Pałac Sanguszków w Zasławiu

Pałac Sanguszków w Zasławiu
	; Pałac Sanguszków w Zasławiu, 1860 r.
Państwo	Ukraina
Obwód	chmielnicki
Miejscowość	Zasław
Typ budynku	pałac
Pierwszy właściciel	Jerzy Ostrogski-Zasławski
Kolejni właściciele	Aleksander Ostrogski, Lubomirscy, Sanguszkowie, Roman Sanguszko
	Położenie na mapie obwodu chmielnickiego Pałac Sanguszków w Zasławiu
	Położenie na mapie Ukrainy Pałac Sanguszków w Zasławiu
	50°07′N 26°48′E/50,116667 26,800000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Sanguszków w Zasławiu – wybudowany w 1466 r. przez Jerzego Ostrogskiego, który do miejsca przyjął nazwisko Zasławski^[1].

Historia

W 1676 r. po śmierci Aleksandra Zasławskiego, ostatniego z rodu, warownia znalazła się w posiadaniu najbliższej rodziny Lubomirskich, a od 1703 r. rodziny Sanguszków. Na przestrzeni wieków zamek był dość często przebudowywany, przez co zatracił pierwotne elementy. Jak piszą w podaniach nie był tak piękny i wspaniały, rozległy, raczej ponury, majestatyczny i trochę ciężki^[2].

Położenie, architektura

Zamek zbudowany nad brzegiem, był z dwóch stron oblany wodami rzeki Horyń, z drugich dwóch stron otaczały go fosy i mury, pod koniec XIX w. znacznie obniżone. Od strony rzeki, jeszcze w XIX w., pozostały stare strzelnice, część murowanego wału i obszerne lochy. Wjazd do zamku prowadził przez długą, krytą, murowaną bramę ze zwodzonym mostem. Dobrze zachowana brama stanowiła najpiękniejszą część całej budowli^[2].

Pałac

Budowla finalnie otrzymała kształt dwupiętrowego pałacu na planie prostokąta, przebudowanego w stylu barokowym. Wjazd do obiektu, zaprojektowanego przez Pawła Antoniego Fontanę, wiódł przez murowany most, wybudowany w XVIII w.^[1] Pałac, wewnątrz starannie utrzymany, posiadał mnóstwo ciekawych zabytków. Kilka ścian przyozdobionych było portretami rodzinnymi. Znajdowała się w nim znaczna liczba obrazów szkoły flamandzkiej, bogata kolekcja starych sztychów, artystów polskich i angielskich oraz mnóstwo chińskiej porcelany. Pałac posiadał cenne i bogate archiwum ks. Sanguszków. Zbiory i kolekcja przeniesiono do zamku w Sławucie^[2]. Niezamieszkany w drugiej połowie XIX w. pałac w 1870 r. sprzedał rządowi Rosji książę Roman Sanguszko. W pałacu powstały koszary wojsk carskich^[2]. Król Polski Stanisław August Poniatowski dwa razy gościł w pałacu: w 1781 r. wracając z Kamieńca Podolskiego i 1787 r. w podróży do Kaniowa. Do czasów współczesnych zachowała się ruina pałacu^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Zasław. [dostęp 2013-09-15].
↑ ^a ^b ^c ^d Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV. Warszawa: 1880–1902, s. 443–447.

Linki zewnętrzne

Zasław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 443 .
Pałac w Zasławiu
Ruiny pałacu Sanguszków w Zasławiu na filmie z drona, 2018.

[Zamek-1] Zasław. [dostęp 2013-09-15].

[Geo-2] Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV. Warszawa: 1880–1902, s. 443–447.

[1]

[2]