Cefamandol

Cefamandol
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	kwas (6R,7R)-7-[[(2R)-2-hydroksy-2-fenyloacetylo]amino]-3-[[(1-metylo-1H-tetrazol-5-ilo)sulfanylo]metylo]-8-okso-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Cefamandoli nafas
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C18H18N6O5S2
Masa molowa	462,50 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	34444-01-4; 30034-03-8 (sól sodowa)
PubChem	456255
DrugBank	DB01326
SMILES
	CN1C(=NN=N1)SCC2=C(N3C(C(C3=O)NC(=O)C(C4=CC=CC=C4)O)SC2)C(=O)O (=O)O
InChI
	InChI=1S/C18H18N6O5S2/c1-23-18(20-21-22-23)31-8-10-7-30-16-11(15(27)24(16)12(10)17(28)29)19-14(26)13(25)9-5-3-2-4-6-9/h2-6,11,13,16,25H,7-8H2,1H3,(H,19,26)(H,28,29)/t11-,13-,16-/m1/s1
	InChIKey
	OLVCFLKTBJRLHI-AXAPSJFSSA-N
Właściwości
logP	0,5
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; sól sodowa
Zwroty H	H315, H317, H319, H334, H335
Zwroty P	P261, P280, P305+P351+P338, P342+P311
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; sól sodowa
	Szkodliwy; (Xn)
Zwroty R	R36/37/38, R42/43
Zwroty S	S26, S36
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	J01 DC03
Stosowanie w ciąży	kategoria B
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwbakteryjne
Okres półtrwania	32 min (dożylnie), 1 h (domięśniowo)
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	75%
Wydalanie	z moczem
Uwagi terapeutyczne
Objętość dystrybucji	dożylnie, domięśniowo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cefamandol, (łac. Cefamandolum) – antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn II generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze. Ma zastosowanie w większości zakażeń bakteryjnych, dzięki oporności na działanie enzymów bakteryjnych skierowanych przeciwko niektórym antybiotykom.

Farmakokinetyka

Biologiczny okres półtrwania po podaniu dożylnym wynosi 32 minuty, po podaniu domięśniowym 1 godzinę. Wydalanie następuje przez nerki. Cefamandol nie wchłania się z przewodu pokarmowego.

Wskazania

zakażenia dróg oddechowych
zakażenia oskrzeli i płuc
ostre zapalenie ucha środkowego
zakażenia dróg moczowych
profilaktyka zakażeń przy zabiegach chirurgicznych
zakażenia tkanek miękkich, skóry, kości i stawów
posocznica gronkowcowa
zapalenie otrzewnej

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe lub penicyliny
niewydolność nerek
zapalenie okrężnicy

Działania niepożądane

zaburzenia krzepnięcia krwi
bóle brzucha
nudności
wymioty
biegunka
skórne reakcje alergiczne
zakrzepowe zapalenie żył
łagodne zwiększenie poziomu enzymów wątrobowych i fosfatazy zasadowej
gorączka
anafilaksja

Preparaty

Tarcefandol – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 1 g
Mandol – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 0,5 g, 1 g i 2 g^[1]

Dawkowanie

Domięśniowo lub dożylnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz, zwykle 0,5–2 g w dawkach podzielonych co 4–6 godzin.

Przypisy

↑ WeronikaW. Żebrowska WeronikaW. (red.), LEKI encyklopedia dla pacjenta, wyd. piąte poprawione, Gdańsk 2001: Wydawnictwo medyczne MAKmed, s. 245-246, ISBN 83-88322-06-0 .

Bibliografia

Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] WeronikaW. Żebrowska WeronikaW. (red.), LEKI encyklopedia dla pacjenta, wyd. piąte poprawione, Gdańsk 2001: Wydawnictwo medyczne MAKmed, s. 245-246, ISBN 83-88322-06-0 .

[1]