Kanamycyna

Kanamycyna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	6-O-(3-amino-3-deoksy-α-D-glukopiranozylo)-4-O-(6-amino-6-deoksy-α-D-glukopiranozylo)-2-deoksy-D-streptamina
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Kanamycini monosulfas,; Kanamycini sulfas acidus
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C18H36N4O11
Masa molowa	484,50 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	59-01-8
PubChem	6032
DrugBank	DB01172
SMILES
	C1C(C(C(C(C1N)OC2C(C(C(C(O2)CN)O)O)O)O)OC3C(C(C(C(O3)CO)O)N)O)N
Właściwości
	Gęstość
	1,62 g/cm³ (20 °C); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	11 g/l
logP	-6,3
Zasadowość (pKb)	4,48
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; monosiarczan
Niebezpieczeństwo
Zwroty H	H360
Zwroty P	P201, P308+P313
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; monosiarczan
	Toksyczny; (T)
Zwroty R	R61
Zwroty S	S53, S45
Numer RTECS	WK1962000
Dawka śmiertelna	LD50 20,7 mg/kg (mysz, doustnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	J01 GB04; A07 AA08; S01 AA24
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwbakteryjne
Okres półtrwania	2,5 h
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kanamycyna (łac. Kanamycinum) – antybiotyk aminoglikozydowy, wytwarzany w oparciu o mikroorganizmy z gatunku Streptomyces kanamyceticus. Mikroorganizmy te wyizolowali z hodowli bakterii glebowych po raz pierwszy w 1956 japońscy badacze pod kierunkiem Hamao Umezawy; nadana przez nich nazwa gatunkowa (oraz nazwa antybiotyku) wywodzi się od japońskiego wyrazu kana, oznaczającego barwę złotą – taką ma kolonia Streptomyces kanamyceticus.

Kanamycyna odznacza się silną bakteriobójczością, szczególnie wobec bakterii Gram-ujemnych (w tym pałeczki okrężnicy, pałeczki zapalenia płuc, Proteus spp., Neisseria spp., Pasteurella multocida) i niektórych Gram-dodatnich (na przykład Corynebacterium spp., Bacillus anthracis, gronkowców). Znajduje zastosowanie, m.in. w zakażeniach szpitalnych, posocznicy, a także w lecznictwie weterynaryjnym.

Preparaty

Kanavet

Przypisy

↑ ^a ^b Kanamycyna. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2013-07-13]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}

Bibliografia

Krzysztof WłodzimierzK.W. Zieliński Krzysztof WłodzimierzK.W., Słownik pochodzenia nazw i określeń medycznych, HannaH. Zalewska-Jura (oprac.), Bielsko-Biała: „α-Medica Press”, 2004, ISBN 83-88778-67-6 .
Kanavet 25%. scanvet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-27)].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[AKRON-1] Kanamycyna. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2013-07-13]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}

[1]