Suge-ziza mingots
Suge-ziza mingotsa | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Strophariaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Hypholoma | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Hypholoma fasciculare P.Kumm., 1871 | |||||||||||||||||||||||||||
Basionimoa | Agaricus fascicularis | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Suge-ziza mingotsa (Hypholoma fasciculare) Strophariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Espezie toxikoa, pozoitze hilgarriak eragin dituena.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kapela: 3 eta 7 cm. arteko diametrokoa. Leuna, globo itxurakoa, gero ganbil-laua; hori-sufre kolorekoa, arre-horia erdialdera; askotan gortina-hondarrak dituzte ertzari itsatsita.
Orriak: Oso estu, estuak, meheak eta itsatsiak; hasieran hori-sufre kolorekoak, gero oliba-berdeak eta azkenean arre-purpurak.
Hanka: Liraina, zilindrikoa, malgua eta horia, gortinaren zuri-horixka koloreko hondarrekin, arre-zikina esporak heltzen direnean.
Haragia: Horia, elastikoa, oso zapore mingotsa eta usain desatsegina ditu.[2]
Etimologia: Fasciculare epitetoa, latinetik dator, sorta, esan nahi du, aurkezteko duen moduagatik, soropilaren antzera hasten dena.
Toxikotasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Toxikoa. Pozoitze hilgarriak eragin dituena. Okerren baten ondorioz jaten badugu, berehala ohartuko gara akatsaz, zeren haragiaren mingostasunak hor jarraitzen du egosi ondoren ere.[3]
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kolore argiagoko Hypholoma capnoides-arekin, honek orri gris-urdinxkak ditu, ez berdexkak eta haragi zuria eta ez mingotsa. Tamaina handiagoko eta kapela adreilu bizi koloreko Hypholoma sublateritium-arekin. Hypholoma epixanthum-arekin, honen hankak sustrai bat bezalakoa du, kapelaren ertza errezel zurixkaz estalita dago eta usain handia du.[4]
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Espezie ugaria ia urte osoan. Ale ugariko taldetan ateratzen da, zuhaitz ezberdinetako motzondoen gainean.[5]
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ipar Amerika, Europa, Erdialdeko Amerika, Afrikako iparraldea, Asiako iparraldea, Australia, Zeelanda berria.
Galeria
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 404 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 253 or. ISBN 84-505-1806-7..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 344 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 187 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..