ZSRR |
Be-10 (ros. Бе-10) – radziecki dwusilnikowy samolot-amfibia o napędzie odrzutowym, opracowany przez biuro konstrukcyjne Georgija Berijewa.
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Dwusilnikowa amfibia patrolowo-bombowa w układzie górnopłatu o konstrukcji całkowicie metalowej. Usterzenie klasyczne.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zbigniew Jankiewicz: Wodnosamoloty. Warszawa: Wydawnictwo ministerstwa Obrony Narodowej, 1986, s. 302. ISBN 83-11-07272-8.