Przejdź do zawartości

Streptozotocyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Streptozotocyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C8H15N3O7

Masa molowa

265,22 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

18883-66-4

PubChem

29327

DrugBank

DB00428

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Streptozotocyna (ATC: L 01 AD 04) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk o działaniu cytostatycznym uzyskiwany ze szczepu Streptomyces griseus. Jest inhibitorem replikacji DNA wykazującym szczególne powinowactwo do DNA komórek β trzustki. Łącząc się z matrycą DNA degraduje ją.

Zastosowanie:

  • ze względu na swoje działanie nie jest stosowany jako antybiotyk
  • eksperymentalne wywoływanie cukrzycy u zwierząt (cukrzyca streptozotocynowa)
  • leczenie nowotworu wywodzącego się z komórek β trzustki – insulinoma – i niektórych innych nowotworów złośliwych. Działaniem ubocznym są nudności i wymioty (jest zaliczona do cytostatyków o dużym ryzyku wywołania wymiotów)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Streptozocin, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00428 [dostęp 2020-03-22] (ang.).
  2. Zapobieganie wymiotom po chemio- i radioterapii. Zalecenia American Society of Clinical Oncology. Medycyna Praktyczna, 2000 (aktualizacja 2002). [dostęp 2014-01-29].