Przejdź do zawartości

Knihynicze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Knihynicze
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 iwanofrankiwski

Rejon

rohatyński

Powierzchnia

8,86 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


718
81,04 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3435

Kod pocztowy

77030

Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Knihynicze”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Knihynicze”
Ziemia49°22′48″N 24°27′34″E/49,380000 24,459444

Knihynicze lub Knihinicze (ukr. Княгиничі) – wieś w rejonie rohatyńskim obwodu iwanofrankiwskiego. Wieś liczy 718 mieszkańców.

Założona przed 1444 rokiem.

Knihynicze należały do Jaryczowskich, później do Mikołaja Herburta w roku 1451, także do Fryderyka Herburta w 1502[1].

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Knihynicze w powiecie rohatyńskim województwa stanisławowskiego. W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z UPA zamordowali 11 Polaków[2]. W 1945 r. zniszczono kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej[3].

Po wojnie działał tu sztab dowódcy UPA Romana Szuchewycza. Obecnie w chacie znajduje się izba pamięci muzeum Szuchewycza.

W roku 1841 urodził się tu Władysław Ignacy Wisłocki, archiwista, bibliotekarz, bibliograf, historyk literatury, kustosz Biblioteki Jagiellońskiej, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Akademii Umiejętności[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Knihinicze, mko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 199., s. 198.
  2. GENOCIDIUM ATROX [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2023-04-09].
  3. Knihynicze (Княгиничі) - Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej - stare zdjęcia, mapa [online], fotopolska.eu [dostęp 2023-04-09].
  4. Andrzej Śródka, Paweł Szczawiński: Biogramy uczonych polskich. T. 1. Cz. 3. Wrocław: Ossolineum, 1983.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]