Edukira joan

Amanita vaginata var. alba

Wikipedia, Entziklopedia askea
Zorion (eztabaida | ekarpenak)(r)en berrikusketa, ordua: 01:46, 4 uztaila 2024
(ezb.) ←Bertsio zaharragoa | Oraingo berrikuspena ikusi (ezb.) | Bertsio berriagoa→ (ezb.)
Amanita vaginata var. alba
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaAmanitaceae
GeneroaAmanita
EspezieaAmanita vaginata
Barietatea Amanita vaginata var. alba
Gillet, 1874

Amanita vaginata var. alba Amanitaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Denbora luzez egosi ondoren jan daiteke. Oso arriskutsua gordinik.

Kapela: Hasieran arrautza itxuran, gero bolba apurtu egiten da eta 6 eta 12 cm bitarteko diametroko kapela agertzen da, konikoa, gero ezkila formakoa eta titi kamuts batekin. Zahartzean, ertza oso ildaskatua eta kurbatu-laua. Azala bereizgarria, batzuetan errezel orokorretik datozen plaka handiz estalia; zuria, zahartzean tonu beix argiak hartzen dituen arren.

Orriak: Zuriak, ez oso estu, zabalak, libreak eta bat-batean etendako orritxoekin. Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: 8 - 17 x 1 - 2 cm-koak, barnehutsa, kapelatik bereiz daitekeena eta zilindriko- subbulbosoa; kolore zurikoa eta askotan ezkata flokonosoekin, oso estu eta sigi-sagan eta oinaren zati handi bat inguratzen duen mintzezko bolba elastiko zaku itxurako batekin.

Haragia: Oso hauskorra eta zuria; usain atzemanezinekoa eta zapore gozokoa.[2]

Etimologia: Amanita grekotik dator eta Zilizia eta Siria arteko mendiari egiten dio erreferentzia, han oso ugariak ziren eta. Grezieraz beste esanahi bat ere badu, perretxikoa, kontzeptu orokor gisa.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erdipurdiko jangarria.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Amanita nivalis aldaerarekin nahas daiteke, hau askoz txikiagoa da (ia erdia). Kontuz eraztundun Amanita toxiko zuriekin.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean hazten da hostozabalen basoetan.

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Alpeak eta Minnesota.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 288 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  3. (Gaztelaniaz) Kutxa Fundazioa Sozial eta Kulturala. (1992). Euskal Herriko perretxikoak. Litografía Danona s. coop.ltda., 56 or. ISBN 84-7173-211-4..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]