Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny

Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny
*International Telecommunication Union*
Siedziba	Genewa
Członkowie	193
Sekretarz Generalny	Doreen Bogdan-Martin
Utworzenie	17 maja 1865
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ang. International Telecommunication Union, skrót ITU) – najstarsza na świecie globalna^[1] organizacja międzynarodowa, jedna z organizacji wyspecjalizowanych ONZ^[2], ustanowiona w celu standaryzowania oraz regulowania rynku telekomunikacyjnego i radiokomunikacyjnego. Została ona założona jako International Telegraph Union (Międzynarodowy Związek Telegraficzny) 17 maja 1865 roku w Paryżu.

Historia

Aby uruchomić międzynarodową komunikację telegraficzną zawierano początkowo dwustronne umowy międzynarodowe. Podczas powstawania umów regionalnych powstały: Zachodnio-Europejski Związek Telegraficzny, któremu przewodniczyła Francja i Niemiecko-Austriacki Związek Telegraficzny. W 1865 roku z inicjatywy Francji ich członkowie spotkali się w Paryżu i 17 maja uchwalili powołanie z dniem 1 stycznia 1866 roku Międzynarodowego Związku Telegraficznego. W jego skład weszły: Austria, Baden, Bawaria, Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hannower, Hiszpania, Holandia, Norwegia, Portugalia, Prusy, Rosja, Saksonia , Szwajcaria, Szwecja, Turcja, Włochy i Wurttemburg^[3].

Przed pierwszą wojną światową do MZT należało 51 państw (także pozaeuropejskich). Członkowie spotykali się na organizowanych co kilka lat kongresach ( w Wiedniu (1868), w Rzymie (872), w Petersburgu (1875), w Londynie (1879 i 1903), w Berlinie (1885), w Paryżu (1890), Budapeszcie ( 1896), Lizbonie (1908)) podczas których uchwalano zalecenia dotyczące zagadnień technicznych, eksploatacyjnych i taryfy międzynarodowego ruchu telegraficznego^[3].

Członkostwo w organizacji

Państwa członkowskie

Do Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego należą obecnie 193 państwa, w tym Watykan oraz prawie wszyscy członkowie ONZ z wyjątkiem Palau^[4]. Polska została członkiem Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego w 1921 r.^[5]

Tryb przystąpienia do Związku zależy od tego, czy państwo kandydujące jest członkiem ONZ. Państwa członkowskie ONZ mogą stać się członkami Związku poprzez przystąpienie do Konstytucji i Konwencji Związku oraz złożenie dokumentu akcesyjnego u Sekretarza Generalnego Organizacji będącego depozytariuszem. Inne państwa mogą przystąpić do Związku po uzyskaniu akceptacji przez dwie trzecie dotychczasowych członków, i dopiero wtedy przystąpić do Konstytucji i Konwencji oraz złożyć stosowny dokument u Sekretarza Generalnego.

Członkowie sektorowi

Członkami sektorowymi (ang. Sector Members) Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego są przedsiębiorstwa funkcjonujące na rynku telekomunikacyjnym i radiokomunikacyjnym oraz przedstawiciele środowiska naukowego.

Organy Związku

Najwyższym organem politycznym Związku jest Konferencja Pełnomocników, składająca się z delegacji reprezentujących państwa członkowskie organizacji. Konferencja zbiera się co cztery lata i określa głównie kierunki polityki Związku, wybiera członków Rady, ustala plany finansowe organizacji.

Rada została utworzona w 1947 roku podczas konferencji plenarnej w Atlantic City, początkowo pod nazwą Rada Administracyjna (ang. Administrative Council). Działa w granicach uprawnień udzielonych przez Konferencję Pełnomocników. Zadaniem Rady jest nadzór aktualnej polityki, strategii oraz aktywności Związku w okresach pomiędzy Konferencjami Pełnomocników. Rada powoływana jest każdorazowo na 4 lata, a członkami Rady mogą być jedynie państwa członkowskie organizacji.

Sekretarz Generalny, prawny przedstawiciel organizacji, jest wybierany na czteroletnią kadencję, kieruje Sekretariatem Generalnym, który jest biurem administrującym zasobami i działalnością Związku. Sekretarz Generalny. Od 1 stycznia 2023 roku funkcję tę pełni Doreen Bogdan Martin.

Sektory

W ramach ITU działają trzy sektory. Każdy z nich jest odpowiedzialny za wybrany obszar związany z celami określonymi w Konstytucji Związku.

ITU-T – Sektor Normalizacji Telekomunikacji
ITU-R – Sektor Radiokomunikacji
ITU-D – Sektor Rozwoju Telekomunikacji

Zobacz też

Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych

Przypisy

↑ Norman A.N.A. Graham Norman A.N.A., Robert S.R.S. Jordan Robert S.R.S., The International Civil Service: Changing Role and Concepts, Elsevier, 12 stycznia 2016, ISBN 978-1-4831-4799-4 [dostęp 2016-01-28] (ang.).
↑ Agreement between the United Nations and the International Telecommunication Union approved by the Plenipotentiary Telecommunication Conference on 4 September 1947 and by the General Assembly of the United Nations on 15 November 1947, and Protocol concerning the entry into force of the said Agreement. Signed on 26 April 1949 (United Nations Treaty Series v. 30 s. 316–335).
↑ ^a ^b Historia elektryki polskiej. Elektronika i telekomunikacja, t. 3, Warszawa: WNT, 1974, s. 46 .
↑ List of Member States.
↑ Oświadczenie Rządowe z 28 kwietnia 1922 r. o przystąpieniu Polski do Międzynarodowego Związku Telegraficznego (Dz.U. z 1922 r. nr 72, poz. 649), Oświadczenie Rządowe z 21 września 1922 r. w przedmiocie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Międzynarodowej Konwencji Radjotelegraficznej, podpisanej w Londynie 5 lipca 1912 (Dz.U. z 1922 r. nr 88, poz. 795).

Linki zewnętrzne

Sprawdzanie danych statku – znaku wywoławczego
About International Telecommunication Union
UN System Documentation: ITU (ang.)
Teksty Konstytucji i Konwencji ITU (Dz.U. nr 35, poz. 196 z 20 marca 1998). msz.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (pol.).
Poprawki do Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzone w Minneapolis 6 listopada 1998 r. (Dz.U. 2003 nr 10, poz. 111)

[1] Norman A.N.A. Graham Norman A.N.A., Robert S.R.S. Jordan Robert S.R.S., The International Civil Service: Changing Role and Concepts, Elsevier, 12 stycznia 2016, ISBN 978-1-4831-4799-4 [dostęp 2016-01-28] (ang.).

[2] Agreement between the United Nations and the International Telecommunication Union approved by the Plenipotentiary Telecommunication Conference on 4 September 1947 and by the General Assembly of the United Nations on 15 November 1947, and Protocol concerning the entry into force of the said Agreement. Signed on 26 April 1949 (United Nations Treaty Series v. 30 s. 316–335).

[:0-3] Historia elektryki polskiej. Elektronika i telekomunikacja, t. 3, Warszawa: WNT, 1974, s. 46 .

[4] List of Member States.

[5] Oświadczenie Rządowe z 28 kwietnia 1922 r. o przystąpieniu Polski do Międzynarodowego Związku Telegraficznego (Dz.U. z 1922 r. nr 72, poz. 649), Oświadczenie Rządowe z 21 września 1922 r. w przedmiocie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Międzynarodowej Konwencji Radjotelegraficznej, podpisanej w Londynie 5 lipca 1912 (Dz.U. z 1922 r. nr 88, poz. 795).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]