Olerkari-ezko
Olerkari-ezkoa | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Hygrophoraceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Hygrophorus | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Hygrophorus poetarum R.Heim, 1948 | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Olerkari-ezkoa (Hygrophorus poetarum) Hygrophoraceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jateko ona.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kapela: 9 eta 18 cm bitarteko diametrokoa, hasieran ganbila eta ponpatua, gero zabaldua eta laua, inkurbatua eta uhindua, erdian konkorrarekin, baina titirik gabe. Krema-arrosa kolorekoa edo arrosa-okrea, batzuetan elurra bezalako zuria orban lausotu horiekin. Leuna, ia distiratsua, lirdingatsua denbora hezearekin.
Orriak: Hasieran zurixkak, gero boli kolorekoak. Oso zabal eta lodiak, orritxo dekurrente batzuekin.
Orritxo dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orritxoak.
Hanka: 6 - 10 x 1 - 2,5 cm-koa, orrietatik behera mehetuaz, kapelaren kolore berekoa, pixka bat okre lausotu samarrekoa, erradialki zilar koloreko zuntzexkekin edo pikor ezkatatsuekin apaindua.
Haragia: Zuria, gogorra, nahiko hauskorra. Kapelaren azalaren azpian arrosaz tindatzen da. Fruta usaina du, Peruko baltsamoarena edo jasminarena. Zaporea berriz ahula.[2]
Etimologia: Hygrophorus hitza grekotik dator, heze eta ekarri beharreko "phoréo"-tik, hau da, hezetasuna bildu eta kontserbatzen duenetik. Poetarum epitetoa latinetik dator, olerkaria esan nahi duen "poetarum" hitzetik.
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Nahiko ona. Mamitsua da eta tamaina handikoa, etekin ona du. Kontuan hartu beharreko perretxikoa da.[3]
Nahasteko arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hygrophorus pudorinus delakoarekin, honen kapelaren kolorea fuerteagoa da, gorrixka edo laranja-gorri distiratsua eta koniferoen basoetan ateratzen da; erdipurdiko jangarria, egostean jariatzen duen erretxin usainagatik.[4]
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Udazkenean hostozabalen basoetan, pagadietan eta hariztietan. Talde handietan ateratzen da.[5]
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Europa, Ipar Amerika, Japonia eta Zeelanda Berria.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 105 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa., 190 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 443 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. JoseLuis Añanos Echo Editorial Pirineo, 198 or. ISBN 84-87997-86-4..