Edukira joan

Grigori Perelman

Wikipedia, Entziklopedia askea
Grigori Perelman

Bizitza
JaiotzaSan Petersburgo1966ko ekainaren 13a (58 urte)
Herrialdea Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
 Errusia
BizilekuaKupchino (en) Itzuli
Familia
AitaYakov Perelman
AmaLyubov Steingolts
Haurrideak
Hezkuntza
HeziketaSaint Petersburg Lyceum 239 (en) Itzuli
Mathematics and Mechanics Faculty, St. Petersburg State University (en) Itzuli
(1982 - 1987)
Tesi zuzendariaAleksandr Aleksandrov (en) Itzuli
Yuri Burago (en) Itzuli
Hizkuntzakerrusiera
ingelesa
Irakaslea(k)Aleksandr Aleksandrov (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakmatematikaria
Enplegatzailea(k)St. Petersburg Department of Steklov Institute of Mathematics of Russian Academy of Sciences (en) Itzuli  2005eko abendua)
Stony Brookeko Unibertsitatea
Zientzia Matematikoen Courant Institutua
Kaliforniako Unibertsitatea Berkeleyn
Lan nabarmenak
Jasotako sariak

Grigori Jakovlevitx Perelman (errusieraz: Григорий Яковлевич Перельман, ɡrʲɪˈɡorʲɪj ˈjɑkəvlʲɪvʲɪtʃ pʲɪrʲɪlʲˈman ; Leningrado, 1966ko ekainaren 13a) errusiar matematikaria da.

1994an Arimaren aierua frogatu zuen. 2003an Thurstonen geometrizazioaren aierua frogatu zuen. Azken frogapen honi esker 1904. urtean mahaigaineratutako Poincaréren aierua frogatu ahal izan zen, hain zuzen ere, une horretara arte topologiaren problemarik garrantzitsuentzat eta zailentzat hartzen zena.

2006ko abuztuan Matematikaren Nazioarteko Batasunak Fields Domina eman zion Perelmani geometriari egindako ekarpenengatik eta Ricciren jarioaren egitura analitiko eta geometrikoari buruzko ideia iraultzaileengatik. Alabaina, honek dominari eta ordainsariari uko egin zion eta ez zen batzarrean agertu.

2010eko martxoaren 18an Clay Matematika Institutuaren Milurtekoko Saria jasotzeko baldintzak betetzen zituela iragarri zen Poincaréren aierua ebazteagatik. Hala ere, 2010eko uztailaren 1ean uko egin zion milioi bat dolarreko sariari[1]. Horrez gain, Europako Matematika Elkartearen izen handiko sariari ere uko egin zion.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Zuazua, Enrique. «Poincare eta Perelman: Forma mugimenduan» Uriola.eus (Noiz kontsultatua: 2018-04-05).