Erybulina
Wygląd
| |||||||||
| |||||||||
Ogólne informacje | |||||||||
Wzór sumaryczny |
C40H59NO11 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
729,90 g/mol | ||||||||
Identyfikacja | |||||||||
Numer CAS | |||||||||
PubChem | |||||||||
DrugBank | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||
ATC |
Erybulina – organiczny związek chemiczny, stosowany (w postaci mesylanu, soli kwasu metanosulfonowego) jako lek trzeciego rzutu w leczeniu raka piersi (halaven)[1]. Była lub jest przedmiotem wielu badań klinicznych dotyczących innych chorób nowotworowych[2]. Jest otrzymywana syntetycznie. Zawiera makrocykliczny fragment szkieletu naturalnej halichondryny B wyizolowanej z gąbek morskich (występującej m.in. w gąbce Halichondria okadai).
Działania niepożądane
[edytuj | edytuj kod]Najczęstsze (występowanie w ≥25% przypadków) działania niepożądane erybuliny[1][3]:
- neutropenia (obniżenie liczby granulocytów)
- anemia
- zmęczenie
- łysienie
- neuropatia obwodowa (uszkodzenie nerwów obwodowych)
- nudności
- zaparcie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Halaven. DailyMed, 2010-11. [dostęp 2011-03-23]. (ang.).
- ↑ Badania kliniczne erybuliny. ClinicalTrials.gov. [dostęp 2011-03-23]. (ang.).
- ↑ Gąbki morskie pomagają leczyć raka piersi deomon.pl. [dostęp 2011-03-23].